Trois de chaque, drie van elk: dat was onze bestelling bij Thierry Navarre in Roquebrun. Drie flessen van elk van de zes wijnen die we geproefd hadden. Achttien flessen gingen er mee naar huis, een aantal dat we over het algemeen niet halen bij de producenten die we bezoeken op vakantie. Aan de wijnen van Domaine Navarre konden we echter geen weerstand bieden: ze moesten gewoon mee naar Nederland. Wat een wijnen en wat een interessant bezoek!
Op een snikhete dag in juli bezochten we een vermaarde Nederlandse wijn- en foodblogger 😉 in zijn huis in Frankrijk. Doel van het bezoek was uiteraard wijn, aangezien we in de appellation St. Chinian waren. De reis naar Roquebrun (slechts 7 km verderop) begon al goed: wegwerkers hadden de toegangsweg tot het dorp waar het tweede huis van de medeblogger stond, geblokkeerd. We moesten een bloedstollende tocht ondernemen om weer op de doorgaande route te komen. Tussen de wijngaarden door, over oververharde grindwegen, met onze gehuurde luxe stationwagon….
Veel te laat, ver in de lunchpauze, kwamen we bij Domaine Navarre aan, een gewoon woonhuis bij de brug over de Orb in Roquebrun. Zonder gids zouden we er zo aan voorbij gereden zijn. In het koele proeflokaal zakten de kinderen neer op een paar pallets en pakten braaf hun boek. Ze voelden al aan dat het dit keer wel eens lang zou kunnen gaan duren. En ze kregen gelijk. Ondanks de late aankomst spraken we meer dan een uur lang we met zijn vieren zeer geanimeerd over de wijnen, over de problemen in de wijnbouw, de geuren van de garrigue, de overheersing van massaproducten in de supermarkt en nog zo wat.
Thierry Navarre is een gerespecteerd wijnmaker in Roquebrun en de wijde omgeving. Zijn mening telt, naar zijn standpunten wordt geluisterd. Hij is zeer geïnteresseerd in de (wijnbouw)geschiedenis van het gebied, wat dan ook tot uiting komt in een aantal van zijn wijnen.
Dat vond ik ook zo bijzonder aan het bezoek: uiteraard waren de wijnen goed, maar meer nog waardeer ik het dat Navarre’s wijnen ‘cultuurgoed’ zijn. Technieken en druivensoorten zijn geënt op het verleden, zonder de verworvenheden van de moderne tijd aan de kant te schuiven. Zijn wijnen staan in een traditie, maar zijn juist daarom weer vernieuwend. Een groot deel van die traditie is in de loop der jaren namelijk verloren gegaan.
Een dergelijke manier van wijnmaken heeft volgens mij de toekomst. En dat blijkt ook wel; de wijnen van Navarre zijn zeer gewild. Ze hebben misschien hier en daar wel een soort cultstatus. Lees op Foodlog meer over Navarre en zijn standpunten.
Welke wijnen we dan proefden? Daarover morgen meer.
dick zegt
“een bloedstollende tocht” – ik vond het eerlijk gezegd hetleukst om jullie mee te moeten nemen door de afzichtelijke smalle steegjes waar normaal alleen geiten doorheen gaan! De ‘piste’ daarna was ‘a piece of cake’ 😉
Heb je Thierry een linkje gestuurd?
Mariëlla zegt
Dat bloedstollend sloeg ook wel degelijk op die straatjes, hoor!
Ik stuur Thierry zsm het linkje, als ik even wat Frans ‘bedacht’ heb.