Zaterdag 10 november was de dag waarop de jaarlijkse herdenking van de sterfdag van Kemal Atatürk plaatsvond. Tijdens de European Wine Bloggers Conference in Izmir (9-11 november) begonnen we de tweede dag dan ook met een minuut stilte, om 9.05 uur, waarbij de aanwezige Turken veelal geëmotioneerd deelnamen. Later op straat kon je overal vlaggen, hoofdbanden en kokardes kopen.
Wij doken om te beginnen bijna twee uur in de oorsprong van de Turkse keuken. Nedim Atilla (schrijver en lid van SlowFood Izmir) had een lezing voorbereid over de culturele wortels van ‘Turkish cuisine today’. Helaas moest hij elders aanwezig zijn, en werd de lezing gegeven door een collega. Ons maakte het niet uit: we hingen aan de collega’s lippen. Hopelijk verschijnt dit verhaal snel op de verzamelsite waar alle foto’s, video’s en powerpoints bijeen staan. Culinair schrijfster Aylin Oney Tan nam de aanwezigen vervolgens mee op een reis langs de verschillende soorten yoghurt van het land en de zeer bijzondere smaken die in de Turkse keuken voorkomen. Voor mij was het de eerste kennismaking met zaken als sumac (een zure bes), mastic (een product van de wilde pistachenoot) en mahlep (de pit van een wilde kers). Ook sahlep (wilde orchidee) bleek een zoete openbaring.
Enigszins verlaat schoven we daarna aan bij een panel over Digital Communications: an effective means of overcoming marketing obstacles? Onder leiding van schrijfster Elin McCoy kwamen sprekers als Marco Tiggelman (Vinium Wines), Anne-Victoire Montrozier (MsVicky) en Taner Ogutoglu (Wines of Turkey) aan bod. Helaas ontbrak de tijd voor een stevige discussie.
De volgende paar uur besteedde ik samen met een klein gezelschap aan de verkenning van de bazaar van Izmir. Ze verkochten daar ook wijn, maar we voelden niet de behoefte die te gaan uitproberen…
Terug op de conferentie vond vlak voor de lunch in de lobby nog een speciale bijeenkomst plaats: de winnaars van de blog- en fotowedstrijd naar aanleiding van de bloggersreis naar de Etna werden aangekondigd. Giuseppe Manino, president van de DO Etna, en Valeria Carastro, general manager, reikten aan Simon Woolf de prijs voor beste blogpost uit (een week verblijf in Feudo Vagliasindi). Gabriella Reynes Opaz schoot de beste foto, en mag een week naar Barone di Villagrande.
Een van de absolute hoogtepunten van de conferentie stond vervolgens op het programma: de Grand Terroir Tasting, met wijnen uit Turkije, Georgië, Libanon en Armenië. De geplande wijn uit Egypte was helaas niet op tijd door alle douane-formaliteiten gekomen. De proeverij werd ingeleid door Tim Atkin MW en Charles Metcalfe. De laatste maakte zijn reputatie van Wine Singer waar door de namen van de wijnen en Turkse druivenrassen te zingen.
Een galadiner besloot het plenaire deel van de vijfde European Wine Bloggers Conference. Het toeval wil dat vier Nederlanders aan één tafel belandden.
Bij iedere gang werden uiteraard passende Turkse wijnen geschonken.
Wie tot in de kleine uurtjes door wilde feesten, kon onder andere naar een van de executive suites. Winelover Luiz Alberto had er de wijnen al open staan. Natasha en ik brachten onze Nederlandse wijnen mee, maar die vielen toch minder in de smaak. Het zal nog wel even duren voordat er een EWBC in Nederland gehouden wordt…
