In petto pasta en kookwijn

In petto is een Duitse koffiehandel, gevestigd in Düsseldorf. Naast koffie horen ook delicatessen tot het assortiment, al gaat de website bijna geheel en al over koffie. Blijkbaar is de firma bezig zijn markt naar Nederland uit te breiden, want onlangs kregen diverse food- en winebloggers via Aldo’s blog Diningandwining een proefpakket delicatessen en/of koffie toegestuurd. Ook ik werd verrast met een doos pasta, pesto, jam, koffie, olie en azijn. En voor wat hoort wat, dus hierbij van mij de eerste notities over de producten. Mijn blog gaat echter over wijn, dus ook aan dat aspect zal aandacht besteed worden, beste lezers. Wees gerust.
Allereerst de appelconfiture: ik ontbijt meestal met een beschuitje en een plak ontbijtkoek. Aangezien mijn zelfgemaakte jam van Japanse kweeperen (in parken zo te plukken, opletten straks in september/oktober) helaas op is, begon ik aan de appelconfiture van In petto. Oeps, dat was helaas een klap in het gezicht. Kweeperen zijn vrij zuur, dit was iets heel anders: stevig aan de kaneel en de vanille, voor mijn smaak iets te. De consistentie van de jam was wel goed, met stukjes appel erin, maar verder, nee, dat is niet mijn smaak. Misschien moet ik er dit weekend maar eens muffins mee vullen en er dan nog eens over schrijven.

Verder was gisterenavond de linguini aan de beurt, in een simpel gerecht, bereid door mijn zoon (het was de hoogste tijd om eens aan wat kooklessen te beginnen). Bij de linguini met een scheutje walnotenolie maakte David een prima gehaktsaus, met rode wijn, geroosterde paprika’s, ui en verse Italiaanse kruiden. Uitstekend gelukt, prima. Wat betreft de linguini: een goede stevige pasta, al vond ik de smaak niet heel bijzonder, misschien zelfs een beetje ‘waterig’. Of zou ik teveel aan de gewone pasta’s van de supermarkt gewend zijn? Door deelname aan zo’n ’testpanel’ wordt je je wel bewust hoe slecht je de smaak van sommige dingen eigenlijk echt ervaart. Ik sta er zelden bij stil hoe pasta nu werkelijk smaakt.

Tot slot het wijnaspect: eigenlijk een oproep tot discussie. In de gehaktsaus ging een kwart liter rode wijn. Wij koken altijd met de simpelste huiswijnen. Wel wijnen die we nog net zouden willen drinken, maar verder niets speciaals. Volgens sommigen is dit prima, anderen zweren bij het gebruik van juist betere wijnen. Dat zou het gerecht echt ten goede komen. Zelf ben ik er niet zo van overtuigd, het meeste vocht en alcohol verdampt namelijk toch. Maar graag hoor ik andere meningen!