Bag-in-box, het wil nog niet lukken in Nederland. Aan Hans van Rijsinge van Bag-in-Box.nl zal het echter niet liggen. Hij importeert met veel plezier voor zijn vaste klantjes tientallen soorten wijn in pak, voornamelijk uit Zuid-Frankrijk. Naar aanleiding van de discussie die een aantal maanden geleden op Foodlog woedde, nodigde Hans mensen uit te komen proeven. Afgelopen week ging ik dan eindelijk op die uitnodiging in.
En het moet gezegd, ik was aangenaam verrast. Wat ik te proeven kreeg, was allemaal heel fruitig. Het waren stuk voor stuk prettig drinkbare wijnen, zowel de witte, de rosé als de rode. Er was zelfs een acceptabele gamay (Vin de Pays de Cotes de Tarn). Meestal is goedkope gamay zuur en kaal, zoniet deze wijn. Hans vertelde mij dat veel producenten de wijn zowel in pak als in fles uitbrengen. Je kunt dan ook diverse van deze wijnen uit bib in de Guide Hachette aantreffen.
De meeste pakken stonden al open sinds 10 oktober (ik proefde op 21 oktober), maar dat was niet te merken. Voornamelijk Vin de Pays-wijnen waren aanwezig en een enkele tafelwijn. Maar zelfs die tafelwijn, de onderste sport van de wijn-kwaliteitsladder, was prima te drinken. Aan te raden voor buurtbarbecue, duinparty of najaarsbraderie.
Ik moet toegeven dat het voor een doorgewinterde wijnliefhebber als ik toch ook even wennen was. Een totaal andere wijnwereld ging voor me open, eentje waar ik zelden (meer) mee te maken heb. In de discussie op Foodlog zag ik nog weinig in bag-in-box, in ieder geval voor mezelf. Maar al proevend in Rijswijk zag ik een heel segment voor me waar de pakken met zak en kraantje het heel goed zullen doen: de (ouderen)sociëteiten, de studentenverengingen, maar ook huishoudens van mensen die geen wijnkenners zijn en gewoon een glaasje per dag willen drinken. Vooral in die ouderenclubs lijkt het me een verademing om niet met glazen flessen te hoeven werken, niet te hoeven ontkurken, alleen maar op het kraantje te hoeven drukken voor een glaasje wijn. Je kunt het pak dus blijkbaar toch dagen laten staan, in tegenstelling tot wat ik zelf ooit ervoer.
De prijzen voor de pakken zitten eigenlijk niet eens in het laagste segment: je betaalt zo’n 4 euro gemiddeld per liter (dus 3 euro voor een ‘fles’). Bij de geproefde wijnen zat ook een prijswinnaar: de Médoc Select, een rode AOC Médoc. Twee jaar geleden deed Bag-in-Box mee met Bordeaux op zijn best. Zijn Médoc in pak werd niet uitverkozen. Een jaar later deed Hans weer mee, maar nu had de organisatie de wijn in een karaf geschonken. En ja hoor: de Médoc Select behoorde tot de winnaars van 2008 in de categorie € 4,00 t/m € 6,99.
Veel pakken zijn tegenwoordig modern en stijlvol vormgegeven. Opvallend détail: zelden staat er een jaartal op de pakken. Op mijn vraag of dat was omdat er gemengd wordt (oudere restanten met nieuwe wijn), had Hans geen antwoord. Maar mogelijk dat ook de omloopsnelheid van de wijn een rol speelt: je moet deze wijnen binnen een jaar drinken, daarna zijn ze ‘op’. Bovendien is het goedkoper een hele stapel kartonnen dozen tegelijk te drukken, voor jaren vooruit, dan ieder jaar nieuwe te moeten laten aanrukken. Je kunt als producent zelfs voorgedrukte dozen kopen, en er een sticker met eigen gegevens op plakken.
Vind je de dozen niet mooi op tafel, kun je de wijn in een karaf tappen, of de zak uit de doos halen en in een koelsysteem hangen, onder andere de Vinesso van Princess. Het zag er best ‘cool’ uit, zo’n wijnkoeler op tafel. Ik proefde een witte wijn uit zo’n koelsysteem, die aangenaam op temperatuur was.
Al met al wens ik Bag-in-Box een mooie toekomst toe in Nederland. In Zweden zag ik de gangpaden van de staatswinkels vol met bib’s staan. Hier heeft de consument in de supermarkt vooralsnog meestal keuze uit één. Of hij moet in de webwinkel van Hans van Rijsinge bestellen. Ik kan het aanraden, er zitten uitstekende wijnen bij.
Foto’s: boven – Bag-in-Box, Rijswijk. Onder: Systembolaget, Södertalje, Zweden
