De zelfgemaakte Riesling is mislukt. Dit weekend besloot ik het litertje ‘wijn’ dat we van onze rieslingdruiven gemaakt hadden eens te proeven, maar helaas. Een geur van sherry en wat noten sloeg ons uit het glas tegemoet. Het drankje was geoxideerd! Er had teveel zuurstof boven de vloeistof gestaan. Enig zoet was niet meer te proeven, blijkbaar waren alle suikers wel omgezet in alcohol. Of de toegevoegde Dextropur nog enige invloed heeft gehad, vraag ik me af. De drank had gaf wel duidelijk de indruk van wijn, maar om het nu lekker te noemen….
We vergeleken ons drankje met een echte Riesling (Wagner Stempel Riesling trocken 2005 uit Rheinhessen), maar we konden helaas geen enkele overeenkomst ontdekken. Ons eerste wijnmaakexperiment is tamelijk mislukt!
In de Dikke van Dam las ik vandaag over saliewijn, te maken van 100 gram gedroogde salieblaadjes die tien dagen moet trekken in één liter rode wijn. Dit zou goed voor de nachtrust zijn. Misschien dat ik daar maar een variant op ga maken: gedroogde salie uit eigen tuin toegevoegd aan mislukte Riesling uit eigen tuin.
Inmiddels heeft mijn collega waardin een complete wijnmaakset aangeschaft, misschien dat we volgend jaar daarom op professioneler wijze wijn kunnen maken 😉
Gelukkig wel gelukt is de likeur die een kennis voor me maakte van een paar kilo pruimen van onze boom. Afgelopen vrijdag ontving ik een flesje met zelfgemaakte pruimendrank, die overigens meer weg had van de slivovic die ik 20 jaar geleden in Ohrid dronk dan van een likeur. Maar ik vond het wel heel lekker was.
Als particulieren in Nederland trouwens spreken van zelfgemaakte likeur moet je niet denken dat ze dat ook zelf stoken: dat is in Nederland helaas (of niet helaas….) verboden. Likeur wordt door hobbyisten gemaakt door fruit te laten trekken op kant-en-klare alcohol als brandewijn, jonge jenever of Doppelkorn. Dit laatste wordt in Duitsland gehaald en is favoriet omdat het milder schijnt te zijn dan de andere twee.