De eerste winery die we in Sonoma County bezochten was de Arista Winery, vlak bij Healdsburg. De tasting room en het bezoekadres zijn prachtig gelegen langs de groene Westside Road, waarlangs vele andere wijnproducenten gevestigd zijn. Een semi-Japanse tuin is nog aangelegd door de vorige eigenaren, waarbij de aanwezige rotsformaties op schitterende wijze in de de tuinaanleg zijn verwerkt. Het was een genot daar te proeven en te picknicken!
Arista is eigendom van de familie McWilliams en is opgericht in 2002. Typerend voor vele Californische wijnproducenten is het feit dat Al McWilliams met Arista aan een tweede carrière is begonnen: van oorsprong is hij orthodontist en afkomstig uit Texas.
De familie stelt zich ten doel elegante Pinot Noirs te maken die volledig het terroir van de Russian River tot uiting laten komen. Net als vele startende Californische wijnmakers vóór hen kopen ze regelmatig fruit in van kleinere druiventelers. Ondertussen wordt het eigen wijngaardbezit ontwikkeld, zodat in de toekomst meer en meer fruit van eigen grond gebruikt kan worden.
De Russian River is een sterk kronkelende rivier die bij Jenner in de Stille Oceaan uitmondt. Aan de monding huist een kolonie zeeleeuwen, de rivier zelf is omzoomd met prachtige bossen en kan door middel van kano en kayaktochten worden verkend. Het dal ligt open voor de wind en mist vanuit de oceaan, waardoor er in de ochtenden en avonden een aangename verkoeling optreed. Mede daarom is het dal uitermate geschikt voor druivensoorten die houden van een koeler klimaat, zoals pinot noir. Na Oregon en Washington State is de Russian River misschien wel Amerika’s bekendste pinot noir-gebied.
Bij Arista proefden we drie wijnen: een Gewurztraminer en twee Pinot Noirs. Voor het eerst werden we ons hier bewust van twee dingen: de stevige alcoholpercentages van de Californische wijnen én de hoge prijzen. Het eerste wordt vooral veroorzaakt door het zeer rijpe fruit: hoe rijper het fruit, hoe meer suikers, hoe meer alcohol (als je de wijnen tenminste droog wilt vinifiëren). Waarom de prijzen van de Californische wijnen zo hoog liggen, is mij eigenlijk nog steeds onbekend. We betaalden voor de Arista Pinot Noir $ 28, omgerekend zo’n € 20. Het kan goed zijn dat de Amerikanen gewoon bereid zijn te betalen voor een goede fles: Californische wijnen hebben in het hogere segment weinig concurrentie van wijnen uit andere streken. Bijna alle goede Californische wijn wordt dan ook in eigen land geconsumeerd. In de supermarkten tref je wel wijnen uit andere gebieden, maar vooral in de lagere prijsklassen: ik zag er goedkoop Frans en Italiaans bocht naast Australische Yellow Tail en Chileense wijn. Maar ook hier overheersen de ‘home products’.
We proefden:
Gewurtztraminer 2006. Droog gevinifieerd, maar met een alcoholpercentage van 14.2% is de indruk toch zoetig en zwaarder dan een Europese wijnliefhebber gewend is van Elzas-wijnen. Mooie wijn, aangenaam bij onze picknick-lunch. Zeer koel drinken, anders gaat de alcohol het fruit overheersen.
Sonoma County Pinot Noir 2005. Opnieuw een hoog alcoholpercentage, 14.3%. We moesten er echt nog even aan wennen. Qua stijl eenvoudig en licht, fruitige neus, maar niet opvallend vergeleken met Franse Pinot Noirs. Toch leuk om te zien dat dit in Californië ook mogelijk is. Deze wijn heeft duidelijk aanwezige tannines, is dus geen doetje.
Longbow Pinot Noir 2005. Qua alcohol vergelijkbaar met de Sonoma County-versie, maar een veel steviger wijn, zowel in geur als in smaak. Aards, stal, tannines.
Van Arista namen we één fles Sonoma County Pinot Noir mee naar huis. Uiteraard zullen we binnenkort melden of hij ons ook hier net zo goed beviel als daar.
Ed van Wijnerij zegt
‘Waarom de prijzen van de Californische wijnen zo hoog liggen, is mij eigenlijk nog steeds onbekend’, schrijf je.
Maar zijn ze die prijs dan ook waard en hoe is de prijs/kwaliteit verhouding, gezien door de ogen van een Europesche wijnliefhebber, zoals jij en ik ?
Mariëlla zegt
Zijn die wijnen hun prijs waard? Ja, dat is een moeilijke en goede vraag. We zijn dit weekend begonnen met het naproeven van de wijnen die we uit Amerika meebrachten. Ik zal daar later verslag van doen.
Ik denk wel dat ik je vraag bevestigend kan beantwoorden: de kwaliteit van de wijnen die we proefden is echt het geld waard dat we er voor uitgaven… Anders hadden we die gevulde doos niet meegenomen!