Ze zeggen altijd dat de Fransen zo weinig snappen van de marketing van hun wijn. Na mijn recente twee weken in de Roussillon hoef je daar mij bij – in ieder geval op individueel wijnproducentenniveau – niet meer mee aan te komen. We zijn diverse zeer effectieve methoden tegengekomen om wijn aan de man te brengen, de één sympathieker dan de ander, dat wel.
Ik zal een paar voorbeelden geven: bij de Cellier des Templiers in Banyuls krijg je een gratis rondleiding door de modern geoutilleerde gebouwen. Een zeer komisch maar gedegen filmpje geeft inzicht in het werk in de wijngaarden, de vinificatie en de culinaire toepassingen van Banyuls. De rondgang brengt je langs een stukje wijngaard, de vaten in de open lucht en de vatenkelder. En uiteraard eindigt de rondleiding in het chique proeflokaal, waar het marmer overheerst. Na een rondje droge wijnen en voordat je het doel van je komst, de Banyuls, hebt geproefd, wordt een lijst met wijnen onder je neus geschoven. Of je maar ‘iets’ wilde aanschaffen; de wijn wordt franco thuisbezorgd, vanaf 24 flessen….. Tijd om na te denken krijg je nauwelijks, van enig aandringen is duidelijk sprake. En een glaasje Banyuls wordt vooralsnog niet geschonken.
Hier zijn wij voor het eerst in ons leven weggelopen zonder iets gekocht te hebben, met een smoes dat de kids nog wilden gaan zwemmen….. Van dergelijk opdringerige technieken zijn wij niet gediend. Vraag dan liever een paar euro voor de rondleiding en de proeverij, zoals ze in Californië doen. Dat is eerlijker. Maar blijkbaar werkt de techniek wel, het bedrijf is alom tegenwoordig met posters en flyers.
Een ander, veel sympathieker voorbeeld: het voor Nederlanders vrij bekende Clos de Paulilles (wijn te koop bij Gall&Gall) exploiteert een chambre d’hôte annex restaurant in de ecologisch beschermde omgeving van de Anse (Baai) van Paulilles. Je kunt er prachtig snorkelen, zwemmen en wandelen, én ook dineren of lunchen. Wij kozen voor een lunch op zondag, met zwemmen en snorkelen na. Het menu is voor alle gasten gelijk, er valt niets te kiezen. Zelfs een colaatje voor de kids is niet voorhanden. Bij de gerechten, die allemaal even heerlijk zijn, wordt telkens een bijpassende wijn geschonken van één van de domeinen van de familie Dauré: Château de Jau of Clos de Paulilles. Bij het voorgerecht een rosé, bij een rillette van makreel een witte Collioure, bij de overheerlijke kip met komijn een rode Collioure, bij de blauwschimmelkaas met ‘pain d’épices’ een Banyuls ‘Cap Bear’ en bij de tweede soorten chocolademousse een Banyuls Rimage en een Grand Roussillon. De wijnen zijn ‘gratis’, maar zelfs de kinderen begrepen dat die ‘dan wel in de prijs van het eten verwerkt zouden zijn’.
Je krijgt op deze manier een prima selectie van wijnen uit de Roussillon voorgezet, wel allemaal van dezelfde familie. Er is een proeflokaal bij het restaurant, maar het staat je geheel vrij dat totaal links te laten liggen. (Wat wij uiteraard niet deden.) Zo bevalt wijnpromotie me wel: kennismaking zonder verdere verplichtingen!
Een ander voorbeeld, van weer een andere orde: overal op de toeristische locaties langs de kust van de Roussillon tref je proeflokalen en stands van producenten aan. In het pittoreske Collioure proefden we aan de boulevard diverse wijnen van de coöperatie L’Étoile, waarvan de wijngaarden voornamelijk tussen Banyuls en de Spaanse grens liggen. L’Étoile heeft ook elders proeflokalen, bijvoorbeeld in Argèles Plage.
En op de top van Cap Réderis, met een geweldig uitzicht langs de kust in zowel noordelijke als in zuidelijke richting, tot aan Cap de Creus in Spanje toe, troffen we monsieur Herre van Cave Tambour. Cave Tambour heeft drie vestigingen: twee langs de kustroute van Collioure naar de Spaanse grens, en één in het stadje Banyuls. De eigenaar – moi, je suis le vigneron – bemant de stand op het mooiste plekje, waar bijna alle auto’s stoppen om van het uitzicht te genieten. ‘Bonjour madame, mag ik u een glas Banyuls aanbieden? Le soleil dans le verre…..’ (of iets van dergelijke strekking). Aan monsieur kon geen weerstand geboden worden; je moest proeven, of je nu wilde of niet. Monsieur beschikte over een enorme dosis charme, die hij vakkundig wist in te zetten. Wat spraken we toch goed Frans, bijvoorbeeld….Voor ons kon monsieur helemaal niet meer stuk na zijn reactie op het volgende: we prezen hem omdat hij zo’n fantastische plek had gekozen om zijn wijnen te promoten. Slim, vonden we het. ‘Mais naturellement, madame, je suis Catalan’! En dat met een vanzelfsprekendheid die je onmiddellijk doet geloven in de superioriteit van de Catalanen ten opzichte van de Fransen. Zelfs de huisgemaakte jams van madame Herre wist monsieur met potten tegelijk aan me te verkopen (heerlijke citrusmarmelade, vraag ernaar als je op Cap Réderis stopt!). Kijk, bij iemand die met zowel passie zijn wijn laat proeven, wil ik wel een flesje of wat kopen. Drie flessen Cuvée Adrien Herre liggen inmiddels in de wijnkast te rijpen, en van de drie flessen Banyuls Rimage is er al één bij de eendenborst met perziken opgegaan. Een overheerlijke combinatie!
Tot slot is er ook de collectieve promotie: in het schitterende, middeleeuwse paleis van de koningen van Mallorca in Perpignan is het Conseil Interprofessionel de Vins de Roussillon aanwezig met een permanente proeverij. Je kunt er wijnen van tientallen producenten uit de hele streek proeven, boeken en T-shirts kopen en achtergrondinformatie meenemen. We proefden er een fraaie droge muskaatwijn, waarover we leerden dat die alleen als Vin de Pays verkocht mag worden. De muskaatdruiven zijn namelijk voornamelijk bedoeld voor de zoete Muscat de Rivesaltes. We maakten ook kennis met een prachtwijn van Château de Rey van Cathy en Philippe Sisqueille, maar daar kom ik nog op terug.
Kortom: op alle mogelijke manieren worden de wijnen van de Roussillon onder de aandacht van de toeristen gebracht. Je moet wel heel blind óf wijnhater zijn om van een vakantie uit dit gebied terug te komen zonder één van de wijnen te hebben geproefd. En dan heb ik het nog niet gehad over de goedgeoutilleerde supermarkten en de kleinere fruit-wijnwinkels die je langs allerhande doorgangswegen tegenkomt. Fransen weten uitstekend hoe ze hun wijnen moeten aanprijzen, in ieder geval in de Roussillon!
