Moet je je voorstellen: de West-Indische Compagnie was nog de baas in Manhattan, de shoguns heersten over Japan, in Nederland hadden we de Tachtigjarige Oorlog net achter ons, de Gouden Eeuw kon beginnen. En dan besluit daar een wijngaardenier in Zuid-Tirol, in dienst van de heer van het kasteel van Katzenzungen, een wijnstokje te plaatsen. Lekker warm, tegen de muur van het kasteel in Prissian in Alto Adige.
Nu, ruim 350 jaar later, anno 2006, leeft die wijnstok nog steeds! Oorlogen, revoluties, zomers, winters, hoogtijdagen, verval, alles heeft die plant meegemaakt, en hij staat er nog steeds. Zijn bladerdek strekt zich uit over 350 m2, aan alle kanten wordt het oude besje gesteund. Maar hij is er nog, en van zijn druiven wordt ieder jaar opnieuw (witte) wijn gemaakt. Zo’n 600 à 700 flessen vinden jaarlijks hun weg naar een geselecteerde groep wijnliefhebbers.
Mogelijk vind je deze stronk van het ras versoaln binnenkort ook in het Guiness Book of Records als de oudste wijnrank ter wereld die nog vruchten draagt. Daar staat nu een stronk uit Maribor in Slovenië genoemd als oudste, maar de wetenschappers zijn bezig met een onderzoek, aldus een berichtje op Wein-Plus.com.
Oude eiken kende ik al, maar nu blijken er dus ook hele oude bejaarde wijnstronken te zijn. Ik vind dat ze thuishoren in de Canon van de Wijngeschiedenis!
Met dank aan Wijn.blieb.
dick zegt
En dat voor een plant die veel weg heeft van een klimop en groeit als een woekeraar!
Mariëlla zegt
Zit hier misschien een les in, zou je denken Dick 😉 Zoiets als onkruid vergaat niet….