Sommige uitnodigingen voor Facebook zijn wel heel intrigerend: of ik vriend wilde worden van Casanova’s Plumpudding. Casanova’s wat? Meestal delete ik dergelijke uitnodigingen, maar de woorden intrigeerden, en de Facebook-pagina was ook wel spannend. Casanova’s Plumpudding bleek een boek, en ik las: ‘Eten is het plezierigst als je het samen met anderen doet. Als je met eten een ander in een goede stemming kan brengen, zoals Casanova met de plumpudding bij een Engelse schone deed, is het helemaal een feest. Daarover gaat Ben van der Veldens boek.’ En dat vond ik een uitgangspunt waar ik het van harte mee eens ben. Mijn eigen Herberg De Ketel en de Kurk is op dit principe gebaseerd, als is het er wat stil de laatste tijd.
Casanova’s Plumpudding blijkt een lekker leesboek over de avonturen van NRC-journalist Ben van der Velden. Jarenlang trok hij door Europa, woonde in diverse landen en is tenslotte in de Champagne neergestreken, waar hij nu van zijn rust geniet (hoop ik).
Van der Velden at in die jaren aan vele tafels, in twijfelachtige taverna’s, met damast gedekte diplomatensalons en gezellige huiskamers. En allerlei zaken vielen hem in de loop der jaren op: dat het eten in Europa enerzijds steeds ‘uniformer’ wordt bijvoorbeeld. Spaghetti bolognese is verkrijgbaar van Scandinavië tot Oost-Europa en hamburgers tref je werkelijk overal, om maar eens wat te noemen. Tegelijkertijd trad een tegenbeweging op: regionaal ambachtelijk voedsel kwam steeds meer in het middelpunt en werd verheven tot hoogste goed.
Andere observaties betreffen de sociale interacties die aan tafel een rol spelen. Dineren is in diplomatenkringen een middel om macht tentoon te spreiden. Maar iemand uitnodigen om te blijven eten is ook bij veel mensen de hoogste vorm van gastvrijheid. En wat betreft de titel: Casanova serveerde plumpudding om een Engelse dame te verleiden. Bij erotische veroveringen zijn gerechten die het slachtoffer op haar gemak stellen een effectief instrument. Van der Velden geeft daar uit eigen ervaring ook diverse voorbeelden van.
Verwacht in dit boek geen diepgaande filosofische overpeinzingen zoals op Foodlog gebeurd. De verhalen rijgen zich kabbelend aaneen, en bekoren door hun herkenbaar en o ja-ervaringen. ’t Is dat ik het boek al uitheb, anders zou het heerlijk lezen zijn in de hangmat bij de tent.
Verder zou ik willen de dit soort memoires over eten en drinken vaker werden gepubliceerd. Het levert voor de wijn- en eethistoricus talloze leuke anecdotes, zoals het glas supermarktwijn uit een aangebroken fles dat een Engelse journalist bij Gordon Brown thuis aangeboden kreeg. Of het verhaal hoe de vleesfondue in Vlaanderen en later Nederland doordrong, dankzij een actieve Vlaamse slager. Heerlijk leesvoer!
En dan is het boekje ook nog eens mooi uitgegeven: stijlvol binnenwerk, prettig papier en een mooi omslag. Kortom: een aanrader, die plumpudding van Casanova!
Ben van der Velden, Casanova’s Plumpudding. Culinaire ervaringen voorbij de grens, Fontaine Uitgevers 2010, isbn 978 90 5956334 6, prijs € 14,95. Verkrijgbaar bij boekhandel en Bol.com.
Casanova’s plumpudding
Ben van der Velden & Ben vander Velden
