Belgen houden van wijn, en drinken ondanks de crisis ook niet minder. Wel geven ze er iets minder geld aan uit. Maar daarvan was voor de Nederlandse bezoeker afgelopen maandag weinig te merken op Megavino. Megavino is een jaarlijks consumentenevenement over wijn in België. Zeer professioneel opgezet, met goedverzorgde stands, vaak gesponsord door de diverse wijnlanden-promotiebureau’s. Had Nederland maar zo’n event. Maar wij schijnen te weinig geld aan wijn uit te geven om zoiets te rechtvaardigen, zo hoorde ik regelmatig van standhouders op Megavino. Een trieste constatering….
Afgelopen maandag ging ik eens een kijkje nemen op Megavino, samen met een wijnkennis. We waren zeer onder de indruk van al het gebodene. Alleen al het proefglas was de moeite waard. Dat werd gesierd met een tekening van ZAK, de huiscartoonist van De Morgen. Na een kopje thee startten wij onze tocht door de grote Expohal. Een keuze maken om iets te proeven was al lastig. Aan masterclasses en andere events zijn we niet eens toegekomen; we hebben vooral gelopen, gekeken, praatjes gemaakt, geproefd en genoten.
Wat we allemaal tegenkwamen?
Braziliaanse wijn onder andere, uit het uiterste zuiden van het land. Serra Gaùcha is de belangrijkste wijnstreek, Vale do Vinhedos hét kwaliteitsgebied daarbinnen en Salton een middelgrote kwaliteitsproducent in de Vale do Vinhedos.
Brazilië produceert al wijn sinds de 19e eeuw, vooral gemaakt door Italiaanse immigranten. Hybride rassen werden veel gebruikt, aangezien vitis vinifera het niet overal goed deed. Gelukkig schrijdt te wetenschap en techniek voort, en lukt het producenten die willen exporteren inmiddels wél om goede wijn van vinifera-druiven te maken. Hybride rassen zijn op hun retour. Salton is overigens een huis dat al vanaf het begin met vitis vinifera-druiven werkt.
Een specialiteit van het land zijn mousserende wijnen, waarin vaak wat muskaatdruiven zijn verwerkt voor een bloemige en druivige smaak. Op Megavino proefde ik een zeer aangename licht mousserende (frizzante) wijn, Lunae, van riesling, semillon en muskaat. Fris en met veel citrusfruit in de neus, prettig prikkelend in de mond met een druivige, zachte en toch frisse smaak. Eigenaar Gert Evers omschreef de wijn als ‘voor wanneer de houtskooltjes warm moeten gaan worden’. Helemaal waar, en die fles is op voordat de barbecue echt begint.
Ook de Sauvignon Blanc, Volpi 2009 (jawel, mijn eerste 2009) was het proeven waard. Importeur van het bijna 150-jaar oude huis Salton is Martins Braziliaanse Wijnen.
Andere kennismakingen betroffen wijn uit Tasmanië (Kreglinger Wine Estate), uit België (Bon Baron en Meerdaal), cava’s van House of Cava, een geweldige Passito uit Pantelleria van Cantine Rallo en een frisse mousserende wijn van het druivenras arinto uit Portugal. Bij de stand van Markus Molitor, vermaard producent uit de Moezel, maakte mijn reisgenoot kennis met de Rieslings, terwijl ik de Pinot Noir verkende. Ook in de Moezel kunnen ze uitstekende Pinot Noir maken, zo bleek. Gelukkig worden ze in Nederland door Verbunt geïmporteerd.
In diverse korte (en soms langere) blogs zullen een aantal van deze wijnen nog terugkomen hier op Wijnkronieken. Mijn kennismaking met de Belgische wijnwereld is zeer goed bevallen!
