In de serie Druiven in de Ark, over de tien druiven en wijnen die opgenomen zijn in de Ark van de Smaak van Slow Food, vandaag aandacht voor nummer twee: servagnin de Morges. Dit is net als de frühburgunder uit de Duitse Ahr-vallei een kloon van de pinot noir. Servagnin de Morges groeit in het kanton Wallis in Zwitserland (boven het meer van Genève) en was rond 1950 geheel verdwenen. Geheel verdwenen? Nee, in de tuin van Werner Kaiser wist één struikje weerstand te bieden…. In 1978 kwam Kaiser in contact met Pierre-Alain Tardy, die al sinds de jaren zestig op zoek was naar de druif die zijn voorouders verbouwden. Vanaf de jaren tachtig werd de druif, toen nog salvagnin genoemd maar later servagnin de Morges omgedoopt, opnieuw opgekweekt.
Inmiddels zijn er zo’n 15 officiële producenten met gezamenlijk 7 hectare (2003) aanplant. De opbrengsten zijn hoog (50 hl. per hectare), de smaak is uitgesproken, tannines zijn middelmatig aanwezig en het aroma doet denken aan rode bessen. Rijping geschiedt minimaal 9 maanden op eiken vaten en daarna nog minimaal 7 maanden op fles. Er mag alleen rode wijn gemaakt worden, rosé, blanc de noir en bubbels zijn uit den boze. Zelfs de verkoopprijs voor de Servagnins is vastgelegd: 18 Franc, omgerekend € 10,36.
Waarom is deze druif in de Ark van de Smaak terecht gekomen? De criteria om in de Ark van de Smaak opgenomen te worden zijn als volgt (zoals vermeld op de Nederlandse site van Slow Food). Een product moet:
• ambachtelijk en op kleine schaal worden gemaakt door meerdere producenten,
• gastronomisch interessant zijn (smaak, samenstelling, culinaire toepassing),
• historisch en cultureel gebonden zijn aan een bepaalde streek of stad,
• op korte of middellange termijn met uitsterven worden bedreigd,
• en mag geen bestaand handelsmerk zijn.
Rond 1900 was salvagnin de dominante druif van Wallis. In 1420 kwamen de eerste druivenstokken naar het gebied, in de bagage van Marie de Bourgogne, dochter van Philips de Stoute, en echtgenote van hertog Amadeus VIII van Savoie. Het was Philips de Stoute die in 1395 de gamay in de Bourgogne verboden had ten gunste van pinot noir. Volgens de bronnen was dit een pinot noir genaamd servagnin…..
Het klinkt in ieder geval of wijn van de servagnin de Morges aan de criteria voldoet. Over de smaak kan ik niets melden; net als vele andere Zwitserse wijnen is het een zeldzaam product waarvoor je het beste naar het land zelf kunt reizen. De Nederlandse website ZwitserlandWijnland biedt helaas geen catalogus van in Nederland verkrijgbare Zwitserse wijnen. Maar verwar de Servagnin de Morges niet met de Salvagnin, een wijn die in Zwitserland veel breder verkrijgbaar is, van weer een andere kloon van de pinot noir. Dit schijnt een slap wijntje te zijn. Niet voor niets hebben de producenten in Morges hùn druif een andere naam gegeven.
Bron: Festivins
