De laatste paar weken heb ik een groot aantal wijnboeken binnengekregen. Sommige om te recenseren, andere van mijn ouders, die hun kasten aan het opruimen zijn.
Ik vraag me wel eens af waarom er zoveel boeken over wijn moeten zijn. Een deel van het antwoord ligt natuurlijk in het feit dat de wijnwereld veranderd, en soms snel ook. Gegevens uit midden jaren negentig zijn tegenwoordig al weer achterhaald. Maar aan de andere kant: het proces van wijnmaken verandert in de grond niet. Er komen ook geen nieuwe druivenrassen bij (tenminste, niet voor de grote markt) of nieuwe soorten. Er is rood, wit, zoet, droog en bubbels, dat is het zo’n beetje. Af en toe probeert iemand eens een low calory wine of iets anders, maar dat is het dan.
En toch ieder jaar weer stapels boeken. Ik heb nu Tot op de bodem van Nicolaas Klei liggen, Avonturen op de wijnroute van Kermit Lynch en Over wijn. Een wereldwijde wijnreis, een luisterboek van Hubrecht Duijker. Gelukkig allemaal andersoortige boeken. Het boek van Lynch is een prachtig verhaal over de ervaringen van een wijnkoper in Frankrijk. De recensie zal snel op deze site volgen. Tot op de bodem is een hilarische, maar toch informatieve encyclopedie, die ik ieder moment dat ik even geen zin heb in iets anders, oppak om een paar stukjes te lezen. Heerlijk leesvoer. En het luisterboek van Hubrecht is uitstekend voor in de file. Bijna jammer dat ik heel weinig in de file sta, aangezien ik geen auto heb.
Wat aan dit boek op cd van Duijker opvalt, is de overeenkomst met één van de boeken die ik van mijn ouders kreeg: Kleintje wijn van dezelfde auteur, maar dan uit 1976/1980. De formule van beide boeken lijkt sterk op elkaar: korte verhaaltjes over een wijn, druivenras of land, overgoten met enige aardige wetenswaardigheden. Nergens diepgaand, veel lekker leesvoer, absoluut bedoeld voor de beginnende wijnliefhebber. Volgens mij is dat ook de kracht van Duijker: korte verhaaltjes vertellen over wijn die hij lekker of interessant vind.
De kracht van Klei’s Tot op de bodem daarentegen is de ontmythologisering, het uit hoger sferen halen van wijn. Fantastisch hoe hij ‘grote thema’s’ ‘simpel’ weet te brengen. De recensie zal volgen op Wijnsuggestie.
Tot slot een echt antiek werkje, ook van mijn ouders: Koken met wijn van Wina Born uit 1967. Born was Nederlands eerste echte culinair journaliste, die ook heel veel heeft gedaan voor de wijnwaardering in ons land. De helft van haar boekje is gewijd aan koken met wijn, de andere helft aan informatie over wijn en wijnschenken. Na een behandeling van de wijnproducerende landen in Europa merkt zij op: “Voorts zijn er nog veel wijnproducerende landen […] Noord- en Zuid-Amerika, Zuid-Afrika en Australië hebben hun wijnbouw van Europa ‘geleend’, en hebben hun wijngaarden opgebouwd met Europese druiverassen. Van deze wijnen zijn de beste die uit Chili en de Kaapse wijnen.”
Geen enkel modern boek zou met deze mededeling meer kunnen volstaan. Daarom dus die grote stapels nieuwe wijnboeken, iedere herfst. En wat is er lekkerder dan met een boek op de bank, terwijl een goed glas wijn onder handbereik staat?
P.S. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het boek van Matt Skinner, een vriendje van Jamie. Het kon natuurlijk niet uitblijven dat uit de Oliver-stal ook een wijnboek zou komen. Het ziet er goed verzorgd uit en is gericht op het jonge wijnpubliek. Binnenkort meer ook over deze titel.