Een langgekoesterde wens ging afgelopen week in vervulling: rondkijken in een wijngebied in het najaar! De oogst was weliswaar voorbij in de noordelijke Pfalz, maar voor de opmerkzame bezoeker was er nog genoeg te zien.
Vanuit het beroemde dorpje Forst, langs de Deutsche Weinstrasse, maakte een groepje wandel- en wijnliefhebbers van zondag 25 tot en met woensdag 29 oktober dagelijks een stevige wandeling door de wijngaarden, de bossen en de bergen. Rond 16.00 uur schoven we meestal aan bij een proeverij op een gastvrij Weingut, waarna rond 19.00 uur een voedzame maaltijd, uiteraard met wijn, volgde. Deze prachtige reis werd georganiseerd door Jeanet Bruining’s Wijnwandeltochten, al twintig jaar actief op dit gebied.
En wat zagen we dan zoal, van een wijngebied in werking? Wel, eigenlijk was één van de eerste dingen die opvielen bij aankomst in Forst, de geur! Een krachtige, zurige lucht van gistende most. Je rook het overal in de straten, komend vanuit de wijnkelders, maar ook bij het stalletje met neue Wein (die ik helaas niet heb geproefd. Gewoon geen tijd voor gehad.) En natuurlijk hing de geur op het erf van bijvoorbeeld Weingut Lucashof, waar het grootste deel van de groep overnachtte.
Een ander opvallend aspect waren de alomtegenwoordige fruitvliegen! Vanwege het zeer zachte weer zaten ze overal. Wolken fruitvliegen rondom de houten vaten van Weingut Georg Mosbachter en fruitvliegen rondom ons glas in de Weinstube van Acham-Magin, waar papieren servetten de wijn dan maar moesten beschermen. 
Ook fruitvliegen in de sfeervolle overdekte hof van Steigelmann in Gimmeldingen, waar we genoten van een heerlijk glas Portugieser van 60 jaar oude stokken. Levensgevaarlijk natuurlijk, die beestjes, want de wijnboeren moeten wel zorgen dat ze de gistende most niet infecteren. Watersloten goed controleren dus!
Die watersloten, dat was een ander duidelijk teken dat er gewerkt werd! Ze zaten op de barriques van Dr. Bürklin-Wolf, waarin de pinot noir begonnen was aan de malolactische gisting, maar ook op de grote houten foeders met riesling bij hetzelfde huis. In die foeders heeft de Riesling nog maar net zijn alcoholische gisting afgerond. Koeling van de houten vaten verhindert dat ook de malolactische, of melkzure gisting intreed.
Barriques ook bij Weingut Gabel, maar dan nog in het plastic! Drie stuks waren er die ochtend afgeleverd vanuit de Bourgogne. Ze zullen dienen voor een rode wijn-project van zoon Oliver, die een wijnbouwopleiding volgt, maar van vader Wolfgang al de ruimte krijgt om te experimenteren. Verder wordt bij Gabel zuiver en alleen met roestvrijstalen tanks gewerkt.
In de kelder van Gabel ook een grote open bak met zuiver en alleen schilletjes, om te laten verstoken tot Trester, het distillaat van 42% wat zo’n heerlijk digestiefje is. Wolfgang Gabel stookt niet zelf – daar moet je een vergunning voor hebben. Vele anderen doen het wel. Het resultaat wordt niet alleen verkocht, maar ook zelf opgedronken.
Uiteraard was er ook een en ander te zien in de wijngaarden. Morgen meer!
Ger Bouten zegt
Het toeval wil dat wij met onze wijnclub zondag 25 oktober de Pfalz verlieten op het moment dat jullie er gingen wandelen. In de drie dagen dat wij in Maikammer verbleven, bezochten we zes domeinen. En inderdaad: ook ons viel de overdaad aan fruitvliegen op. Bovenal hebben we prachtig spul geproefd, op de eerste dag bij Heinrich Spindler in Forst en Markus Schneider in Ellerstadt (wat maakt die man prachtige rode wijnen), op de tweede dag bij A. Christmann in Gimmeldingen (mooiste collectie rieslings van alle bezochte bedrijven), Dengler-Seyler in Maikammer(prima wijn voor bescheiden prijzen) en Corbet in Diedesfeld (idem als Dengler-Seyler) en de laatste dfag, zondag, bij Reichsrat von Buhl (naast hele mooie rieslings ook heel lekkere sekt). Toen we 's middags koers richting Nederland zetten, scheen een stralende zon (18 graden)en zeiden we met weemoed en een beetje tegenzin Auf Wiedersehen. Dat laatste, weet ik nu al, zal zeker het geval zijn!