Natuurlijk is er al weer teveel tijd verstreken. De proeverij van Argentijnse wijnen was twee weken geleden, en nu kom ik er pas toe een verslag te schrijven. Dit soort dingen moet je eigenlijk heet van de naald neerpennen, als je enthousiasme voor de geproefde wijnen nog vlammend is. Gelukkig blijven er echter meestal één of twee ontmoetingen in je geheugen gegrift. En eerlijk is eerlijk, dat zijn dan toch de ontmoetingen met de wijnen of wijnmakers die het meeste indruk hebben gemaakt, en dus absoluut een artikeltje verdienen.
Proeverij in het Amstel Hotel
Zo’n ontmoeting die blijft hangen had ik ook op 9 november in het Amstel Hotel, waar een grote proeverij met Argentijnse wijnen was georganiseerd. Zo’n vijftien producenten lieten hun wijnen proeven, vooral Malbec en Torrentés, maar ook diverse andere rode wijnen. Ik had gehoopt wat mousserende wijnen te treffen, aangezien die in Argentinië erg in opkomst zijn. Ik vond alleen de Cristobal Extra Brut Blanc de Blancs, van 100% chardonnay. Een mooie bubbel, zeer mineraal en droppig in geur en smaak, met een prettige lange afdronk. Zijn karakter komt onder andere van de 10 maanden sur lattes (liggend op zijn gist). De frisheid, die ook herkenbaar was, wordt bereikt door de druiven anderhalve maand voor volledige rijpheid te oogsten!
Alessandro Speri Winery
Terug naar waar ik het over wilde hebben. Als een van de eerste bezoekers had ik ruime keuze in het startpunt van onze proeverij. Heel origineel zijn we bij tafel 1 begonnen, met wijnen van de Alessandro Speri Winery. De charmante tafelheer bleek de eigenaar van het bedrijf te zijn, en legde ons vol vuur alles uit over zijn vier wijnen. We startten met zijn uiterst frisse MLBC Torrontés, uit 2009. Geuren van muskaat en riesling kwamen uit het glas, veel fris en druivig fruit, heerlijk verkwikkend. De torrontésdruiven voor deze wijn groeien op een hoogte van 1700 meter in de noordelijke provincie Salta. Al andere Torrentéswijnen die we op onze witte-wijnronde tijdens deze proeverij proefden, hebben het niet kunnen halen bij deze. Een absolute topper, de MBLC Torrontés. (En het woordgrapje op het etiket beviel me ook wel…)
Malbec
Ook voor het rondje rode wijn startte ik weer bij Alessandro Speri, en dit maal liet hij ons zijn Malbecs proeven. Twee jaargangen, 2007 en 2008, van de Prodigo Malbec Selección la Consulta, en de Single Vinyard Prodigo Malbec Reserva 2007. De laatste had 17 maanden op vaten van deels nieuw, deels één jaar oud Allierhout gelegen. (Allier is de streek in Midden-Frankrijk waar dit eikenhout vandaan komt).
Absolute favoriet van Speri zelf, en ook van ons, was de 2007 ‘gewone’ Prodigo Malbec, zonder een heftige houtimpressie. Heerlijk rond, fruitig en kruidig, een Malbec zoals ik hem nog weinig heb mogen proeven. Elegant, ingetogen, Europees van karakter, maar toch ook niet. Tonen van kersen en pruimen, afgeronde tannines, frisheid, goede structuur, en een alcoholpercentage dat weliswaar tegen de 14% aan zit, maar dat verder nauwelijks opvalt.
Alessandro legde ons uit dat dit was waarom hij in 2002 vanuit Italië naar Argentinië was gekomen: om top-Malbec te maken, met alle fruit- en terroirexpressie die maar mogelijk is. Vooral de Uco Valley biedt daar goede mogelijkheden voor. Zijn vader, uit de beroemde Speri-familie in de omgeving van Verona verklaarde hem voor gek, maar Alessandro zette door. Inmiddels heeft vader Speri wel erkend dat zijn zoon, samen met wereldberoemd wijnmaker Attilio Pagli, in Argentinië mooie wijnen maakt!
Prodigo
Alessandro kocht wijngaarden in de Uco Valley, een van de toplocaties van Mendoza, en begon er aan zijn project. De druiven voor de Prodigo groeien op 980 meter boven zeeniveau en worden met de hand geoogst. Van één hectare komt 9.000 kg druiven. De vergisting duurt circa 2 weken, waarbij de wijn dagelijks over de schillen wordt gepompt. Malolactische fermentatie gebeurt in houten vaten, rijping duurt zeven maanden en gebeurt op eiken vaten van Allierhout. Na nog eens vier maanden flesrijping mag de Prodigo de kelders van Alessandro Speri verlaten.
We proefden ook de 2008, die stukken jonger overkwam. Hier waren de tannines nog stevig aanwezig, echter zeker niet dominant. De zuren waren hier heel opvallend, voor een rode wijn uit een zuidelijk land. Alessandro vertelde dat hij in de vroege ochtend oogstte, om zoveel mogelijk van die zuren te handhaven. Deze 2008 zal over een jaar zeker zo mooi en fris zijn als de 2007 nu!
De Reserva, met zijn 17 maanden houtrijping, was ook absoluut een prachtige wijn, maar veel minder fruitig, veel minder ‘drinkbaar’. Van de gewone Prodigo werd ik vrolijk, die drink ik ook door de week bij een karbonade of runderlapje van de grill, of een stamppot. De Reserva is echter een serieuze kanjer die je op zondag bij het wild schenkt. Ook Alessandro zelf houdt meer van de fruitige, maar toch herkenbaar Europese en ingetogen stijl die uit zijn gewone Prodigo blijkt.
Druif van de toekomst
Alessandro is ervan overtuigd dat malbec en Argentinië een gouden toekomst wachten. Internationaal succes voor deze druif zal steeds groter worden, is zijn overtuiging. Zijn wijnen (en die van opvallende veel andere deelnemers aan de proeverij) wonnen al prijzen in Hong Kong; daarnaast zijn er lauwerkransen van vele andere competities en tijdschriften. De Malbecs van Alessandro Speri worden inmiddels verkocht in 13 landen. Ik hoop van harte dat zijn wijnen een importeur voor Nederland hebben gevonden.
