Hoewel 90, en misschien wel 98 procent, van de witte wijnen die geproduceerd worden, gedronken moeten worden binnen twee jaar na de oogst, zijn er natuurlijk altijd die uitzonderingen die de regel bevestigen. Zoals de 1999 Clos du Bourg Vouvray sec van Domaine Huet, hoogstpersoonlijk zelf aangeschaft in 2000 in Vouvray.
Na de Groot Parys Chenins van Wine Blogging Wednesday – 7 wilden we wel weer eens proeven hoe echte Chenin smaakte, dus was het gisteren de beurt aan onze oudste nog aanwezige witte wijn in de voorraad (snif…) Bijna zeven jaar hebben we hem laten liggen; we zijn er eigenlijk best trots op. Maar bij de forel op een bedje van venkel in roomsaus gisteren leek het ons wel de beste combinatie. Of eigenlijk, we hadden de wijn centraal gesteld en daar het eten bij bedacht.
En inderdaad, het was een prima combinatie. De Chenin was zoals we ons Chenin herinneren: in de neus bloemen, droog, met toch die hint van honing, zoetheid. De wijn lijkt zoet, door die geur van honing, maar is het niet. Dat blijkt als je de wijn combineert met het eten. Bovendien was het een wijn van de oude stempel: slechts 12% alcohol. We konden nog een glaasje Bual bij de chocolademousse toe nemen. Wel vond ik de wijn wat streng, vooral in de afdronk. Moeilijk te beschreven hoe dat proeft: je voelt dat de wijn meer in zijn mars heeft, maar het komt er net niet helemaal uit.
1999 was een moeilijk jaar voor de wijnbouwers in de Loire, maar wel eentje die goede zuren heeft opgeleverd. Volgens Hugh Johnson in de Wijngids 2007 had de fles nog langer bewaard kunnen worden. Helaas was het onze laatste en kunnen we het niet meer uitproberen. Maar ik vermoed dat hij gelijk heeft en dat de wijn er nog beter op was geworden.
Éminence grise Gaston Huet zelf had zich in 2000, toen wij de wijn kochten al teruggetrokken uit het domein, maar schoonzoon Noël Pinquet heeft nog steeds een aandeel in het beroemde biologisch-dynamische werkende wijngoed en is verantwoordelijk voor de wijn. Huet werkte al biologisch-dynamisch toen we dat hier nog nauwelijks kenden. De grond van de drie percelen – Le Haut Lieu, Le Mont en Le Clos du Bourg – wordt mechanisch bewerkt, zonder chemische onkruidverdelgers en met organische mest. Er wordt met de hand geoogst.
Voor deze fles betaalden wij in 2000 slechts 51 Franc, 17 gulden, nu dus zo’n 8 euro. Ik vrees dat je die kwaliteit voor dat geld nu niet meer vindt….
