Uit de oude doos: rosé met ijsblokjes

Eerder hebben we lekker uitgehaald naar de etiketten-onzin van de Qool Wijnen van Ilja Gort. Maar uiteindelijk gaat het toch om de kwaliteit van die wijnen, nietwaar? Daar ging het ons allemaal om in de inmiddels beroemde bijeenkomst van maandagavond. Een van de uitgangspunten van de avond was een stelling van Nico, geuit nadat we de rosé al op dinsdag 15 mei hadden gedronken. Die stelling luidde: volgens mij kun je net zo goed water bij een stevige rosé gooien om hetzelfde effect te krijgen dat Gort nu met ingewikkelde en dure technieken bewerkstelligt. Die proef hebben we op de som genomen, zoals het filmpje van Petra prachtig laat zien.

Het draait allemaal om de techniek van de omgekeerde osmose: je maakt eerst gewone wijn, van zeg 13%. Daar neem je een deel van en haalt er een mengsel van water en alcohol uit. Uit het water-alcoholmengsel wordt vervolgens de alcohol gedestilleerd, het liefst met geavanceerde apparatuur zoals bijvoorbeeld in bezit van La Colombette in Beziers. Het water voeg je weer toe aan de achtergebleven ontwaterde wijn en je houdt een wijn over met, zeg 4%. Voeg dat in gelijke delen weer toe aan de wijn van 13% die je achtergehouden had, en je krijgt een wijn van 8,5%.
Wij hebben ook een fles van bijna 13% gepakt, hebben daar een deel water bij gevoegd om zo ongeveer op 8% (het percentage van de Qool Wijnen) uit te komen. De reacties staan op het filmpje! Met dank aan Meisje, die dit prachtige filmpje voor ons monteerde.

Onze conclusie: neem toch gewoon bij warm weer een fles goede maar niet te dure rosé, gooi er een handvol ijsblokjes in en hang een schijfje citroen aan het glas. Dat deden we altijd al, maar het mocht nooit, want we vonden het barbaars. Vanaf nu geven wij hier hoogstpersoonlijk toestemming om deze methode toe te passen. Je bent een dief van je portemonnee als je het niet doet!

Voor het complete beeld geef ik Nico’s proefnotities van alle Qool-wijnen.

Qool rosé 8%: Duidelijk lichter van kleur dan de La Tulipe rosé. Beide
worden gemaakt van merlot-druiven, maar La Tulipe heeft een ‘normaal’ (wat
is normaal?) alcoholpercentage van 12.5%. De licht-alcoholische Qool-rosé van 8% is aangenaam fris in de mond, maar heeft zo goed als geen afdronk. Van de drie Qool-wijnen is dit de op een na beste.

Verdunde La Tulipe: heeft duidelijk afdronk, in tegenstelling tot de
Qool-rosé. Een paar druppels vers citroensap in de verdunde Tulipe-rose
doen trouwens wonderen voor de smaak!

Qool merlot 8%: Kleur is lichtrood. Ruikt naar wijn, met een licht metalige toets (roestig ijzer). Merlot-karakter ontbreekt absoluut! In de mond is er nog wel een impressie van onrijp fruit, maar de afdronk is waterig met hints van kurk en tannines.

Qool wit 8%: Deze partieel gedealcoholiseerde wijn (opnieuw omgekeerde
osmose) ruikt duidelijk druivig, licht zoetig zelfs, en een beetje boterig
(chardonnay-druiven). De smaak is aangenaam, prettig fris en
fruitig en het alcoholgehalte is merkbaar lager, zonder dat de wijn
verdund overkomt. Vreemd genoeg doet de wijn qua smaak sommige proevers meer denken aan sauvignon blanc. Voor een terraswijn is dit niet oninteressant. Aan de negatieve kant: het zoet en het zuur staan een beetje los van elkaar, en de wijn heeft wat groene kantjes, volgens sommige proevers snij- of sperziebonen. Proeven we hier deels onrijp fruit, mechanisch geoogst fruit, …? Unaniem de beste van de drie Qool-wijnen.