Twee maal kwam het wijngebied de Elzas op mijn pad de afgelopen weken. Blijkbaar hebben de streek en zijn wijnen weer wat aandacht nodig. Toeval bestaat niet, toch?
Reizen door een wijnparadijs
Allereerst las ik De Elzas. Reizen door een wijnparadijs, van Joost Molegraaf. Joost verloor zijn hart enige jaren geleden aan de streek en de wijnen, en bundelde die passie in een keurig vormgegeven boekje vol leuke anekdotes en smakelijke wijnen. Alles komt aan bod, van de druiven tot de bodem en van de geschiedenis tot de toekomst. De beschrijvingen van de wijnhuizen volgt de wijnroute van noord naar zuid; de route doet veel (maar niet alle) wijndorpen aan. Er zijn toeristische tips en historische achtergronden, en de beschreven producenten zijn allemaal zelf door Joost bezocht. Dit levert een verfrissend persoonlijk relaas op, op menselijke maat. Geen gepoch met sterren en topwijnen, maar gewoon een verslag van een aantal jaren lekker proeven. Dat mag ik wel, want tenslotte kunnen we niet allemaal het hele jaar door topwijnen van celebrities drinken. Joosts verhalen laten duidelijk zien dat wijn vaker dan je denkt door gewone mensen wordt gemaakt, met oma’s in de keuken en kinderen in de tuin. Waar dagelijks brood op de plank moet en geld in het laatje.
Je kunt De Elzas. Reizen door een wijnparadijs voor € 22,95 bestellen via bol.com. Leuk als decembercadeau voor een wijnliefhebber. Meer informatie op Joosts eigen website.
Oogst 2015
Goede wijnen zijn er ook dit jaar weer te verwachten uit de Elzas, zij het met een lagere opbrengst en een kanttekening over de zuurgraad. Een aantal passages uit het oogstbericht van Vins d’Alsace dat vorige week in mijn mailbox viel.
‘Na een voorspoedig verlopen oogst heerst onder producenten in de Elzas volop enthousiasme over de kwaliteit van de geoogste druiven. Vergeten zijn de zorgen die er tijdens de oogst 2014 waren over lastige weersomstandigheden en schadelijke fruitvliegen. Dit jaar hebben alle omstandigheden ervoor gezorgd dat 2015 wel eens als een heel groot jaar de boeken in zou kunnen gaan. Alleen de opbrengst is wat aan de lage kant gebleven.
De winter was niet al te streng, terwijl er aan het begin meer welkome neerslag viel dan het jaar ervoor. Het eerste deel van de groeicyclus leek sterk op dat van 2014. Na Pasen gaf de warmte een flinke prikkel aan de vegetatie. Het openen van de knoppen gebeurde half april (wat overeenkomt met het gemiddelde van de afgelopen dertig jaar), terwijl de bloei begin juni plaatsvond onder weersomstandigheden die een stuk gunstiger waren dan in 2014. De warmte in juni en juli bespoedigde de groei van de wijnstok, maar snel daarna kwam een periode met droogte waarvan het effect per sector en terroir varieerde. Hier en daar was sprake van vertraagde of zelfs geblokkeerde groei. Vanaf dat moment werd het gemiddelde opbrengstpotentieel in de meest gevoelige terroirs verder beperkt.
De hoge temperaturen – begin juli zelfs boven de 40 graden! – zijn vergezeld gegaan van buien en, vooral in de omgeving van Dambach-la-Ville, soms ook hagel. Gelukkig zijn de buien van medio augustus precies op het juiste moment gekomen. De reactie van de wijnstok daarop was spectaculair, met een hervatting van de groei en een versnelde rijping van de druiven. Eind augustus verkeerden de stokken in blakende conditie.
De zuurgraad ligt in 2015 lager dan in voorgaande jaren, omdat de hitte van invloed was op de scherpe appelzuren in de druif. De situatie is echter niet te vergelijken met die in 2003, omdat de warmte geen negatief effect op de aromatische samenstelling van de druiven heeft gehad. De weersomstandigheden bij het begin van de pluk waren ideaal en de gezondheid van de druiven absoluut perfect. Zon overdag en koelte tijdens de nachten hebben bovendien bijgedragen aan het behoud van frisheid. Hét thema van dit jaar vormt de zuurgraad. Veel zal afhangen van de talenten van de wijnmaker: het komt er nu op aan heel nauwkeurig te werk te gaan en een goede balans te vinden tussen alcohol, restsuiker en zuren.
Het geschatte volume van de oogst 2015 voor alle AOC’s samen ligt rond een miljoen hectoliter. Dat betekent voor het derde opeenvolgende jaar een kleine oogst.’