Als wijnschrijver kun je het soms tamelijk hoog in je bol hebben: altijd maar dat verhaal achter wijn willen vertellen, bij voorkeur van dat ambachtelijke boertje dat zijn druiven nog met de voeten perst. Maar soms moet je gewoon toegeven dát er helemaal geen verhaal is. Of in ieder geval, geen spannend verhaal. En zijn die wijnen daarom minder lekker, of zelfs minder goed? Nee, dat hoeft helemaal niet.
Recent kreeg ik een reeks wijnen toegezonden, met het verzoek ze te proeven en mijn mening te geven. Het waren er acht, in wit en rood, alleen van het label Metairie en allemaal uit de Languedoc. Binnen dat label waren er twee lijnen: Les Chênes en Barriques. Diverse druiven waren vertegenwoordigd: merlot, chardonnay, cabernet sauvignon, pinot noir en viognier bijvoorbeeld. Of de duoblends sauvignon-chardonnay, cinsault-syrah (rosé) en syrah-mourvèdre (rood). De jaargangen waren 2011 en 2012.
We hebben ze allemaal geproefd, en voorzien van een passende maaltijd. En ze bleken allemaal goed, zij het niet echt spannend. Sterker nog, gewoon doordeweeks, om zonder al te veel aandacht weg te werken. Onze notities luidden voor alle wijnen ongeveer als: ‘frisfruitig, friszuur, prettig, makkelijk, simpel, soepel, korte afdronk, verder prima wijn’. Slechts bij één wijn waren we tamelijk uitgesproken: de cabernet sauvignon vonden we toch meer bramensap met alcohol dan wijn.
Maar geef mij zo’n wijn in het café! Meestal drink ik bier in de kroeg, maar als het dan toch wijn moet zijn, dan het liefst zo’n Metairie. Andere goede gelegenheden om Metairie te drinken zijn (muziek)festivals bijvoorbeeld, of barbecues met de hele buurt. Van die momenten waarop je best trek hebt in iets wijnigs, maar het ook weer niet zoveel om het lijf hoeft te hebben. En een verhaal hoef je dan al helemaal niet. Dat zit dan ook helemaal niet achter deze wijnen. Metairie wordt gemaakt door een grote naam uit de Languedoc, Luc Pirlet. Vooral volumes, prijs en kwaliteit zijn belangrijk, uiteraard in de juiste verhouding. Bij de Barriques-lijn is wat houtinvloed te merken, maar nergens te veel. De Chênes-wijnen zijn vooral veel fruit, weinig poespas.
Voor de liefhebbers is er inmiddels ook een Facebook-pagina, waar binnenkort de verkoopadressen te vinden zijn.
