Bubbels, cava, sparkling, spumante, crémant, sekt, schuimwijn, vonkelwijn, prosecco, champagne: op dit moment staan de wijnen met koolzuur, natuurlijk of kunstmatig toegevoegd, weer volop in de belangstelling in Nederland. Hét moment van het jaar waarop bubbels genuttigd worden nadert en de publiciteitsmolen draait op volle toeren. Traditioneel is het natuurlijk champagne wat er ontkurkt wordt met Nieuwjaar, maar veel mensen vinden champagne te duur óf vinden, met een van mijn medeproevers, mijzelf en vele anderen, dat champagne na Bordeaux waarschijnlijk wel de meest overgewaardeerde wijn ter wereld is.
Champagne is overigens niet alleen maar duur vanwege een imago: een kilo goede druiven kost in de Champagne meer dan zes euro en er zijn 1,5 kilo druiven nodig voor één fles champagne. Daarnaast is de accijns op mousserende wijn in Nederland € 1,51; alleen daarom al kan een fles champagne nooit echt goedkoop zijn.
Dit gezegd hebbende, wil ik niet ontkennen dat er fantastische wijnen uit Champagne komen. We proefden er afgelopen maandag bij Martijn een aantal mooie voorbeelden van, zoals de Philipponat Royal Reserve Grand Cru, Brut, de winnaar van het door Perswijn georganiseerde evenement Champagne aan Zee. Wist je dat deze fraaie champagne met zijn mineralige, zilte en ontwikkelde karakter geweldig smaakt bij zelfgemaakte olijventapenade en stokbrood?
We proefden afgelopen maandag naast vijf champagnes ook twee cava’s, één prosecco, één crémant, één sparkling uit Tasmanië en drie andere mousserende wijnen. Slechts één van die wijnen wil niemand op een feestje tegenkomen. Waarschijnlijk was er met die wijn iets mis, want de geur van verbrande haren, rubber en andere onfrisse zaken kon ons geen van allen bekoren. Maar alle andere wijnen, van de simpele prosecco van Albert Heijn tot de Cordo Negro Cava van Freixenet en de Jansz Premium Non Vintage Brut Cuvée uit Tasmanië (een product van champagneproducent Roederer) waren goed gemaakt en prettig te drinken. De één was wat minder spannend dan de andere, maar we willen ze over het algemeen allemaal best nog eens drinken.
Als we echt moesten kiezen, denk ik dat er twee champagnes en twee Blanquettes de Limoux over zouden blijven. Zowel de Champagne Brut van Michel Dervin (nog geen Nederlandse importeur) als de Carte d’Or Brut van Drappier (Bloem) kregen van ons allen prima beoordelingen.
Maar de grote verrassing – voor mij in ieder geval en ik dacht ook voor de anderen – waren een tweetal wijnen van Domaine de la Maurette uit de AOC Blanquette de Limoux, in het zuiden van de Languedoc. De wijnen worden geïmporteerd door proefgroeplid Martijn, die met zijn bedrijf A2Vins gespecialiseerd is in wijnen uit de Limoux.
In Limoux houden ze vol dat zij de uitvinders van de méthode traditionelle zijn, waarbij de wijn na een eerste gisting op vat ook nog een tweede gisting op fles doormaakt. In de Champagne werken ze eveneens volgens deze methode, maar geven ze de eer aan hun Dom Perignon, die leefde eind 17e, begin 18e eeuw. Wat er ook van zij: in Limoux kunnen ze uitstekende mousserende wijnen maken. Veelal wordt er de plaatselijke mauzacdruif voor gebruikt, eventueel aangevuld met chardonnay en chenin.
We proefden van Domaine de la Maurette twee wijnen, één gemaakt op de champagne-manier (méthode traditionelle dus, met twee gistingen) en één gemaakt volgens de méthode ancestrale, waarbij de wijn vlak voor het einde van de eerste gisting gebotteld wordt en er geen tweede gisting meer plaatsvindt.
Beide wijnen hadden een heel verschillend karakter: de Ancestrale was een serieuze wijn, heel subtiel, gerookt, fruitig, complex, met een lange afdronk. Hij smaakte heerlijk bij de houmous (kikkererwtenpasta) van de Turkse groenteboer!
De Tradition daarentegen was een heel vrolijke wijn, vol sappig fruit, met de geur van appelmoes, maar toch heel fris. Het is een echte allemansvriend, maar wel een goede. Vanmiddag gaat hij open, op een afdelingsfeestje!
Een serieus advies tot slot van deze bubbelbijdrage: denk eens aan een Blanquette de Limoux als je geen champagne wilt aanschaffen de komende weken. Het is een uitstekend alternatief!
Mariëlla zegt
Nagekomen bericht: de Champagne van Dervin gaat door A2Vins geïmporteerd worden.
Mariëlla zegt
In mijn mailbox vond ik de volgende reactie op deze bijdrage:
“Je meldt op je blog trouwens dat ze in Limoux vinden dat ze de
uitvinders zijn van de méthode traditionelle. Dat is niet helemaal
waar. De Limouxin beweren dat blanquette de oudste mousserdende wijn ter wereld is en dat Pérgignon hun (ancestrale-)procedé heeft afgekeken. Later is daar (in de Champagne of in Engeland?) de méthode tradidionelle (mét tweede gisting op fles) uit voortgekomen.
En de méthode Ancestrale is – denk ik -nu ook niet meer zo authentiek;
zonder toepassing van het dégorgement (uitvinding van Veuve Clicquot)zou de wijn troebel zijn van de gistresten…
Het laatste woord is er nog niet over gezegd.”
Het bericht kwam van Martijn, eigenaar van A2Vins.
Robèrt zegt
Dom Perignon heeft echt de “Champagne” niet uitgevonden.
Moët&Chandon blijft dit verhaal maar promoten omdat het zo leuk klinkt.
Wie het nu precies heeft uitgevonden zal wel een vraag blijven.
Bubbels in wijn was vroeger een groot probleem.
Knallende flessen tot gevolg.
Neemt niet weg dat bubbels, welke dan ook, een heerlijk drankje is!