Helaas, het is weer eens gebeurd: ik heb me weer eens kwaad gemaakt over slechte supermarktwijnen. Of liever, op de mensen die slechte supermarktwijnen hebben gekocht. Als ze bij ons op bezoek komen, houden ze wel van een goede fles, maar thuis schenken ze goedkope zooi. Waarom is dat toch? Is het nou echt zoveel moeite om je even te laten adviseren door een nabije slijter? Of ben ik nou zo kritisch? Nah, laat ik er maar over ophouden, en iets constructiefs doen: laatst vroeg een collega me of ik wat tips had voor goede wijn van Albert Heijn. Hij las de wijnalmanakken wel, maar wilde het ook graag eens van mij horen. Gelukkig is er ook wel goede wijn bij de supermarkten te krijgen, zeker bij Albert Heijn. Ik gaf hem daarom het onderstaande advies.
Paul,
je vroeg me naar goede wijnen bij Albert Heijn. Toppers, met enig bewaarpotentieel, zijn er echter alleen heel soms tijdens de wijnweken in het najaar te vinden. Wijnen voor alledag vind je er normaal gesproken wél, van redelijke tot goede kwaliteit voor goede prijs. Twee tips vooraf:
1. Probeer altijd eerst één fles voordat je een doos voor op je verjaardag koopt. Misschien is het wel helemaal jouw smaak niet!
2. Waag je niet aan flessen goedkoper dan € 3,00; alleen de fles, etiket, transport en accijns bedragen al meer dan dit bedrag
Hieronder vind je een lijstje van over het algemeen goede huizen en labels, geen individuele wijnen (uitzonderingen daargelaten). Druivenrassen worden bij de meeste van deze huizen en labels op het etiket vermeld, dus je kunt zelf kijken wat je het liefste drinkt. Ongetwijfeld ben ik andere goede wijnen ‘vergeten’, maar ik ken lang niet alle wijnen van Albert Heijn. Maar volgens mij zit er voldoende bij om uit te proberen. Veel plezier, ik hoor graag de resultaten.
Frankrijk: Wild Pig en Fat Bastard, moderne wijnen uit de Languedoc (zowel rood als wit); Cave de Beblenheim, wijnen uit de Elzas (wit, kan zoet overkomen; zeker eerst even proeven).
Spanje: huis Torres met hun Viña Brava (rood en wit).
Portugal: Domini, uit de Douro; goede stevige rode wijn van bekende portfamilie.
Oostenrijk: Grüner Veltliner van het huis Lenz Moser; uitstekend bij wat gekruider eten, maar ook bij vis én bij zuurkool.
Chili: Concha y Toro met hun reeks Casillero del Diablo. Daarnaast Los Vascos (rood), een Chileense wijn van de bekende Rothschildfamilie uit de Bordeaux.
Nieuw-Zeeland: huis Montana, vooral Pinot Noir (rood).
Australië: de grote merken Lindemans, Rosemount en Jacobs Creek, zowel in rood, wit als rosé: veel wijn voor weinig geld. Vooral goed voor alledag; er zijn ook ‘hogere’ lijnen, die soms bij Albert Heijn te verkrijgen zijn.
Zuid-Afrika: Sincerely (rood en wit), van Neil Ellis; een heel andere kijk op Zuidafrikaanse wijn, erg goed!
paul zegt
Ach Mariëlla, weet je dat het altijd heel leuk wordt op je web-log wanneer je je druk en boos gaat maken? De polemiek gaat je kennelijk goed af…
Maar ja, je hebt volkomen gelijk, het euvel is heel herkenbaar.(En als ik dan op bezoek ben en dat bocht ook nog krijg voorgezet, voel ik me altijd een beetje geschoffeerd.)
De vraag of je te kritisch bent zal wel retorisch bedoeld zijn. Je weet zelf best beter.
De “Château Martinon” ligt nog in de kelder te wachten op een goede gelegenheid.
Groet, Paul, Ministerie enz.
Ed van Wijnerij zegt
Paul,
Neem eens de Briccotondo van Fontanofredda bij AH. Gemaakt uit Barbera, het huiswijndruifje uit Piëmonte. Probeer de 2006 te krijgen, want de 2007 is een stuk minder. € 5,95 dacht ik !
Ed
Mariëlla zegt
Kijk, dat zijn nu leuke aanvullingen. Dank je, Ed.
En Paul, laat die Martinon niet al te lang liggen hoor. Ze zijn jong het best!
En lezers, deze Paul is een andere dan de Paul voor wie ik het artikel schreef 🙂
Nico zegt
We zijn toch Hollanders: veel spul voor weinig geld, of het nou vlees is of wijn.