Een reis(je) naar de wijn

Een wijnstudiereis naar Bordeaux is hard werken! Iedereen aan wie je dit vertelt, lacht je onmiddellijk uit, maar het vijftigtal mensen waar ik dit eerste verslag voor schrijf, zullen het beamen. Iedere dag vroeg op, haastig ontbijten en om 8.00 uur de bus in. Iedere dag laat weer in het hotel, met afgepeigerde voeten. Iedere dag eend bij de lunch of het diner. Iedere dag tientallen wijnen proeven, uitspugen en beoordelen. Een gekurkte fles Yquem 1999. Harry Jekkers in de bus. Paëlla. Echt, je wordt er heel, heel moe van 😉
De komende tijd zal de wijnreis die 48 cursisten van de Wijnacademie samen met hun drie begeleiders en één chauffeur van 13 tot en met 18 april naar de Loire en Bordeaux maakten, regelmatig op Wijnkronieken terugkomen. Om te beginnen een korte schets van de reis.

De reis begon op zondagavond in Vouvray, aan de Loire, waar veertien chenin-producenten ons zeer hartelijk ontvingen in de tufstenen grotten. Vooral het dinerbuffet in de cave van Bourillon Dorléans zal ons bijblijven. De volgende dag maakten we kennis met het Domaine Charles Joquet in Sazilly, bij Chinon, waar Francois-Xavier Barc en niet te vergeten Kevin ons uitleg gaven over de wijngaarden en ons, in de frisse buitenlucht, diverse cabernet francs van 2006 lieten proeven. Buiten werd met een mobiele installatie de Moelleux 2007 gebotteld.
Vervolgens ging de reis naar Saint Hilaire Saint Florent, bij Saumur, waar Michel ons bij Langlois-Chateau inwijdde in de fijne kneepjes van het maken van mousserende wijnen. Geluncht werd er in de bus, onderweg naar Bordeaux, met stokbroodjes en een mooie witte Saumur van oude stokken, van Langlois-Chateau. De laadruimte was inmiddels gevuld met 50 flessen Crémant de Loire.

’s Avonds in Bordeaux stonden de wijnen van Laurent de Bosredon, uit de Bergerac, op tafel. In het verleden startte de Bordeauxreis van de Wijnacademie in de Bergerac, maar vanwege de lange reistijden was dit jaar voor de Loire gekozen (een gouden greep!). Om ons toch met zijn fraaie wijnen kennis te laten maken, was de heer De Bosredon naar Bordeaux gekomen. De wijnen werden geschonken bij een diner in de beroemde bistro Le Sommelier. Het voorgerecht bestond uit eend….

De dinsdag stond in het teken van de Rechteroever. In het Maison du Vin van Saint-Emilion onderwees prof.dr. Kees van Leeuwen ons over de bodem van het gebied. Ter illustratie liet hij ons wijnen van de diverse terroirs van Saint-Emilion proeven. Daarna werden wij ontvangen bij Château La Couronne, in Montagne, waar Thomas Thiou sinds 1994 mooie klassieke rode wijnen maakt van hoofdzakelijk merlot. Het weer was inmiddels prachtig geworden. Bij de lunch: eend….. De dag werd echter nog mooier, want ’s middags stonden bezoeken aan Pétrus en Cheval Blanc op het programma. En we mochten nog proeven ook! Voor iedereen vormden deze twee bezoeken waarschijnlijk de hoogtepunten van de week.

Woensdag begon met een zeer leerzame rondleiding door Tonnelerie Demptos. De fototoestellen klikten, vele filmpjes zijn gemaakt en het toasten van de vaten is minimaal 48 keer vastgelegd. Ik realiseerde me hoe weinig dit beroep sinds de middeleeuwen veranderd is; een Utrechtse kuiper uit de 15e eeuw zal misschien opgekeken hebben van het lawaai en de vele machines, maar in de basis gebeurt het belangrijkste werk nog altijd met de hand, precies zoals eeuwen geleden.
De lunch werd gebruikt in een prachtig gerestaureerd bijgebouw van de middeleeuwse abdij van Sauve-Majeure. Een achttal producenten was naar het Maison de Vins van Entre-Deux-Mers gekomen om ons kennis te laten maken met hun wijnen. En we waren aangenaam verrast (niet alleen door het Engels van die ene knappe wijnmaker……).
Na een half uurtje in de bus bereikten we vervolgens de buren van Château Yquem, Château Rieussec, eigendom van de Rothschilds van Lafite. De rondleiding door de jonge vrouwelijke wijnmaakster bracht ons in de cuverie en de vatenkelder, waarna uiteraard een Sauternes (2004) geproefd werd.
Het laatste ‘kasteel’ van de dag was Château Brown, in de appellation Pessac-Leognan. Eigenaren zijn deels Nederlands (Dirkzwager) en deels Frans (familie Mau). Uniek was de proeverij van de diverse wijnen vóór assemblage: onder andere de cabernet sauvignon 2007, de merlot 2007 en de petit verdot 2007. Uiteraard mochten we daarna ook met de uiteindelijke blend kennismaken.
In Restaurant Chiopot, net buiten Bordeaux aan de rivier, wachtte ons nog een diner met de wijnen van Château Preuillac. Hoofdgerecht: …. eend….. Met een fles Yquem 1999 heeft onze tafel de avond waardig afgesloten. Een andere tafel was helaas minder gelukkig: de derde en laatste fles Yquem 1999 uit de voorraad van het restaurant had kurk!

Eén gebied hadden we nu nog niet bezocht: de donderdag stond uiteraard in het teken van de Linkeroever, en speciaal de Haute Medoc. We bezochten de Château’s Giscours en Du Tertre in de appellation Margaux en werden er ontvangen door general manager Alexander van Beek.
De lunch vond plaats op Château Phélan-Ségur, een cru bourgeois in de noordelijkste gemeenteappellation van de Medoc, St. Estephe. De rit over de D2, langs alle bekende huizen, was uiteraard een belevenis. Bovendien werd in de bus onze kennis van het gebied alvast getest, als voorbereiding op het finale ‘examen’ tijdens de lunch. Bij de lunch – verrassing: eend – werden uiteraard wijnen van Phélan-Ségur geschonken, met als topper een 1989 bij het kaasplateau. Tijdens de test die we vervolgens allen moesten afleggen, bleek hoe goed we deze reis hadden opgelet. Bijna iedereen wist namelijk exact welk merk schoenen Kees van Leeuwen op dinsdag had gedragen……

Ons laatste bezoek van de reis betrof een hypermoderne wijnwinkel langs de D1, net buiten Castelnau-de-Medoc. Een Cheval Blanc kon ik er niet kopen, maar gelukkig lag er voldoende ander fraais. Over La Winery en het voor Franse begrippen unieke concept zal ik apart nog berichten.
En zoals veel van dit soort verslagen in reisdagboeken eindigen: moe maar zéér voldaan keerden wij op vrijdagavond in Nederland terug. Wijnstokken, proefglazen, cuves, vaten, nog meer vaten, bottelinstallaties, kelders, flessen, kurken, oesters, bodega’s, eend, chauffeur Derk, reisleiders Ellen, Frank en Robert, de hartelijke ontvangsten: het heeft allemaal bijgedragen aan een geweldige reis, die ons begrip van de streek, maar ook het wijnmaken in het bijzonder enorm heeft verdiept. Er daar ging het uiteindelijk om.

Foto’s: Ontvangstruimte bij Château Pétrus en vatenkelder van Château Rieussec.