Voor ons huwelijksjubileum in juli kregen we een aantal interessante flessen wijn. Een daarvan was een fles Tsjechische sekt, die volgens de gever erg goed moest zijn. Voordat de fles deze week ontkurkt werd, deed ik natuurlijk eerst wat onderzoek. Zo kon ik op het etiket ontcijferen – teksten waren uiteraard in het Tsjechisch en/of Slowaaks – dat de wijn afkomstig was van de Templářské sklepy Čejkovice of liever de Templar Wine Cellars of Čejkovice. Čejkovice ligt in Zuid-Moravië, het grootste wijngebied van Tsjechië, tegen de grens met het Oostenrijkse Weinviertel. De Templar Wine Cellars zijn daar in de 13e eeuw inderdaad door de orde van de Tempeliers opgericht. Deze religieuze krijgsheren brachten er tevens de wijnbouw, een rol die in andere gebieden veelal door benedictijner of cisterciënzer kloosters werd vervuld. Aan het begin van de twintigste eeuw zijn de kelders in het bezit van een coöperatie, wiens rechtsopvolgers anno 2008 nog steeds wijnmaken en de kelders beheren.
Een forse serie wijnen wordt er gemaakt, van druivenrassen als blaufränkisch, blauer portugieser, cabernet sauvignon, diverse kruisingen tussen deze druiven, chardonnay, sylvaner, grüner veltliner en een Oost-Europese specialiteit, de irsai oliver. Ook de pinot-familie is vertegenwoordigd met pinot blanc, gris en noir. Dan is er riesling, müller thurgau, st. laurent, zweigelt, traminer etc…. Volgens de wijnatlas zijn in Moravië witte wijnen van onder andere riesling, sauvignon, de pinotsoorten, grüner veltliner en andere het meest succesvol. Rood doet het er minder goed, al kunnen zweigelt en st. laurent ‘bevredigende’ wijnen opleveren.
Onze sekt was gemaakt van de druivenrassen chardonnay en ‘rulandské’, een andere naam voor pinot blanc. Het etiket vermeldt keurig de productiemethode: méthode Charmat, waarbij de tweede gisting niet op fles – zoals bij champagne en crémants – maar op tank plaatsvindt. De wijnen wordt onder druk gebotteld, zodat het koolzuurgas tijdens de botteling niet kan ontsnappen.
Onze fles Tempelierssekt rook wat ‘stoffig’: in de mond was hij fris, maar niet helemaal ‘brut’, zoals het etiket vermeldde. We ontdekten een wat vaag en onaangenaam zoetje, dat de wijn een beetje in disbalans bracht. De bubbels waren niet al te overheersend of scherp, de afdronk was toch nog verrassend lang. Ons eindoordeel: een prettig glaasje voor een feestje, categorie 2 dus, maar niet heel spannend. De wijn werd door de gever zelf geïmporteerd uit Tsjechië, dus over de prijs heb ik geen gegevens.
Wil je meer weten over mousserende wijnen, ditmaal wel verkrijgbaar in Nederland? Kijk dan a.s. zaterdag naar Kassa, op Nederland 2. Je zult er ondergetekende tegenkomen, in een testpanel dat tien mousserende wijnen mag beoordelen als opmaat naar de feestdagen.
Vanavond zijn de opnames, in Slot Zuylen. Uiteraard volgt snel een verslag!
Anonymous zegt
ja ik ga kijken zaterdag…
gaaf datg je mee doet!