Gisteren brachten we ‘en famille’ een kort bezoekje aan Lille, de Noordfranse stad waar we in de zomer altijd zo hard doorheen razen op weg naar het zuiden. Maar volgens alle berichten is het een leuke stad en kun je in de aanwezige supermarkten zo lekker lekkere dingen inslaan.
Op wijn had ik tijdens dit uitje eerlijk gezegd nauwelijks gerekend. De pubers waren namelijk mee. Langs eindeloze schappen met wijn in de Carrefour (of Auchan) neuzen, is dan niet bevorderlijk voor de sfeer op zo’n dag. Ik hoopte alleen een flesje Muscat de Noël te vinden. Dat is helaas niet gelukt in de supermarkt. Eerlijk gezegd viel het me tegen; waar verkopen ze dat dan? Waarschijnlijk had ik de wijnwinkel in de buurt van de Place du Lion d’Or binnen moeten gaan, maar ook dat viel vanwege die pubers toch maar af.
Maar er was compensatie hoor, niet getreurd. De oude binnenstad van Lille is inderdaad heel erg gezellig, met veel prachtige gerestaureerde oude panden, waaronder de schitterende Vieille Bourse, leuke eettentjes, prachtige chique winkels, een grote boekenwinkel (Le Furet du Nord – ook niet bezocht vanwege je weet wel…), een gezellige kerstmarkt en een reuzenrad. In dat reuzenrad had je vanaf vijftig meter hoog een mooi uitzicht over de stad; zelfs het moderne Euralille- winkelcentrum is dan een foto waard.
En er was toch wijn: allereerst natuurlijk de Vin Chaud op de kerstmarkt. De souvenirbekertjes waren te kitscherig om aan te schaffen, maar de wijn smaakte prima om 11.00 uur ’s ochtends. Vervolgens was er wijn tijdens de lunch bij Les Compagnons de la Grappe in de rue Lepelletier, een aanrader. Het restaurantje heeft veel keuze op de wijnkaart, ook per glas!
Het alleraardigste van de dag was echter de Marché de Producteurs naast de (neo)gotische Eglise St. Maurice. Kaas uit de Auvergne, worsten van elders, Bretons gebak, een likeurstoker uit Sarlat en diverse wijnproducten uit heel Frankrijk. De kids wilden even naar de H&M (die hebben ze blijkbaar nog niet genoeg gezien in Utrecht), dus konden de ouders rustig samen over deze markt met streekproducten kuieren. Beetje proeven, praatje maken, streekbieren kopen, ons favoriete gebak uit Bretagne aanschaffen, huisgemaakte worst van everzwijn inslaan voor de feestdagen en natuurlijk: wijn proeven. We begonnen bij Distillerie La Salamandre uit Sarlat, die op basis van Montbazillac (zoete wijn uit de Bergerac, net even ten zuiden van Sarlat) heerlijke drankjes maakte. De perzikenversie van deze ‘apéritif maison à base de vin’ was me te zoet, maar die met kastanjes en die met rood fruit waren heerlijk. Uiteindelijk ging er een fles Les Fruits Rouges mee naar huis. Nog een tip van de maker: ook lekker in een glaasje Champagne.
We eindigden op de markt met een bezoekje aan de Sylvie et Joël Julliard, van Domaine du Mont Rouge in Pruzilly. Zij maken wijn in de Beaujolais, zowel in de cru Julienas als in de cru Saint Amour. Beide wijnen bevielen ons uitstekend, al was het wat koud om goed te kunnen proeven. Met een lamp werd geprobeerd de flessen op te warmen, zie foto. De Julienas was wat kruidiger dan de Saint Amour, maar beiden waren erg fruitig en fris. Precies zoals goede Beaujolais hoort te zijn. De wijnen zijn verrukkelijk om nu te drinken, bij koud vlees, geroosterd vlees, kaas of gevogelte. Maar ze kunnen ook best nog even weggelegd worden, als je dat zou willen. Over vier of vijf jaar zijn ze er absoluut niet slechter op geworden.
Tot slot van ons dagje Lille bezochten we de grote Carrefour in Euralille. Zoals gezegd sloegen we geen wijn in, maar kochten wel eendenborst, mosterd, mayonaise zonder suiker en nog wat andere zaken. Niet dat je dat nu in Nederland niet kunt kopen, maar we hadden ons dat nu eenmaal voorgenomen: shoppen in Lille. Vele Nederlanders hoor je erover: even naar Frankrijk rijden en je auto volladen met lekkere dingen. Maar of dat supermarktbezoek nu echt de moeite waard is, wij zijn er nog niet helemaal uit. De markt met streekproducten vonden wij uiteindelijk vele malen leuker!
dick zegt
Lille is natuurlijk veel charmanter, maar dichter bij huis had je mijn ISPC-kaart wel even mogen lenen hoor!
Wat is dat toch: al die Nederlanders die denken dat ze topboodschappen kunnen doen bij de Auchans, Carrefours en Leclercs 😉
Mariëlla zegt
Precies, niks te topboodschappen in de supermarkt. Daarom gingen we ook, om eens te kijken wat daar nu van ‘waar’ was… Zoals gezegd was de markt veel leuker!
Lille bezoeken: zeker doen. Voor topboodschappen even de grens over: niet de moeite van de 2,5 uur rijden waard!
Robèrt zegt
Ik kwam regelmatig ik Lilli voordat ik dat, helaas, niet meer kon.
En natuurlijk is het veel duurder om helemaal daarna toe te rijden, hier kan je ook boodschappen doen.
Maar de sfeer zoals daar heb je hier niet. Even Frankrijk proeven op één dag, heerlijk!
Gôh, wat mis ik het….