Vanuit Holset is het slechts 10 minuten rijden naar Wahlwiller. Op het programma tijdens ons recente weekendje weg – toen we een apartementje hadden gehuurd bij Domein Holset – stond dan ook de Route des Vins die de Gemeente Gulpen-Wittem ism Visit Zuid-Limburg vanuit Wahlwiller heeft aangelegd. Deze wijnwandelroute werd vorig jaar in oktober gelanceerd; het persbericht lees je hier. De route is 10 kilometer en gemarkeerd met duidelijke bordjes, dus in principe hoef je geen beschrijving te downloaden. Toch is dit wel aan te raden. Op één plek ging het mis tijdens onze wandeling, waardoor we de vijfde wijngaard hebben gemist. Op een andere plek miste een bordje maar wisten we dankzij het meegenomen uitgeprinte kaartje dat er maar één mogelijkheid was om onze weg te vervolgen. [5 juni 2020: dit bordje is inmiddels geplaatst!] Aan te raden is de RouteYou app te downloaden en de route daarop te volgen.
Starten maar…
Bij het binnenrijden van Walhwiller is het eerste wat je ziet een bord met de aanduiding ‘wijndorp’. Niet verwonderlijk, want op korte afstand van elkaar liggen hier diverse wijngaarden. We parkeerden de auto achter de kerk (op tijd komen is aan te raden; bij onze terugkomst rond 13.00 uur was het vol en stonden er auto’s te wachten), trokken de wandelschoenen aan en gingen van start. Mocht je in niet-coronatijden eerst even koffie willen drinken: terrassen genoeg op het pleintje voor de kerk. Vanaf het informatiebord was het eerste routebordje goed te zien, en daarna was de route het merendeel van de tijd goed aangegeven.
Na een kort stukje bebouwde kom wandelden we via een smal paadje omhoog, om al snel langs de Hubertus Wijngaard te komen. Informatie over de wijngaarden staat op grote panelen: de Hubertus Wijngaard stamt uit 1984 en telt ongeveer 500 stokken. Aangeplante druivenrassen zijn: muller-thurgau, auxerrois, pinot gris en een klein deel bacchus. De druivenrassen worden apart gebotteld, totaal zo’n 500 tot 1000 flessen wijn per jaar.
Enkele tientallen meters hogerop ligt de Cunibertus Wijngaard, die onlangs in ere is hersteld. De route slaat echter linksaf naar de Wittemer Wijngaard, op een terras met schitterend uitzicht over de heuvels richting Walhwiller. In 1971 plantte Dr. Schepel hier 1000 wijnstokken. Hiervan staan er nog 100, te herkennen aan de dikke, kronkelige stammen. Sinds 1999 zijn de open plekken opnieuw beplant en is de wijngaard uitgebreid tot 1200 stokken.
Hopelijk kun je hier in het seizoen ook af en toe een glaasje proeven, want dat misten we wel tijdens onze wandeling. Druiven alom, maar geen mogelijkheid de wijnen te proeven. Dat kan natuurlijk aan de corona-beperkingen hebben gelegen; om het zeker te weten moeten we gewoon nog eens terug gaan…
Over een plateau daalt de route vervolgens af naar Eys; als je tijd hebt, ga dan even langs bij de Eyserhalte, een geweldige delicatessenzaak, met bovendien een mooie selectie lokale wijnen. Op het moment dat de route naar rechts afslaat, onder de spoorlijn door, ga je daarvoor even naar links. De Eyserhalte ligt dan na een tiental meters aan je linkerhand.
De route komt door het dorpje Eys zelf, waar tal van terrassen zijn. Bovendien ligt ook het volgende wijndomein hier, Aldenborgh. Ik bezocht dit wijngoed al eens eerder, maar nu was er helaas geen gelegenheid dat bezoek te herhalen. Dat had heel interessant kunnen zijn, want het bedrijf heeft zich inmiddels gespecialiseerd in natuurwijnen en laat de wijnen zelfs proeven op RAW Wine. De wijngaarden van Aldenborgh liggen hoog boven Eys, met opnieuw fraaie uitzichten over het Limburgse Heuvelland.
Kort na het passeren van deze wijngaard zijn wij helaas fout gelopen.
We misten daardoor Domein de Salamander in Eyserheide, maar zagen wel de oude waterput in Trintelen. In Trintelen begonnen we sterk te twijfelen aan onze route, en besloten we met behulp van Google Maps een stukje terug lopen. Het punt waar de goede route ons pad kruiste, vonden we gelukkig al snel, maar de volgende afslag van de route bleek niet gemarkeerd. Gelukkig was er op Google Maps maar één weg te vinden die net zo recht naar het beginpunt liep als degene op ons kaartje.Dus die sloegen we in…
Over een plateau en door het lieflijke Overeys aan de Eyserbeek leidde het laatste stuk ons na nog een steile klim en afdaling over de Selzerbeek weer Wahlwiller in.
Ondanks de kleine tegenslagen en het ontbreken van de mogelijkheid om iets te proeven, vonden we het toch een prachtige wandeling, die we ongetwijfeld nog eens over gaan doen! Maar dan wel met op zijn minst aan het eind van de route een glas wijn van een van de gepasseerde wijnhuizen.
Toevoeging 5 juni 2020: Visit Zuid-Limburg heeft op 29 mei jl. het missende bordje bij het grindpad hierboven geplaatst. Hier kun je dus bij goed opletten niet meer fout lopen.