Een dagje Diploma Course

Zo’n uitnodiging sla je natuurlijk niet af: of ik een dagje mee wilde lopen met de WSET Diploma Course! Op initiatief van champagne-ambassadeur Anja Vondenhoff had ik WineWise-eigenaar Sybille Troubleyn een heel klein beetje geholpen met de promotie van een evenement via de social media. En nu mocht ik zo maar een dagje meelopen tijdens één van de beste wijnopleidingen ter wereld. Een kans om niet te laten lopen, en afgelopen maandag was het zover.

WSET
De Diploma Course is de opleiding die je in bezit moet hebben voordat je aan de opleiding tot Master of Wine mag beginnen. De opleiding is ontwikkeld door de Britse Wine and Spirit Education Trust, kortweg WSET, en wordt over de hele wereld erkend én gegeven. Voor Nederland en België worden de cursussen door WineWise van Sybille Troubleyn georganiseerd. Cursusdagen vinden op dit moment plaats in Conferentiecentrum De Rooy in Meerle, net over de Nederlandse grens in België, vlakbij Breda. De lessen worden gegeven in het Engels, door een internationaal team van ervaren Masters of Wine.

Die Britse oorsprong maakt overigens wel dat de insteek van de opleiding heel Europees, soms zelfs heel Brits, is: aan sherry, port en Europese wijnen wordt relatief veel aandacht besteed. Dat wordt in de VS of Azië wel eens minder interessant gevonden, aldus Dr. Pepi Schuller MW, de docent die maandag les gaf.

Zelf was ik vooral benieuwd naar twee dingen die maandag: allereerst naar de lessen door Schuller, als directeur van de Weinakademie in het Oostenrijkse Rust. Hij zou ons die dag gaan vertellen over de wijnlanden Duitsland, Oostenrijk, Hongarije en Griekenland. En ten tweede wilde ik ook wel eens weten in hoeverre deze lessen nu verschilden van die van de Nederlandse Wijnacademie, waar je opgeleid wordt tot vinoloog. ‘Men’ zegt altijd dat de Diploma Course zo zwaar is, en dat de vinologenopleiding veel minder intensief is. Nu is één dag de lessen meelopen natuurlijk niet representatief, maar ik wilde toch graag een indruk krijgen. Want zelf wil ik uiteindelijk ook nog wel eens verder met mijn wijnstudies. Wordt dat dan de Diploma Course met daaraan vast een scriptie als Weinakademiker? Of toch de Nederlandse opleiding tot Magister Vini?

Een dagje les
Laat ik beginnen met de dag te beschrijven, voor diegenen die ook nog eens zo’n stap overwegen. In de bossen bij het Vlaamse Hoogstraten ligt een klein conferentie-oord, en daar werden we maandagochtend om half 10 verwacht. De koffie en thee stonden klaar, en de gesprekken rond de koffietafel waren al goed op gang. De lessen vinden plaats in een grote vergaderzaal op zolder van een tweede gebouw, heel erg rustig en met een prettige atmosfeer. Proefglazen moeten de cursisten telkens zelf meenemen, dus iedere cursist liep daar keurig over het bospaadje met een doos met glazen….

Docent Pepi Schuller begon zijn lessen met het land Duitsland. De lesvorm die hij hanteerde stond mij erg aan: in een brainstormsessie werden we gevraagd alles te roepen wat we van de Duitse wijnen en Duitsland als wijnland wisten. Schuller schreef dit allemaal op een flip-over, en vertelde na enige tijd aan de hand van deze trefwoorden zijn verhaal. Op die manier was al heel snel duidelijk wat het kennisniveau van de studenten was, waar de vooroordelen zaten en wat de lacunes in de kennis waren.

Proeven
Halverwege de ochtend kwamen de eerste drie wijnen aan te beurt om te proeven. Voor het proeven van de wijnen werd ruim de tijd genomen. Bij de WSET wordt dan ook een strikt proefprotocol gehanteerd, met een checklist die je helemaal moet aflopen. Ik had die checklist niet, dus was meestal in de helft van de tijd wel klaar… 😉 Schuller bleek overigens niet echt een fan van deze aanpak, aangezien hij vond dat het te zeer een keurslijf was, waarin snel een gulden middenweg werd gekozen om de wijnen te beschrijven. Maar aangezien er zo geëxamineerd gaat worden, moeten de studenten het wel zo leren! Ik moest hem gelijk geven: als ik had genoteerd ‘hoge zuren’, hadden veel van de studenten vaak medium+ (…lekker veilig…), terwijl ook Schuller vond dat de zuren aan de stevige kant waren!

Overigens wordt ook wel eens gezegd dat de te proeven wijnen bij de Diploma Course zo veel beter zijn dan die bij de Vinologenopleiding: ik ben het daar echter niet mee eens. De kwaliteit van de wijnen die in deze les op tafel stonden, is gelijk aan die van de Wijnacademie.

Lunch
Na Duitsland was Griekenland aan de beurt, in een kort exposé van Schuller. Dankzij een aanwezige cursist die Griekse wijn importeert, konden we vlak voor de lunch nog twee wijnen uit dat land proeven.

Voor de lunch was ongeveer 45 minuten de tijd. Keurig gedekte tafels en een simpel maar voedzaam maal wachtten ons. Ik ontdekte aan tafel dat ik niet alleen één van de Nederlandse aanwezigen kende, maar ook één van de Belgische (de kracht van de social media…). Geanimeerde gesprekken maakten de lunch (zonder wijn!) erg gezellig, maar er wachtte ons nog twee wijnlanden…

Weinig tijd voor ieder land
Oostenrijk werd op dezelfde manier aangepakt als Duitsland, en over Hongarije kregen we weer een korte uitleg. Al met al werd aan de landen van vandaag eigenlijk veel te kort tijd besteed, een euvel dat de Wijnacademie ook kent. Wel vond ik de inhoud van de lessen meer diepgang hebben: studenten worden tijdens de Diploma Course meer uitgedaagd zelf na te denken, verbanden te leggen en inzicht te tonen dan bij de Vinologenopleiding. Schuller is daarbij ook een uitstekende docent, die op een rustige maar besliste wijze snel veel kennis weet boven te  krijgen én over te brengen. Het bijbehorende cursusboek heb ik helaas niet ingekeken, eigenlijk had ik nog wel willen weten hoe dat het geordend was. Van een kennis die de cursus al eens gevolgd heeft, hoorde ik dat in ieder geval ook de Oxford Companion to Wine verplicht leesvoer is.

De middag verliep verder vergelijkbaar als de ochtend, en voor we het wisten was het vijf uur. In totaal hadden we toen zo’n 15 wijnen geproefd, waarvan een deel echt blind. Vooral die blindproefsessies vond ik erg leerzaam.

Tweede cursusdag
De meeste cursisten gingen daarop onmiddellijk naar huis. Een heel klein deel bleef slapen in het conferentie-oord, aangezien er de dag erna een tweede lesdag door Schuller was, nu over Noord- en Zuid-Amerika. Degenen die bleven togen naar Antwerpen voor een gezamenlijk diner. WineWise heeft de opleiding zo opgezet dat er iedere maand twee aaneensluitende lesdagen zijn. In totaal zijn voor de Diploma Course 20 lesdagen nodig.

En nu?
En wat ga ik nu doen? Nu, voorlopig nog even niets. De Diploma Course is een aantrekkelijke mogelijkheid, maar de financiële- en tijdsinvestering ligt hoog. (Oftewel, het is duur!). Daarvoor krijg je wel internationaal bekende docenten en in ieder geval ook uitstekend verzorgde cursusdagen. Van examens en begeleiding heb ik natuurlijk niets ervaren, maar ook die schijnen goed te zijn. Het niveau van de opleiding is inderdaad hoog, al is het gewone kennisniveau vergelijkbaar met dat van een vinoloog. Je leert er echter analytischer en beter proeven, plus dat je naar mijn idee meer inzicht krijgt in de wijnwereld als geheel, van vinificatie tot marktwerking. Dat ligt deels waarschijnlijk ook aan de kwaliteit van de docenten. Ik zou er zeker veel leren, zelfs met de Vinologenopleiding al op zak. En het vervolg, een afstudeermogelijkheid als Weinakademiker, trekt me ook wel. Wie weet, ooit….