Geproefd: Die Tweede Droom Chenin Blanc

Daar zaten we dan weer aan de keukentafel. Elk twee glazen voor de neus, eentje gevuld met Die Tweede Droom Chenin Blanc 2005 Unwooded van Groot Parijs en eentje met dezelfde wijn maar dan in een ‘geeikte’ versie. Het ging hier om de twee wijnen van Wine Blogging Wednesday december, afkomstig uit Zuid-Afrika. We waren er beide erg nieuwsgierig naar, aangezien we regelmatig de Loirestreek bezoeken en daar graag wijnen van de chenindruiven drinken.

Maar helaas, onze onmiddellijke en eerste reactie was: dit is helemaal geen Chenin Blanc, dit heeft helemaal niet de karakteristieken die we kennen: niet dat heerlijke bloemige, niet die hoge zuren! Oh zeker, de eerste indruk was van een frisse, fruitige wijn, goed gemaakt, clean. Maar geen chenin blanc. En de versie die gerijpt had op eiken houten vaten al helemaal niet. Nu heeft de Kaapse Steen (chenin blanc in Zuid-Afrika) wel minder zuren dan de wijnen van de Loire en wordt in de regel doelbewust gemaakt voor onmiddellijke consumptie. Maar toch….

Toen we verder gingen proeven, gingen ons allerlei storende dingen opvallen: in de unwooded versie een hele lichte geur van bordkarton bijvoorbeeld, of een wat bittere nasmaak in beide, soms wat lijkend op grapefruit. En beide wijnen lieten geen enkele indruk na op het moment dat de slok uit de mond was. We gaven hem een categorie 2: blij als ik dit op een feestje krijg, maar zelf zal ik het niet aanschaffen.

Opvallend genoeg vielen deze storende kenmerken weg in combinatie met het eten: gepaneerde rogvleugels met vijfkruidenpoeder. De subtiele smaak van de oosterse kruidenmix combineerde uitstekend bij de wooded versie van de Chenin Blanc. Misschien gold toch een beetje het principe: drink een wijn bij een gerecht uit de streek waar hij vandaag komt? Want de Zuidafrikaanse keuken is een typische mengkeuken, met elementen uit Indonesië, China, India, Afrika en West-Europa.

Maar wederom gold: voor ons geen Nieuwe Wereldwijnen, tenminste niet als we in Europa zijn. Ter plekke, straks in Californië of in de toekomst misschien nog eens in Nieuw-Zeeland, zal ik graag van de plaatselijke wijnen genieten, maar in Nederland drink ik liever Franse, Italiaanse of Spaanse wijn.
En ik roep het ook hier nog maar eens: waarom zou je nou toch wijn helemaal uit Zuid-Afrika halen als je voor dezelfde prijs van 7 à 8 euro ook een goede fles uit Frankrijk kunt halen? En waarom zou je een wijn drinken van een druif waaruit alle karakteristieken van die druif verdwenen zijn?

Hoe meer verschillende wijnen we drinken, hoe vaker we bevestigd worden in ons oordeel: haal nou toch gewoon wijn uit de landen die je omringen! Zet de punt van je passer in Nederland, plaats het andere been op Gibraltar en trek dan een cirkel. Beperk je in de aanschaf van je wijn tot de landen die binnen die cirkel vallen en maak alleen af en toe eens een uitstapje om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen in de wijnwereld.
Goed voor het milieu, goed voor de wijnboeren in Europa, goed voor de Europese economie als geheel en echt niet bedreigend voor je portemonnee.