Het thema van de afgelopen European Wine Bloggers Conference was ‘Storytelling’. Op diverse manieren werd daar aandacht aan besteed, onder andere door middel van workshops fotografie, video, gesproken en geschreven woord. Zelf volgde ik de workshop fotografie, maar had mijzelf graag in tweeën gedeeld om ook die van het geschreven woord te volgen. Want het is knap lastig telkens weer een leuk verhaal rondom wijn te vertellen! Vooral over grote proeverijen valt het niet mee. Zitten mijn lezers echt te wachten op een opsomming van al het moois dat ik daar proefde? Hoe kan ik zo’n verslag toch wat spannender, leesbaarder, interessanter maken? Of moet ik er maar helemaal niet meer over vertellen? Gezien de reacties op Twitter, Facebook en off line is dat niet de bedoeling, heb ik de indruk. Vandaag dus weer een poging verslag te doen van zo’n proeverij. Een echte invalshoek heb ik niet, maar ik heb wel een ideetje: ik ga me richten op die ene nieuwe importeur die ik ontdekte, waarvan de wijnen me als geheel zo goed bevielen!
Afgelopen maandag bezocht ik de grote proeverij met Oostenrijkse wijnen, georganiseerd door de Handelsafdeling van de Oostenrijkse Ambassade en de Austrian Wine Board. De proeverij wordt al jaren georganiseerd in het imposante Hotel Huis ter Duin in Noordwijk. Zo’n 25 voornamelijk kleinere importeurs vertegenwoordigden ongeveer 80 producenten; een fors aantal vergeleken met één van de eerste van deze proeverijen in Utrecht, eind jaren negentig. Sinds die tijd heeft de Oostenrijkse wijn een forse vlucht genomen in Nederland, en steeds meer landgenoten beginnen de kwaliteiten van Oostenrijkse wijn te erkennen.
Bij mij al bekende importeurs was weer veel heerlijks te genieten: de wijnen van Artner, Altenburger en Grassl bij Good Grapes bijvoorbeeld. Of die van Skoff uit Steiermark bij Klapotetz.
Winterberg Wijnen
Bij Marco Winterberg, wel bekend van naam maar nog niet van zijn wijnen, proefde ik vervolgens een aantal mooie wijnen, waaronder twee Rotgipflers van Weingut Biegler uit de Thermenregion. Marco is eigenlijk Duitsland-specialist, maar heeft Oostenrijkse wijnen aan zijn assortiment toegevoegd mede dankzij hun gastronomische kwaliteiten. De Rotgipfler, een witte wijn van het gelijknamige druivenras, is daarvan een prima voorbeeld. Vol en exotisch, soms zelfs weelderig, maar niet té. Mineraal en kruidig, met een prima zuurbalans, boeiend tot de laatste slok! Ik blijf het geweldig vinden dat dit soort wijnen van zeer bijzondere druiven door liefhebbers naar Nederland wordt gehaald. Andere favorieten bij Marco waren de twee edelzoete wijnen die hij bij zich had: een Chardonnay Beerenauslese 2010 van Die Winzerei, uit Neusiedlersee-Hügelland, en de Zweigelt Eiswein 2009 van Weingut Matthias Hager uit het Kamptal. Vooral die laatste was een heerlijk snoepje, met prachtig rood fruit, goede zuren en een milde en toch pittige afdronk. Puur genieten.
Women on Wine
Maar nu kom ik dan eindelijk bij de importeur waar ik het over wilde hebben: Women on Wine, uit de omgeving van Nijmegen. Bij Simone Breijnaerts en Francien Streng, samen Women on Wine, bevielen alle wijnen zeer goed. Ik heb dit al vaker ervaren, ook tijdens het proeven voor de WijnWebWinkelgids en de Rainbow Wijngids: na enige tijd begin je de hand van de importeur in de wijnen te erkennen. En die hand staat je aan of niet! Francien is eigenaar van restaurant De Altena, aan de Waal bij Nijmegen. Simone werkt er al jaren als sommelier. Allebei zijn ze vinoloog en samen importeren ze de wijnen die ze in het restaurant schenken.
We begonnen onze kennismaking met een Roter Veltliner 2010 van de Familie Bauer, biologische wijnbouwers in de Wagram. Heerlijk kruidig en aromatisch in de neus, fris en rond in de mond. Ik ga dat druivenras steeds meer waarderen! De absolute topper van de proeverij was voor mij echter de Gemischter Satz Bisamberg 2009 van Christ (Wenen). Wat een kanjer van een wijn, licht geurend naar drop en laurier, bloemen; vol in de mond, met veel frisse zuren en notige aroma’s. Elegant en krachtig, geweldig bij heel veel gerechten. De mix bestaat uit grüner veltliner, riesling en weissburgunder.
Rode wijnen
Van de rode wijnen proefden we de Reserve Rot van Spaetrot-Gebeshuber uit de Thermenregion, een blend van Saint Laurent en Pinot Noir. Nico had net gelezen dat Hugh Johnson blenders van Pinot Noir naar de vierde cirkel van de hel verbant, maar sorry Hugh, deze blend was toch echt heel erg geslaagd! (Saint Laurent is overigens wel verwant aan Pinot Noir…). Een heerlijke, frisse rode wijn, met veel rood fruit, elegant en spannend. Ongecompliceerd genieten, zonder aan spanning of complexiteit in te boeten.
Ook de Zweigelt van Reumann, uit het Burgenland, had weer diezelfde vrolijke frisheid, spanning en fruitigheid. Een soepele rode wijn, die bij veel gelegenheden de show zal stelen, in winter en zomer.
Van Gager uit het Burgenland was er de Tycoon 2006, van cabernet sauvignon, tannat en blaufränkisch. Een wijn voortgekomen uit een weddenschap met een wijnboer uit Madiran: Josef Gager zou wel eens een tannat maken die niet stonk… Hij nam een duizendtal stokken uit Frankrijk mee, plantte ze in Oostenrijk en maakt er de Tycoon mee om zijn punt te bewijzen. En nee, deze wijn stinkt niet (al vind ik een Madiran zelden stinken….), is vlezig en krachtig, maar blijft drinkbaar en fruitig. Volgens Francien weerspiegelt de wijn zijn maker, een stevige, vlezige vent waar je niet omheen kunt. Ook in veel van hun andere wijnen vindt je de karakters van hun makers terug, is zij van mening. Dat is ook wat de wijnen die Simone en Francien uitkiezen samenbindt: zij zijn een uiting van de passie én het karakter van de wijnmakers. Daarnaast gaan Francien en Simone voor frisheid, drinkbaarheid en zuiverheid.
Meer weten over Women on Wine? Kijk op hun website of lees het interview dat Anda Schippers met hen hield. En wij gaan in de toekomst zeker meer genieten van de wijnen van deze sympathieke dames!
