Driemaal Iberisch rose

Het moet nog steeds allemaal rose zijn. Hoewel de hype volgens sommigen al over zijn hoogtepunt heen is, verschijnen er nog aan de lopende band ‘nieuwe’ rose wijnen.
In Noord-Portugal, waar traditioneel frisse droge witte wijn gemaakt wordt, de bekende Vinho Verde, zijn de wijnmakers ook ‘into rosé’. Vier jaar geleden bestond rosé nog niet in de regio, inmiddels is 5% van de productie als rose, tegen 80% wit en ruim 15% rood.
Een van de grootste en beste coöperatie in de Vinho Verde, Adega Cooperative Regional de Monção, lanceerde bijvoorbeeld dit voorjaar zijn eerste rosé. De wijn, Muralhas de Monção, is gemaakt van de locale druiven alvarelhao, pedral en vinhao en heeft een percentage alcohol van 10.9%. Als de rosétrend door blijft gaan, hoop ik dat deze wijn aanslaat: het lage alcoholpercentage maakt hem veel geschikter voor een belangrijke doelgroep waarop al dat rose is gericht, de jonge vrouwelijke twintigers en dertigers.

Enige tientallen kilometers zuidelijker, langs de Douro, hebben ze het pink ook ontdekt. Croft, een van de oudste portshippers, claimt er als eerste in geslaagd te zijn een nieuwe, rose gekleurde, port op de markt te hebben gebracht. Traditionele rode portdruiven worden kortstondig koel ingeweekt, het licht gekleurde sap wordt vervolgens bij zeer lage temperatuur vergist en de wijn krijgt geen houtlagering. Het alcoholpercentage is daarbij wel 19,5%: de wijn is uiteraard versterkt! Het Instituto dos Vinhos do Douro e Porto heeft de rose port haar goedkeuring verleend en Croft Pink draagt dan ook het zegel en de kwaliteitsgarantie van deze organisatie.
In de geur van de wijn is veel rood fruit te ontdekken, met overheersend frambozen. Ik verwachtte een overmatig zoet drankje, maar dat viel toch wel mee. Vanwege het ontbreken van de houtlagering is de wijn vrij fris en levendig. Het zal de beoogde nieuwe doelgroep – weer die jonge, vrouwelijke levensgenieters – zeker aanspreken. Gevaarlijk is het wel: de wijn drinkt lekker weg, maar heeft toch die 19,5% alcohol!
Kwast Wijnkopers, de Nederlandse importeur van Croft Pink, suggereert de wijn te drinken als aperitief of bij olijven, toastjes en gebrande amandelen. Mij is deze port eerlijk gezegd wat te zoet hierbij… Maar zelf leek me de combinatie bij de traditionele meloen met ham wel lekker. Ellen Dekkers, wijnschrijfster voor Delicious en cursusleidster van de Wijnacademie, had ook een prachtige toepassing: ze vroor de port in en maakte er heerlijk sorbetijs van!

Nog zuidelijker, over de grens met Spanje in Jerez, hebben ze eveneens een nieuw rose drankje ontwikkeld. Het idee ontstond aan de bar, aldus Peter van Veggel, directeur van Osborne Benelux. Medewerkers van Osborne en van de Nederlandse distributeur Groupe LFE vonden dat er ook maar eens een rose sherry moest komen. Zo gezegd, zo gedaan: het in scherts geuite voorstel werd serieus uitgewerkt, de doelgroep werd omschreven, experimenten in Spanje werden opgezet. Sherry is het niet geworden, wel een wijn waarbij procedés worden gebruikt die ook voor sherry worden toegepast. Het resultaat is Rosafino, gericht op trendvolgers tussen de 35 en 45 jaar en de energieke babyboomers tussen de 50-60 jaar. Als er in de slipstream ook jongeren gewonnen worden voor Rosafino, is dat meegenomen, maar een eerste doelgroep is het niet. Gelukkig maar, denk ik dan, want ook Rosafino is weer een stevige wijn, met een alcoholpercentage van 13,5%.

Sherry wordt in Nederland alleen nog door ouderen gedronken, een slinkende groep van zo’n 400.000 mensen. Slechts 5% van de omzet van Osborne komt nog uit port en sherry; het bedrijf was daarom op zoek naar een nieuw cross-over product, gericht op doelgroepen buiten de sherrydrinkers. Als Rosafino-drinkers ook nieuwsgierig worden naar sherry, is dat bovendien mooi meegenomen.

De druiven voor Rosafino – cabernet sauvignon, syrah, tempranillo en tintilla de rota – zijn afkomstig uit de San Agustin-wijngaard in de provincie Cadiz in Andalusië. De bodem bestaat uit van de sherrywijngaarden bekende oogverblindend witte kalk, albariza genaamd. Tijdens de vinificatie, die volledig op roestvrijstalen tanks plaatsvindt, wordt gewerkt met een deken van flor over de wijn. Flor is een schimmel die ook bij diverse sherrysoorten een rol speelt. De flor sluit de wijn af van de zuurstof, waardoor frisse en fruitige aroma’s ontwikkeld kunnen worden. De flor geeft ook de onmiskenbare bite aan de Rosafino. Niet dat de typische sherry-aroma’s in de Rosafino te herkennen zijn, maar vooral in de smaak is er iets dat je bij geen enkel andere rosé aantreft. De wijn heeft 8 gram restsuiker, terwijl de frisse zuren toch voor een droge finish zorgen.

Zelf vond ik het een fraaie rosé, die ik ook thuis nog eens heb doorgeproefd en bediscussieerd met Nico. Ook hij vond de wijn erg geslaagd. Maar wel voor bij een maaltijd, bijvoorbeeld de kikkererwtensalade met lamshaas die Onno Kleyn ooit voor een van de eerste Nederlandse Wine Blogging Wednesdays publiceerde. Rosafino krijgt van ons de waardering 1: Yes, daar wil ik best meer van.

Rosafino is op dit moment alleen verkrijgbaar in Nederland, onder andere bij de Mitra. Let echter in 2009 goed op de flessen: tref je in de winkel een Rosafinofles zonder jaartal, dan is dat er een uit 2008! Ze zijn namelijk in de haast om de wijn op het juiste moment op de markt te brengen – uiterlijk 30 april – vergeten een jaartal op het etiket te plaatsen….

Bovenste foto: overgenomen van het fraaie lifestyle blog All the Best van Ronda Carman.