Breizh Gwin Gwen

Als je net als wij een zwak hebt voor Bretagne, weet je ook dat de streek, hoe fantastisch ook, een stevig nadeel heeft: er is geen wijn! Onze oplossing was in het verleden een vakantie in Bretagne combineren met een weekje aan de Loire. Maar inmiddels hoeft dat niet meer. Decanter meldt dat Bretagne inmiddels zijn eigen wijn heeft: Breizh Gwin Gwen (Bretonse wijn wit, letterlijk vertaald). Gemaakt van de druivensoorten melon de bourgogne (muscadet) en de locale folle blanche. Eigenlijk is de wijn gemaakt in het departement Loire Atlantique, wat officieel niet maar volgens de Bretonnen wel tot Bretagne behoort. Op het label staat alle verplichte informatie volgens AOC-regels, maar ook dat het een vin breton is, in twee talen. De Franse Direction générale de la Concurrence, de la Consommation et de la Répression des Fraudes verweet de wijnmakers Christophe and Philippe Chéneau pogingen tot bedrog en misleidende etiketinformatie. Gelukkig is de klacht niet ontvankelijk verklaard. Voor de term Breizh Gwin Gwen kon de DGCCRF de broers niet vervolgen, aangezien Bretons in Frankrijk niet als officiële taal wordt erkend.

Ik moet er wel om glimlachen hoor. Die eeuwige felle strijd tussen Fransen en Bretonnen is nu dus ook tot wijnland doorgedronken. Tik maar eens Breizh Gwin Gwen in bij Google, en je komt al snel in een wirwar van politieke statements terecht.

Als liefhebber van alles wat Keltisch is en als historicus vind ik het ook wel mooi. Want het is niet dat de Bretonnen geen enkele wijngeschiedenis kennen! In de middeleeuwen waren Bretonse schippers van groot belang in de handel tussen Bordeaux, Engeland en de Vlaamse, Zeeuwse en Hollandse havens. In Middelburgse vijftiende-eeuwse rekeningen kun je regelmatig Bretonse schippers aantreffen die wijn naar die stad vervoerden.

Bovendien speelde ook de rotsachtige Bretonse kust een belangrijke rol binnen de wijnroutes over de Atlantische Oceaan: door de heersende zuidwestelijke winden werden schepen vanuit Bordeaux en La Rochelle vaak tegen de kusten van Bretagne aan gedreven, waar zij ofwel een veilige haven vonden, ofwel aangevallen werden door de beruchte Bretonse piraten. De haven van Saint Matthieu, op de meest westelijke punt van het schiereiland, speelde daarbij een belangrijke rol. Er moest bijvoorbeeld voor de gevaarlijke oversteek naar Engeland hier water en voedsel ingeslagen worden.

Over wijn uit Bretagne heb ik nooit eerder gelezen, al vraag ik me af waarom er eigenlijk nooit wijnbouw is opgezet. Het klimaat is niet zo veel verschillend van dat in Engeland of Nederland. Maar naast het uitstekende bier van diverse microbrouwerijen is er dan nu ook Bretonse wijn. Smaakt vast heerlijk bij een bordje mosselen met frites!