Toen de toekomstige president van de Verenigde Staten Thomas Jefferson in 1787 door Frankrijk reisde, maakte hij kennis met de rijkdom aan wijnen van het land. Hij maakte aantekeningen in zijn reisverslag over Bordeaux, Bourgogne en Limoux, maar ook over de wijnen van Saint Georges d’Orques. Nooit van Saint Georges d’Orques gehoord? Geen probleem, waarschijnlijk de meeste mensen niet. Het is een plaatsje westelijk van Montpellier, in de Languedoc. In de 18e eeuw kwamen hier topwijnen vandaan, zo blijkt. Waar we de Languedoc nu vooral kennen van goed maar goedkoop (uitzonderingen als altijd daargelaten), leverde deze streek honderden jaren geleden al grand cru’s.
Vergeten druivenrassen
Begin jaren negentig kwam François Henry, wijnboer in Saint Georges d’Orques, die vermelding van de wijn uit zijn dorp in de reisverslagen van Thomas Jefferson tegen. Hij raakte gefascineerd, en besloot te onderzoeken wat dat dan voor wijn was geweest. Samen met onderzoekers van de landbouwfaculteit van de Universiteit van Montpellier leidde de zoektocht uiteindelijk naar vergeten druivenrassen als morrastel, ribeyrenc (rivairenc), oeillade en nog een aantal. Om een lang verhaal kort te maken: monsieur Henry wist die oude druivenrassen naar zijn wijngaarden te halen en creëerde een perceel waarop ze door elkaar heen aangeplant staan. Het perceel werd met zorg uitgezocht, want het bleken niet alleen de druivenrassen die er honderden jaren geleden voor gezorgd hadden dat de wijnen van Saint Georges d’Orques zo beroemd waren. Ook de bodems van het gebied spelen een rol. Die lijken sterk op die in de Bourgogne, aldus François Henry, met vuursteen, kalk en ook keien. Uiteindelijk werd Le Mailhol gecreëerd, ter nagedachtenis aan de grand cru die ooit door Jefferson al geroemd werd.
Ontmoeting op Prowein
Ik ontmoette François Henry in maart dit jaar in Düsseldorf, op Prowein. Sterker nog: het was een van de redenen om naar de beurs te gaan. Want al eerder had ik online over Le Mailhol gelezen, en besloten dat ik die wijn wilde proeven. Monsieur Henry bleek een uiterst vriendelijke man, die helemaal verheugd was dat iemand uit Nederland speciaal naar zijn stand was gekomen om de wijn van Thomas Jefferson te proeven (zo beschreef ik de wijn). En dat proeven viel niet tegen. Ik proefde Le Mailhol 2009. Ik had veel verwacht, maar niet dit. Allereerst viel de prachtige helderrode kleur op, en vervolgens de subtiele fruitige en kruidige aroma’s. En dan in de mond: enorme elegantie, krachtig, met een ragfijne structuur, mooie tannines, prachtige balans, subtiel rood fruit. Om helemaal stil van te worden. Achteraf realiseerde ik me dat we dat jaren geleden ook al hadden gevonden van de wijnen van ribeyrenc en oeillade die we bij Thierry Navarre in Roquebrun hadden geproefd, iets oostelijker in de Languedoc. Die vergeten druivenrassen kunnen prachtige wijnen leveren!
Vin Vermeil
Half in het Frans, half in het Engels, voerden we ons gesprek. Monsieur Henry is net als ik een enorme geschiedenisliefhebber, en had nog een leuke verrassing voor me. Hij maakte ook Vin Vermeil. Hij omschreef het als dé rode wijn van het verleden, rode wijn voordat diepdonker bordeaux de norm werd. Precies zoals de middeleeuwse rode wijnen waren, dus. Heerlijk, alleen al om het verhaal. Tot slot proefde ik de Passerillé 2010, een rode zoete wijn van Grenache. In tegenstelling tot bekende zoete rode wijnen als Rasteau en Banyuls is de vergisting niet gestopt met alcohol, maar is alleen superrijp fruit gebruikt.
Le Mailhol is geen goedkope wijn. Voor de 2008 die ik in Nederland aantrof, betaalde ik € 27,50 ex BTW. Maar wat mij betreft zijn prijs meer dan waard!