Cava met Parkerpunten .. en meer

Mijn cavaspeurtocht heeft zich naar het buitenland uitgestrekt. Via e-mail legde managing partner Ronny Diricx van het Belgische House of Cava contact, en ik ontmoette eigenaar Marc Clevers vervolgens op Megavino. House of Cava is importeur van diverse prachtige cava’s op de Belgische markt; cava is bovendien hun enige product.

Terwijl wij in Nederland een prosecco-hype hebben gehad, kende België de afgelopen jaren een cava-boom. Vooral bij jongeren is ‘schuimwijn’ enorm populair, zo leerde ik al op het Symposium Wijn en Marketing. Aangezien cava een stuk betaalbaarder is dan bijvoorbeeld champagne, doet de Spaanse mousserende wijn het dan ook uitstekend bij de Belgische jongeren. In 2008 werden 10 miljoen flessen cava omgezet in België, evenveel als het aantal flessen champagne. Ter vergelijking: in Nederland is dat slechts 2,5 miljoen flessen cava (in 2007).

House of Cava richt zich op de consument via een goed gevulde webshop Cava-online.com. De horeca is echter het belangrijkste afzetkanaal. Bijzonderheid is tevens dat House of Cava ook kosjere cava kan leveren, speciaal voor feesten van de joodse gemeenschap.

Tijdens Megavino proefde ik cava’s van diverse huizen. Het meest gecharmeerd was ik van de Painous-cava’s. Zij waren voor mij het meest ‘cava’: alleen gemaakt van parellada, macabeo en xarel.lo, zonder toevoeging van chardonnay. In dergelijke cava’s ontdek ik altijd een lekker fris tonic-bittertje. Alsof er een beetje kinine in de wijn zit. Beter heb ik het nog niet kunnen omschrijven. Uiteraard hebben mijn favoriete cava’s ook veel citrustonen, en ze zijn heerlijk fris en licht. De Painous Rosé was niet gemaakt van trepat, maar van 60% monastrell en 40% garnacha, wat een mooi fruitig resultaat gaf.
Painous is een merk van Cavas Masachs in Torreles de Foix, vlakbij Barcelona. Het merk is genoemd naar Josefa Painous, moeder van de huidige generatie aan het roer van het bedrijf.

Een prachtige cava was ook de Coto d’Arcis Cava Brut Nature 2007. Winnaar van een gouden medaille op het Concours Mondial de Bruxelles 2009 en gemaakt van 70% macabeo, aangevuld met 30% andere druiven, waaronder chardonnay. Coto d’Arcis wordt gemaakt door Bodega Sebiran, sinds 1994 in bezit van viertal samenwerkende wijngaardbezitters. Op de plaats waar Sebiran nu ligt, was al in de 12e eeuw een klein familie-wijngoed.
Overigens komt deze cava niet uit Catalonië, maar uit het wijngebied Utiel-Requena, even westelijk van Valencia. De DO Cava strekt zich uit over een aantal verschillende Spaanse wijngebieden, waarvan Pénèdes in Catalonië de grootste en bekendste is. Maar ook in een aantal andere, streng gespecificeerde gebieden mag cava gemaakt worden.

Natuurlijk proefde ik ook de cava’s van Dominio de la Vega, een klein familiebedrijf eveneens in Utiel-Requena. Cava’s die 90 of meer punten ontvingen van Robert Parker en co! Vooral de NV Dominio de la Vega Arte Mayor (60% macabeo, 40% chardonnay), met 93 punten voor Parker en medewerkers de topper, was een overweldigende wijn. Een cava waar je aan bleef ruiken, met tonen van caramel en butterscotch. Het verwonderde me dan ook niet te horen dat deze cava opgevoed is op 60% Franse en 40% Amerikaanse nieuwe houten vaten. Het levert een intrigerende en complexe wijn, waarvan jaarlijks maar zo’n 8000 flessen geproduceerd worden. Mede dankzij de Parkerpunten is deze cava ook fors geprijsd: 45-50 euro moet je ervoor neertellen. Dan kies ik toch liever voor mijn Painous Brut voor 9 euro of de Coto d’Arcis van 19 euro.