Cava met bloesem

Tip voor de laatste zwoele avond vandaag: een glaasje cava in de tuin. Afgelopen vrijdag dronken we bijvoorbeeld de Mascaró Brut Aurorae, een stevige en ‘wijnige’ cava rosé van 100% trepat, afkomstig van CasaCava. Mascaró is een klein kwaliteitshuis in Vilafranca de Penedés, dat ook wijn en brandy maakt.
Zaterdag was de Montcadi Brut aan de beurt, gekocht bij Margaret Wines. De Montcadi is een prettig geprijsde, prima doordrink cava van het traditionele druivendrietal xarel.lo, perellada en macabeo.

Ik denk er nog over een paar bloesempjes in mijn volgende glas cava te doen, in navolging van een aperitief dat Landgoed Groenhoven in Bruchem binnenkort zal schenken. Het restaurant verzorgt op 24 april een bloesemdiner, met vooraf een lezing door Lizet Kruyff over het eten van bloemen. Als aperitief krijgen de gasten een glaasje cava, met kersenbloesem. Ik vond het een aparte gedachte, maar Lizet mailde mij dat het gebruik om bloesems en bloemen in drank te stoppen al heel oud en zeer wijdverbreid is. Vlierbloesems, lievevrouwebedstro, viooltjes, sleutelbloemen, jasmijn, oranjebloesem, zo vroeg in het voorjaar lokte (en lokt) dit vrolijke spul enorm, zeker wanneer je een winter van knol en kool achter de rug had. Zelfs Pinksterbloemen kun je eten!

Lievevrouwebedstro, ja, inderdaad, dat ken ik wel als toevoeging aan wijn; je maakt er meiwijn van! En toevallig vond ik, op zoek naar meer informatie over meiwijn, in de Geschiedenis van de dorst van Raymond van Uytven, een toepasselijke vermelding: in 1780 adverteerde een Franse likeurstoker en limonadefabrikant te Angers dat hij onder andere champagne met oranjebloesem produceerde! Het drankje hoorde thuis in een hele reeks waarin wijn of gedistilleerd werd gemengd met bloemen en fruit. Nog eeuwen vonden dergelijke drankjes aftrek, om in de twintigste eeuw definitief naar het rijk van de huisvrouwenvlijt te worden verwezen. Maar daarover schrijf ik binnenkort meer in een artikel over meiwijn, voor de Academie van Streekgebonden Gastronomie.