Dag 3 – dinsdag 28 oktober
Vandaag ging de wandeling van Forst door de wijngaarden naar Wachenheim en verder naar Bad Dürkheim, waar we ook het grote vat zagen waar zelfs een restaurant in is gevestigd.
Na Bad Dürkheim liep de route via de Lagen Michaelsberg en Spielberg naar de Weilberg in Ungstein, met gerestaureerde en deels opgebouwde restanten van een Romeinse villa. Het zonnetje scheen weer heerlijk, de herfstkleuren waren prachtig.
Wat wijnen betreft, zat deze dag tsjokvol prachtige ontdekkingen. Over Weingut Gabel heb ik al geschreven, en Weingut Acham-Magin krijgen binnenkort aparte aandacht. Ook op de proeverij bij Weingut Georg Mosbacher, waar we acht jaargangen van de Ungeheuer Riesling Grosses Gewächs proefden, kom ik nog terug.
Dé echte topper vandaag was voor mij echter de Riesling die Jan Eymael van Weingut Pfeffingen ons liet proeven. De wijn stond voor ons klaar in de buitenlucht: we zouden namelijk maar één wijn proeven van Weingut Pfeffingen. Die wijn kwam dan ook van de Weilberg, waar de Romeinen al wijn verbouwden. En wat een glas was deze Riesling Grosses Gewächs Weilberg 2008. Dit was nu het soort top-Riesling waar ik erg warm van wordt: zuiver, kruidig, vol rijp fruit. Meer noteerde ik niet, zo in de buitenlucht. Ik vond het dan ook ontzettend jammer dat onze kennismaking met dit wijngoed zo beperkt is gebleven. Bij een volgend bezoek aan de Pfalz staat Weingut Pfeffingen hoog op mijn to do-lijstje.
Die Romeinen wisten overigens wel hun wijnbouwgrond uit te zoeken! De bodem van de Weilberg in het dorpje Ungstein bestaat uit terra rossa, een rode kleisoort, die volle fruitige wijnen oplevert, met in de Rieslings de geur en smaak van ananas en kweepeer, plus een subtiele mineraliteit.
Dat Romeinse wijngoed was een forse aangelegenheid, in gebruik tot in de 4e eeuw na Chr. De villa lag op het hoogste punt in de omgeving en de hellingen met wijnstokken lagen (en liggen) op het zuidoosten. De bewoners hadden een prachtig zicht op de Rijnvlakte én op de bergen van de Mittelhaardt. Het wijngoed heeft toebehoord aan een rijke familie die ongetwijfeld zowel politiek als sociaal veel invloed had in de toenmalige Romeinse provincie. 
Van zowel het woonhuis als de bedrijfsgebouwen zijn delen opgebouwd, zodat de bezoeker een aardig beeld krijgt van de omvang van het complex. Zo is bijvoorbeeld een ruimte te zijn waarin de perskuipen weer opgemetseld zijn, met gootjes om de wijn van de ene bak in de andere te laten lopen. Rondom de villa zijn Romeinse sarcofagen verzameld die in de omgeving opgegraven zijn.
Als de wijnen die Weingut Pfeffingen nu maakt ook maar enigszins lijken op wat de Romeinen er produceerden, dan hadden die een heel goede smaak. (Die kans is overigens heel erg klein ;-))
De wijnen van Weingut Pfeffingen worden geïmporteerd in Nederland door Neerlands Wijnhuis en zijn in de vakhandel te krijgen.
