Zo’n twee jaar geleden begon ik aan een ontdekkingstocht langs Nederlandse importeurs: waar vind je cava anders dan Freixenet en Codorniú, de twee grote reuzen op gebied van cavaproductie. Mijn belangstelling voor deze Spaanse mousserende wijn was gewekt in Barcelona, waar ik diverse heerlijke voorbeelden proefde.
Inmiddels is cava in Nederland aan een opmars bezig, gelukkig. We hebben een groot cava-event in Scheveningen gehad, en bijna iedere wijnhandel heeft tegenwoordig wel een cava van een kleinere producent in zijn of haar assortiment. De opmars wil nog niet helemaal doorzetten, maar dat heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat mousserende wijn nog altijd een luxe imago heeft. En van luxe zijn wij nuchtere laaglanders niet altijd gediend, zo lijkt het wel. Zelf vind ik dat er niets gaat boven een glas koele verkwikkende cava na een dag hard werken. Even een beetje zon in mijn glas, even een vrolijke dorstlesser die lichaam en geest goed doet.
Twitterproeverij
Ik heb ooit beloofd de balans op te maken en een overzicht te maken van al die heerlijke cava’s die ik ontdekt had. Het is er nooit van gekomen, om allerlei redenen. Een daarvan is dat ik nog wekelijks nieuwe huizen en merken ontdek!
Wel kan ik een aantal conclusies uit die hele zoektocht trekken; conclusies die nog eens versterkt werden door de recente cavaproeverij via Twitter. Danielle le Bos van WinePearls besloot dat het tijd was cava nog eens een promotioneel zetje te geven en organiseerde op donderdagavond 10 februari om 20.00 uur een virtuele proeverij. Daar deed ik natuurlijk van harte aan mee. Het was de bedoeling dat iedereen gewoon een cava voor zich had, maakte niet uit welke, en daar vrolijk over ging twitteren. Zo’n 15 mensen deden mee, wat leidde tot ongeveer 150 tweets. Niet slecht, voor een eerste Nederlandse twitterproeverij. Er was zelfs iemand bij die in Noord-Spanje woont en nu heeft ontdekt hoe lekker cava is 😉
Pinot noir en chardonnay
Zelf had ik twee cava’s geopend die avond: van Bodega Juanitos uit Haarlem had ik de Rosé Done’s van het huis Raventós Rosell, laten komen, een Brut Nature van 100% pinot noir. Daarnaast Le Vin Coeur des Bulles, een cava die geen cava heet omdat de producent geen zin heeft in alle administratieve rompslomp. Deze door het Belgische Wijnfolie geïmporteerde biologische Brut Nature is gemaakt van 100% chardonnay, en heeft duidelijk wat lucht nodig om volledig tot zijn recht te komen.
Ik vond het prima cava’s, maar…. ze zijn beide niet gemaakt van de traditionele druivenrassen. Dit zijn macabeo, xarel.lo en parellada voor wit en trepat, grenache of monastrell voor rood. En juist in die traditionele druivenrassen, vooral de witte en de trepat, vind ik de karakteristieken die cava cava maken: zonnig en vrolijk, dorstlessend en verkwikkend.
Conclusie 1
Er zijn absoluut cava’s met chardonnay of pinot noir die de moeite waard zijn (ik heb ze geproefd op het cava-event in Scheveningen), maar de traditionele druivenrassen blijven toch mijn voorkeur houden. En dat is de eerste en belangrijkste conclusie van mijn zoektocht, gesterkt door de recente twitterproeverij.
Conclusie 2
Een tweede conclusie is dat cava genoeg producenten kent om telkens weer nieuwe ontdekkingen te doen, gelukkig ook in Nederland. Er waren mensen tijdens de proeverij die een cava voor zich hadden die ik nog niet kende (maar niet lang meer) 😉
Conclusie 3
En een derde conclusie is dat 15 mensen die via Twitter meededen blijkbaar geen moeite hadden een cava te vinden, die ook nog eens anders was dan de cava’s van de andere deelnemers: cava heeft zijn weg naar de Nederlandse wijnwinkels gevonden, en is voldoende verkrijgbaar! Mijn advies: als er volgende keer weer een verjaardag te vieren is of jubilaris in het zonnetje gezet moet worden, neem dan cava. Het is er, is lekker én betaalbaar.
Verslagen van het event vind je onder andere bij WinePearls en op het blog van het Wijninstituut.
