Een foto uit een onbekend jaar, twee dagen geleden aangetroffen tussen mijn collectie ansichtenkaarten met het thema wijn. Hij voerde me terug naar DWCC 2014 en de treinreis van Gèneve naar Montreux die ik eind oktober maakte, langs de oevers van het door bergen omzoomde Meer van Gèneve. Tussen Lausanne en Montreux tref je daar de wijngaarden van het district Lavaux, op hellingen die doorkruist worden door snelwegen en spoorlijnen. De herfstkleuren leverden een spectaculair schouwspel op, vooral op het moment dat het blauwe meer en de goudgele wijngaarden samen in beeld waren. Een plan om in Saint Saphorin een tussenstop te maken strandde helaas; van de wijngaarden heb ik alleen die glimp uit de trein meegenomen naar huis. Twee dagen later zagen we nog het oostelijkste puntje van de beroemde wijngaarden, vlak vóór Château Chillon. We liepen er naar toe langs de promenade aan het meer.
Gelukkig proefden we wel een aantal wijnen van het gebied, maar helaas weer net niet genoeg om een goed beeld te krijgen. Tijdens de Grand Tasting op DWCC, onder voorzitterschap van Jancis Robinson en Jose Vouillamoz, stond driemaal Chasselas op tafel. Chasselas is het meest aangeplante druivenras in het kanton Vaud, waarbinnen de Lavaux-wijngaarden liggen, en kan uiterst vlakke slobber-wijntjes opleveren, maar ook fraaie, minerale kwaliteitswijnen waarin citrusfruit, een zilt karakter en milde zuren overheersen. Ze zijn lang niet altijd ieders smaak, maar wél de moeite van de kennismaking waard – en prima te combineren bij Zwitserse kaasfondue!
Een rode druif die hier aangeplant staat is onder andere de plant robert, een oude kloon van gamay. Bij de Plant Robert Les Chapelles 2010 van Les Frères Dubois-Mina Monnier in Epesses schreef ik op: ‘prettig glas, voller dan Gamay, Gamay under steroids’ (die laatste uitsprak was niet van mij, maar van Jose Vouillamoz). Van plant robert is nog maar een paar hectare aanwezig: een oplettende wijnboer wist enige decennia geleden de laatste stokken te redden tijdens de aanleg van een snelweg.
De wijngaarden van Lavaux staan sinds 2007 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Een historische inleiding lees je op de pagina’s van de Unesco-site. Daar wordt ook uitgelegd dat een van de kenmerkendste elementen van die wijngaarden de eeuwenoude terrassen zijn. Ze zijn te zien op de historische foto hierboven. In een document uit 1331 komen die terrassen voor het eerst voor: 10 tot 15 meter breed, ondersteund door muren van 5 tot 6 meter hoog. Het document bepaalde het onderhoud dat de wijnboeren moesten plegen aan die muren en aan de afwateringsgoten.
Hieronder de weinige foto’s van Lavaux die ik maakte. Als je ooit in de omgeving bent, en je hebt de kans: mis die wijngaarden niet! Je schijnt er ook uitstekend te kunnen wandelen, fietsen, eten en drinken.
