Grappig, hoe wijnvoorkeuren komen en gaan. Jarenlang hadden we port in huis, en toen ineens niet meer. Madeira had vervolgens een tijdje de voorkeur, of sherry. En daarna hadden we een tijd helemaal geen versterkte wijn meer in huis. Nu is het echter weer port-tijd. En wat genieten we daarvan! Gewoon, een glaasje port na een dag video-vergaderen, heerlijk. Wij drinken zo’n glaasje port ook licht gekoeld, en dat is precies de bedoeling van de Otima-reeks, ontwikkeld door Warre.
En nu denk je misschien dat gekoelde port een hippe vinding is van een pas gesticht wijnhuis. Niets is minder waar. De Otima-reeks van Warre is afkomstig van het oudste in Portugal gevestigde Britse portbedrijf, gesticht in 1670. Daar zit al 350 jaar ervaring met port dus. De familie Symington, eigenaar van Warre, creëerde de Optima-ports speciaal om port van zijn – wat mij betreft sowieso onterechte – oubollige imago af te helpen. Port is echt geen zoet drankje voor je oudtante, maar gewoon een ontspannend apéritief dat het heel goed doet bij wat gezoute amandelen of een stukje kaas. Daarnaast past een glaasje Otima ook prima bij het dessert, vooral bij appeltaart of zelfs bij een heel Nederlands bakje vanillevla. (Hoewel een crème brulée natuurlijk nog lekkerder is…). De Otima-lijn kreeg bovendien een frisse vormgeving en wordt verkocht in doorzichtige halve literflessen (anders dan de gebruikelijke donkere portflessen van 0,75 liter).
Lange tijd kende ik alleen de Otima 10 year old tawny (te koop bij een bekende Nederlandse supermarkt), een port waarvoor wijnen van verschillende jaren én verschillende wijngaarden worden geblend. De rijping van de wijnen vindt op houten vaten plaats. De smaak van de Otima 10 is door dat blenden jaar in jaar uit dezelfde. Recent maakte ik echter ook kennis met zowel Otima 20 year old als met twee Colheita’s, een uit 1995 en een uit 2006. Een Colheita – wat in het Portugees ‘oogst’ betekent – is een in hout gerijpte port van wijnen van één oogstjaar. De rijping is minimaal zeven jaar, maar meestal langer, zeker bij Warre Colheita’s.
Voor de 1995 én de 2006 Colheita gebruikte de familie Symington hoofdzakelijk wijnen van de bekende Quinta do Cavadinha, een wijngaard in bezit van de familie. Een ander deel van de wijnen komt van Quinta do Retiro. Beide wijnen werden pas in 2018 gebotteld, en zijn nu op de markt.
Aangezien ik de vier ports tegelijk kreeg toegezonden, deed zich de gelegenheid voor om vier ports naast elkaar te proeven. Hoe vaak krijg je nu die gelegenheid? Het bleek een groot genoegen de vier wijnen van de Otima-reeks te vergelijken, en zowel de grote overeenkomsten als de verschillen te ervaren. Alle wijnen vallen op door hun levendigheid en frisheid, en uiteraard komt het tawny-karakter – gerijpt op hout – in al de wijnen goed naar voren. Maar als je bijvoorbeeld de Otima 10 en 20 onderling vergelijkt, is de 20 year old duidelijk romiger, rijker en zachter van smaak, terwijl in de 10 year old het fruit nog iets naar voren komt. De 10 year old combineerde goed met chocolademousse en wat late frambozen uit eigen tuin, de 20 year old had daar meer moeite mee. Maar beide zijn prachtige, ongecompliceerde ports, perfect voor dat glaasje na dat lange video-overleg. Echt ports voor ‘alledag’.
Voor de twee Colheita’s moet je wat meer aandacht hebben. In zowel de neus als de mond zijn ze complexer, en je blijft aan een glas Colheita snuffelen, om steeds weer nieuwe dingen te ontdekken. Een beregend bos, of liever gezegd, veel aardse tonen, ontdekten wij erin, vooral in de Colheita van 1995. Maar ook hopjes en romige koffietonen. De 1995 komt daarbij droger over dan de 2006, die vooral een pittige en kruidige indruk geeft, met iets van peper in de afdronk. Bij die Colheita’s hoef je verder weinig te serveren, die zijn gewoon een traktatie op zichzelf. Al combineerde een stukje Franse morbier uitstekend!
Dankzij deze vier mooie Otima-ports staat port weer stevig op ons netvlies. En daarmee zijn onze portavonturen nog niet over, er wacht ons nog een Vintage Port uit 2005. Daarover een andere keer meer.
Meer lezen over port? Ik bezocht de Douro, het gebied waar port vandaan komt, al weer enige tijd geleden, en schreef er enige berichten over. Het gaat om een aantal tips bij een bezoek aan de Douro. Over port schrijf ik diverse artikelen, waaronder over koken met Warre Port.
[De vier Otima-ports werden mij toegezonden als proefflessen. Voor de berichten over mijn ervaringen krijg ik geen verdere vergoeding.]
