De fles van La Tulipe

La Tulipe Bordeaux Rosé 2004: het moest er een keer van komen. Nog altijd had ik geen wijnen van Ilja Gort gedronken. Ik stond eigenlijk gortdroog, dus…
Maar na het mediaoffensief van de afgelopen weken, mede om zijn Wijnsurvivalboek te promoten, werd het vandaag toch echt eens tijd om een Tulipe te proeven. Aangezien het menu vandaag groentetaart bestaande uit pompoen, paprika, ui, kastanjechampignons, blauwaderkaas en ei aangaf, leek me een koele rosé daar wel lekker bij. Een rosé in november, heerlijk! Vooral na een dag huishouden en andere klusjes. Bij AH hadden ze gelukkig volop voorraad, Ilja Gort in rood, wit en rosé. Met de inmiddels beruchte boekenlegger om de hals van de fles.
Allereerst de wijn zelf. Zoals een stickertje op de fles zegt: Vin Première Qualité de France. Eerste kwaliteit rosé, fris, fruitig, zelfs een beetje kruidig, goed in balans, met een lichte neiging naar iets zoets. Goede afdronk voor een rosé. Voor zo’n novemberavond waarop nog gesport moet worden uitstekend, een vrolijke noot in een wat saaie dag. Ook op feestjes, zowel in de tuin als rond de open haard, zal deze rosé het prima doen.

De etiketten, kurk en loodcapsule van de flessen van Gort zijn verder ook nog een verhaal waard. Allereerst natuurlijk de kunstzinnige tulp met gouden balk op het echte etiket: stijlvol en modern, met de intrigerende vraag: Lief? (Antwoord staat op het rugetiket). Dan de vermelding Appellation Bordeaux Rosé Controlée. Ik dacht even dat die niet bestond, maar gelukkig was daar de site van het Bordeaux Wine Office, die mij snel uit de droom hielp. Bordeaux Rosé bestaat, moet gemaakt zijn van een keuze uit cabernet sauvignon, merlot, cabernet franc, petit verdot, carmenère en malbec, de opbrengst per hectare mag tussen de 55 en 72 hl per hectare liggen en de wijn mag maximaal 12,5% alcohol hebben. Die van Gort zit daar precies op.
Verder staat op het etiket: Grand Vin de Bordeaux. Prachtige benaming, maar niet beschermd. Mag iedereen doen. Is de uitspraak terecht? Vind ik wat overdreven, maar de wijn heeft wel de Prix d’Excellence 2005 gewonnen.
Nog meer informatie op het etiket: Ilja Gort Père en Fils. Goh, ik heb nog nooit van de Fils gehoord (of van de Père?). Eurl La Tulipe staat er ook ergens: een verwijzing naar de url www.tulipe.nl of een (bewuste) tikfout voor EARL? Deze afkorting zie je vaak voor de namen van Franse producenten, maar ik heb nog niet kunnen vinden waar het voor staat (dom, dom…). Ik hou het op een grapje van Gort.
De loodcapsule en de kurk hebben het portret van Gort met glas en afhangende snorpunten. Deze kurk mag dan ook bij mijn verzameling in de glazen vaas, gezellig bij de Kracher, Trimbach, Latour, Inniskillen, Ernie Loosen en vele andere beroemde wijnen.
Tot slot het achteretiket: er is een heel verhaal afgedrukt, maar wel leerzaam en grappig. Zo willen we het, lekker veel achtergrond! Gort’s rosé blijkt gemaakt van 85% merlot en 15% cabernet sauvignon. Hij oogst zijn druiven met de hand, ontsteelt ze en kneust ze daarna voorzichtig, om alleen het eerste sap voor zijn rosé te gebruiken.
Als klapper op de vuurpijl is er een versierde barcode: de lelijke streepjes hebben een echt kasteeldak, ongetwijfeld van het Chateau de la Garde van Gort.

Ik heb nog nooit zoveel plezier aan het lezen van etiketten beleefd. Dat beloofd wat voor de topwijn die hij over enige tijd wil gaan bottelen. Daar heeft íe namelijk een wedstrijd voor uitgeschreven.
Zo, nu heb ik onze Nederlandse wijnboer wel genoeg geprezen. Maar de wijn en de fles gaven er vandaag aanleiding toe, zullen we maar zeggen.