Weet u nog waar u was op 24 mei 1976? Het was een maandag, dus waarschijnlijk zat ik op school. Volgens Wikipedia was het de dag waarop Concorde-vluchten naar Washington DC begonnen. Wijnkenners kunnen, als het goed is, direct antwoorden: op 24 mei 1976 organiseerde Steven Spurrier, tegenwoordig een vermaard Engels wijnschrijver, in Parijs de revolutionaire wijnproeverij waarbij Franse en Californische wijnen blind werden geproefd door een expert-panel … en waarbij de Californische wijnen wonnen!
Drie jaar geleden schreef Time-journalist George Taber, die als enige journalist aanwezig was, een fascinerend verslag van deze bijeenkomst, in zijn boek The Judgment of Paris. En nu is er de film Bottle Shock, die vorige week in 12 bioscoopzalen in première ging. Wijnliefhebbers als we zijn: we wilden die film zo snel mogelijk zien, ondanks de niet al te lovende recensie van Floortje Smit in De Volkskrant.
De film vertelt het verhaal van Steven Spurrier, die in Parijs een wijnwinkel runt die weinig klandizie trekt, en van Bo Barrett, de zoon van de eigenaar van Chateau Montelena, die tot ergernis van zijn vader meer belangstelling heeft voor vrouwelijk schoon dan voor het maken van wijn. Andere wijnmakers komen nauwelijks voor in de film, terwijl in The Judgment of Paris daarentegen een lange rij Napa-wijnmakers de revue passeert.
We willen wijnliefhebbers die Mondovino en Sideways hebben gezien, aanraden om ook Bottle Shock te bekijken, maar zeggen er meteen bij dat de film naast enkele sterke punten minstens evenveel zwakke punten heeft.
Sterke punten zijn onder andere de mooie opnames van de Napa-vallei (de Volkskrant-recensent schrijft consequent Nappa, dus heeft waarschijnlijk geen affiniteit met wijn) en het acteerwerk van bekende namen als Alan Rickman en Bill Pullman.
Van de vele zwakke punten noemen we er hier slechts drie. Allereerst worden Steven Spurrier en de Franse wijnkenners op karikaturale manier neergezet als snobs (de karikatuur die Alan Rickman van Spurrier neerzet is wel humoristisch). Bovendien springen de filmmakers inconsequent om met Taber’s boek: soms wordt er bijna letterlijk geciteerd en op andere momenten nemen ze grote vrijheden met Taber’s verhaal.
Wat ons het meest stoorde was dat de makers hadden besloten om de geruchtmakende proeverij te plaatsen in de buitenlucht, terwijl hij in werkelijkheid werd gehouden in het luxueuze Intercontinental Hotel aan de Champs Elysées in Parijs, zonder meer een betere plek voor het proeven van grote Franse en Californische wijnen!
Voor wie het boek van George Taber niet kent: bekijk eerst de film en lees pas daarna het boek.
Er komt over enige tijd overigens nog een tweede verfilming van hetzelfde verhaal, met één saillant verschil: die tweede verfilming heeft de goedkeuring van Steven Spurrier en George Taber, terwijl Spurrier vorig jaar nog heeft gedreigd met stappen tegen de makers van Bottle Shock, vanwege de karikaturale weergaven van de personen en gebeurtenissen.