Het is zover! De wijnbloggers worden eindelijk serieus genomen. Werden we in november 2006 door René van Heusden in Perswijn nog afgedaan als opportunistische nepjournalisten en recent door Ilja Gort in een radio-interview als zelfbenoemde wijnkenners, vandaag krijgen we van Hubrecht Duijker in zijn actueel maandbericht gewoon gelijk! Je kunt het eens of oneens zijn met Hubrecht Duijker, hij is en blijft de nestor van de Nederlandse wijnjournalistiek. Zijn boeken vormen de basis van de wijnkennis van menig Nederlands wijnliefhebber. Hij is auteur van talloze populaire boeken over wijn en werkte samen met de Engelse wijnschrijver Hugh Johnson bovendien mee aan internationale standaardwerken als The World Atlas of Wine. En nu vinden wij hem dan aan ‘onze’ zijde. Niet dat het voor ons nu persé een strijd is. Maar het voelt toch een beetje als een overwinning, eerlijk gezegd. Waarin krijgen we nu gelijk van Hubrecht Duijker?
Alweer bijna twee weken geleden proefden we met een aantal bloggers de nieuwe Qool-serie van Ilja Gort. Die Qool-wijnen hebben slechts 8% alcohol en werden met veel bombarie gepresenteerd. De rode Qool is volgens ons niet te drinken, de rosé en de witte zijn wel geschikt als feest- en terraswijn. Wat dat betreft zit Ilja dus redelijk goed. Maar wat veel erger was: we ontdekten die avond dat Gort de kluit bedondert. De etiketten suggereren dat Gort die nieuwe wijn zelf bedacht en zelf gemaakt heeft. Niets is echter minder waar: ze komen van het gerenommeerde Zuidfranse bedrijf La Colombette, waar vader en zoon Pugibet zich al jaren met succes inzetten voor wijnen met een laag alcoholpercentage.
In een radio-interview met Pia Dijkstra, ging Gort nog verder. Hij beweerde er onwaarheden over het sulfietgehalte en wuifde alle kritiek op de Qool-wijnen van de hand. In één moeite door werden onze conclusies weggewuifd als onzin én werd Hubrecht Duijker, die eerder al door de AVRO om commentaar was gevraagd, afgedaan als ‘een beetje in de war’.
Maar vandaag reageert Hubrecht Duijker zelf op de hele kwestie. Hij had dat ook in een radiocolumn willen doen, maar Gort voelde zich zo aangevallen dat hij met juridische stappen dreigde. Duijker had daar, terecht, geen zin in en liet de column op de radio vervallen. Het verhaal op de website blijft te lezen en Duijkers conclusies zijn niet mals. Hij heeft Gorts beweringen uitgezocht en bevestigt met zijn bevindingen alles wat wij over de verlakkerij op de etiketten concludeerden. Ik ga er hier geen woorden meer aan vuil maken. Lees op Hubrechts site, op Drinkblog, Winelog en Foodlog alle achtergronden van de kwestie.
En hoewel de hele kwestie natuurlijk niets zegt over of je de Qool-wijnen nu lekker vindt of niet (dat is aan jezelf), ben ik van mening dat alle wijndrinkers zich wel vragen zouden moet stellen bij de aanpak van Gort. Als je het niet erg vindt in de maling genomen te worden door de informatie die op het etiket staat, koop dan vooral die wijnen. Tenslotte zijn we gewend dat we in de voedselindustrie genept worden, dus ach, waarom niet ook in wijn?
Wil je echter wel graag weten waar jouw wijn vandaan komt en wat er allemaal bij komt kijken en verzet je je tegen dit soort praktijken, of het nu food of wine is, lees dan de hierboven genoemde achtergrondliteratuur.
Ben je geïnteresseerd in alternatieven voor Qool-wijnen: onder andere bij Henri Bloem kun je de broertjes van Qool halen, namelijk de Plume-serie van vader en zoon Pugibet. Deze hebben slechts 1% meer alcohol, hebben meer smaak en mogen van de Franse wijnwet ook wijn heten (volgens de Franse wijnwetten moet een drank minimaal 9% alcohol bevatten).
Tot slot: we mogen dan volgens Gort en sommige wijnjournalisten ‘zelfbenoemde wijnkenners’ zijn, feit blijft dat we met zijn allen wel razendsnel de marketingtrucs van een wijnproducent hebben achterhaald. Daarin worden we nu dus gesteund door Hubrecht Duijker. En daar ben ík in ieder geval heel erg blij om. Dan hebben we uiteindelijk niet voor niets al die jaren onze mening over wijn op het wereldwijde web verkondigd!
Meisje zegt
Het lijkt dat we beginnen mee te tellen en serieus genomen moeten worden, wat niet makkelijk is voor web1.0 denkers en doeners in een traditioneel oudbollige branche.
Robèrt zegt
Ach, dit zal heus niet het eerste etiket zijn waar iets opstaat wat niet waar is. Helaas ook niet het laatste..
Meneer HD is/was een beetje vreemd betrokken bij een Zuid-Afrikaans wijn beleggings project, ook hij maakt wel eens een foutje..
Reclame-makers liegen altijd. De was is altijd witter of het bier is altijd beter dan die andere.
Ik neem het allemaal met een korreltje zout.