Koud maar sfeervol, dat was het afgelopen woensdag op de Amsterdamse grachten. Sneeuw had de straten wit en de bruggen glad gemaakt, maar ondanks dat barstte de stad van de toeristen. Die toeristen wisten zelfs wijnbar Vyne te vinden, waar het rond 19.00 uur zo druk was dat twee man personeel plus iemand in de keuken eigenlijk niet genoeg was.
Zelf waren we al om 18.00 uur neergezegen op de barkrukken van de wijnbar, die dit jaar door Perswijn tot beste van Nederland werd uitgeroepen. Helemaal overtuigd van die uitverkiezing waren we niet gelijk. Kaart en bediening lieten wel even op zich wachten… Mensen die later binnenkwamen dan wij, zaten nog voor wij een kaart hadden al aan een glas wijn.
Daar komt nog bij, maar dat kan ik Vyne natuurlijk niet aanrekenen, dat ik altijd tamelijk nerveus word bij een zo grote keuze van iets. De wijnkaart was dik, de kasten langs de wand erg gevuld met allerlei lekkers. Mijn eerste keer in een hypermarché was precies zo: ik wilde in eerste instantie liefst zo snel mogelijk weer weg.
Na door het uitstekende glaasje Prosecco (Desiderio Jeio Valdobbiadene Brut), aangeboden vanwege de Perswijn-uitverkiezing, wat gekalmeerd te zijn, kwam de stemming er bij mij beter in. We kozen voor de Herfst Flight Rood: drie rode wijnen, waarvan je elk een half proefglaasje krijgt, plus een gedegen uitleg. Toen die wijnen eenmaal op tafel stonden, begonnen de kwaliteiten van Vyne tot me door te dringen. De uitleg was prima, de wijnen zeer de moeite waard.
De Herst Flight Rood bevatte een Crozes Hermitage La Matinière 2006 van Ferraton naast een Bobal Syrah 2007 van Fuenteseca en Le Cigare Volant 2003 van Bonny Doon. Allemaal syrah dus, met diverse twists. Heel goed om allemaal eens na elkaar te proeven en te vergelijken. Wat een schrik eigenlijk toen ik de Cigare Volant van Randall Grahm het lekkerste vond. Begin ik echt te vallen voor die fruitige Californische alcoholbommetjes? Ook de Bobal Syrah uit Utiel-Requena (buurt van Valencia) was zeer de moeite waard. Vooral de kruidige neus met de geur van rozijntjes viel op. Bovendien deed deze wijn het heel goed bij de diverse worstsoorten, de prosciutto en de tomatentapenade.
Inmiddels hadden gezellige dames uit Florida, Ohio en nog diverse States naast ons plaatsgenomen. De zaak begon tamelijk vol te raken, waardoor de laatste hapjes wat op zich lieten wachten. Maar gelukkig was het stukje Zeeuwse Zilte het wachten waard en was de garnalenkroket van dochterlief heerlijk vers en smakelijk.
We rekenden uiteindelijk af met een goed gevoel, en met de verzekering dat we zeker nog eens terug komen. Zonder puber aan de limonade (hoewel ze de Prosecco ook wel lekker vond), zonder balletvoorstelling die op ons wachtte in het Muziektheater en met meer oog voor de schitterende wijnkaart met al die speciale flessen. Aan een Petrus van 1595 euro zullen we ons dan ook niet wagen, maar gelukkig staat er nog veel meer boeiends op de lijst. Vyne, we’ll be back!
