Bijna niemand kent het, maar het bestaat toch: witte Beaujolais. En dan kan geweldig goed en lekker zijn! Net als de wijnen van de noorderburen, witte Bourgogne of witte Maconnais, wordt witte Beaujolais van 100% chardonnay gemaakt. Slechts 1% van de totale productie in de Beaujolais is wit. De meeste aanplant staat in het noorden van de streek, op de grens met de Maconnais. Daar raken de wijngaarden die van bekende witte wijngebieden als St. Verand en Pouilly-Fuissé. Zo’n 200 wijnmakers produceren Beaujolais Blanc of Beaujolais-Villages Blanc.
Promotiecampagne
Onlangs kreeg ik twee witte Beaujolais toegestuurd, in een campagne om deze wijnen verder te promoten. En wat mij betreft verdient dat initiatief het volledig te slagen. Want – en dat moeten we niet vaker herhalen, vrees ik – we vonden de beide wijnen zo goed dat bij één maaltijd twee flessen zijn opgegaan, met twee personen. Niet echt gezond…. (maar wel heel lekker dus…).
Het ging om
- Domaine des Terre Dorées 2009 van Jean-Paul Brun (Sauterwijnen, € 11,25)
- Les Vignes de la Roche 2009 van Château de Lavernette (Egrappé, € 8,95).
We dronken ze bij een simpele maar overheerlijke kip-aardappelschotel met tomaat en oregano uit de oven (Jamie Oliver Thuis, p. 118).
De Terre Dorées rook vol en fruitig, met een tikje vanille, abrikoos, specerijen, ananas en verse krentenbol. De smaak was een tikje boterig, met veel tropisch fruit, rond en romig.
Bij de kipschotel werd de smaak iets meer karamelig, zoals in romige fudge.
De Vignes de la Roche rook heel anders: droppig, naar honing en acacia. In de mond was hij nog fruitiger dan in de neus en in de afdronk was er een stevig bittertje. Het fruit bleef ook bij het eten lekker sappig en fris, reden waarom wij de Vignes de la Roche uiteindelijk als de winnaar uitriepen, zeker bij de pittige kipschotel. Maar beide mogen absoluut nog eens terugkeren in onze wijnvoorraad!
Terre Dorées
Jean-Paul le Brun, maker van de Terre Dorées, is een grote naam in de Beaujolais. Hij schuwt de verworvenheden van het moderne wijnmaken niet, maar werkt wel zoveel mogelijk met respect voor wijngaard en milieu. In de wijngaard werkt hij biologisch, in de kelder grijpt hij zo min mogelijk in. Zoals verplicht in de Beaujolais oogst hij handmatig, en hij perst hele trossen, niet ontsteeld, in een pneumatische pers. Het sap krijgt de tijd te klaren door het langzaam laten neerslaan van alle vaste deeltjes; het gist vervolgens heel traag op roestvrijstalen tanks.
Lavernette
Château de Lavernette werkt volledig biologisch-dynamisch; de wijnen zullen vanaf het oogstjaar 2010 gecertificeerd zijn door Demeter en Agriculture Biologique (AB). Ook hier gaan de trossen in zijn geheel in de pneumatische pers en vindt de vergisting plaats op roestvrijstalen vaten. De wijn krijgt een opvoeding op zijn lie (droesem) en wordt na vijf maanden gebotteld, als de malolactische gisting volledig is afgerond.
Château de Lavernette heeft overigens een sterke band met Nederland: eigenaar Bertrand de Boissieu is getrouwd met Anke, een Nederlandse vinologe. Anke is tevens een van de twaalf Etoiles en Beaujolais: twaalf vrouwen die hun krachten bundelden en gezamenlijk de wijnen van hun afzonderlijke domeinen promoten. Ieder van de twaalf vrouwen vertegenwoordigt een cru, of een uitstekende Beaujolais of Beaujolais-Villages.
