Het is een zielige verzameling flessen, eigenlijk. Maar toch vertellen ze allemaal flarden van Nederlandse wijngeschiedenis! Deze flessen troffen we gisteren aan in de voorraadkelder van museumboerderij De Koperen Knop in Hardinxveld-Giessendam, in de Alblasserwaard.
De 17e-eeuwse boerderij is prachtig gerestaureerd en ingericht met sfeervolle stijlkamers. Buiten lagen de weilanden en de grienden prachtig in de zon en in de tentoonstellingsruimte wordt je momenteel alles verteld over inmaken, wecken, zouten, kaas maken e.d.
Maar het leukste vond ik eigenlijk dit rijtje flessen in de voorraadkelder. Allereerst viel de meiwijn me op, van de Hema. Tot kort na de oorlog kon je meiwijn kant-en-klaar in flessen kopen, daarna verdween de drank van de schappen. Meiwijn is een jonge witte wijn, vaak Duits, waaraan kruiden als lievevrouwebedstro en vaak ook sinaasappels zijn toegevoegd.
Zie je ze zitten, op zondag, na de kerkdienst, in de bloedhitte achter het huis, in hun beste pak, met een glaasje meiwijn voor de dames en jenever voor de heren?
Naast de meiwijn een oude fles rode Graves, voor Nederlanders altijd al een van de meest geïmporteerde wijnen uit de Bordeauxstreek. Zeker voor de iets minder gegoeden, voor wie de Cantemerle te duur was. Aan de andere kant van de meiwijn een fles Côtes de Roussillon Villages, die niet zo heel oud (jaren zestig, zeventig, schat ik) zal zijn. Vanaf de jaren zestig waren de rode wijnen uit de Roussillon één van de bekendere soorten op de Nederlandse mark. Het zijn ook de rode wijnen die mijn eigen ouders in de jaren zeventig nog wel haalden in Zuid-Frankrijk (Corbières en Roussillon).
Een leuk rijtje in de voorraadkelder van deze deftige boerderij daarom, dat een aardig en accuraat tijdsbeeld geeft!
