Op Twitter en in de mailbox vliegen de oogstberichten me om de oren. Over de oogst in de Penedes schreef ik al eerder, en later deze week volgt meer. Uit de Bourgogne, waar de Nederlanders Roelof en Marlon bezig zijn Domaine de la Monette op te bouwen, kreeg ik het volgende uiterst spannende bericht, uit de eerste hand!
“Dinsdag 15 september 2009: We zitten hier uit te hijgen van de oogst! De afgelopen weken zijn vooral opgegaan aan oogstvoorbereiding: laatste dingetjes corrigeren in de wijngaard, twee maal per week rijpheidsanalyses, en vooral: leveranciers achter de vodden zitten. Vrijdag 4 september zijn de laatste cuves geleverd.
Vorige week zijn we begonnen met meehelpen op een bevriend domein, waarmee we een groot deel van de oogstploeg gedeeld hebben. Na analyse van de rijpheid van diverse percelen hadden we besloten bij hen te beginnen, en bij ons te eindigen. Afgelopen vrijdagmiddag (11 september) zijn we dan uiteindelijk begonnen, met een heel kleine equipe van slechts 15 man. We hadden moeite om de plukkers op snelheid te krijgen. Vrijdagmiddag-vermoeidheid, een iets andere werkwijze bij ons en een groot perceel deden de moed in de schoenen zinken bij de plukkers. Zelf hadden we wat moeite om het juiste ritme te vinden tussen de plukploeg en de ploeg in de cuverie. Daar stonden zes man voor het aannamen van de kistjes, de sorteertafel, en het verwerken van de gesorteerde oogst met de ontsteler (egrappoir) en de pomp.
Zaterdag ging het een stuk beter met een grote ploeg van 26 man, een goed ritme en nog steeds prima weer. Zondag hebben we een lange ochtend doorgewerkt, tot bijna 13:00 uur, maar toen was het dan ook gebeurd. Beide dagen heeft Marlon zich druk gemaakt met de voedselvoorziening en de papierwinkel (aanmelden bij de verzekering, uitdraaien van loonstroken etc…).
Uiteindelijk hebben we van ons perceel Mercurey van 1.3 hectare, dat onderverdeeld is in vier verschillende blokken, twee verschillende cuvées gemaakt. We vinifiëren ze apart, en als dat voldoende onderscheid oplevert, brengen we ze ook apart op de markt. Daarnaast hebben we een kleine cuvée Bourgogne rouge, die zo mogelijk nog mooier is dan de Mercurey.
Onze oenoloog is over de kwaliteit zeer te spreken: we hebben uiteindelijk (mazzel!) geoogst op het optimale moment, ultra-rijp maar niet overrijp. Er is veel suiker (chaptaliseren zal zeker niet nodig zijn), maar de zuurgraad is ook behoorlijk aanwezig.
De smaak is loepzuiver, onder doordat we rigoreus getrieerd hebben. En tenslotte is het volume boven verwachting – maar binnen de wettelijke limieten. Kortom, we zijn behoorlijk opgetogen. De meeste collega’s overigens ook, ze hebben het over de beste oogst in 25 jaar. Wat je noemt met je neus in de boter vallen!
Tot vanochtend heb ik de drie verschillende cuves ultra-koud gehouden, tussen 8 en 11 graden. Doel van dit ‘koud weken’ is de kleur- en geurextractie al flink op gang te brengen. En dat lukt: het sap is zelfs na toevoegen van zwavel nu al flink rood.Vanochtend (woensdag 15 september) heb ik de koeling afgezet, zodat de gisten langzaam maar zeker aan het werk kunnen. Twee maal per dag doe ik een remontage (het rondpompen van het sap met als doel de bovenop drijvende velletjes flink nat te houden). Het met de voeten treden gaan we niet doen: in een rijp jaar als dit zou dat mogelijk tot wijn met te veel tannine kunnen leiden.
Inmiddels zijn we ook begonnen met het inrichten van de vatenkelder. De meeste vaten (een mix van nieuwe en reeds gebruikte) zijn gearriveerd, de laatste gaan we overmorgen ophalen op Domaine d’Angerville in Volnay.
Om een lang verhaal kort te maken, we zitten er nu echt middenin en hebben de tijd van ons leven – het is allemaal hardstikke spannend, en bereleuk zeker nu het ook nog lijkt te lukken.”