Spanje-proeverij Vinites: een impressie

Importeurs van wijnen nodigen hun klanten over het algemeen één of meerdere keren per jaar uit voor een grote assortimentsproeverij. Soms hebben deze proeverijen thema’s, zoals een land of een seizoen, soms ook staan gewoon alle geïmporteerde wijnen op tafel. De proeverijen zijn gericht ofwel op de particuliere klant, ofwel op het vakpubliek: wijnhandelaren, restaurateurs, sommeliers, pers. Combinaties komen natuurlijk ook voor. Maar altijd is het doel: verkoop!

Om een wijn goed te kunnen beoordelen is een zekere vorm van rust nodig: rust om de ruiken, te proeven, te schrijven. Hoe kun je anders bepalen of een wijn geschikt is voor jouw restaurant of jouw klantenkring? Sommige wijnen moet je ook zeker proeven in combinatie met een hapje eten, aangezien wijnen de neiging hebben zich bij eten net even anders te gedragen dan zomaar, op het terras.

In sommige opzichten was de Spanje-proeverij die Vinites 8 september in het Bergpaviljoen te Amersfoort organiseerde erg geslaagd, in andere opzichten weer wat minder. Maar in dat ‘minder’ verschilde de proeverij ook weer niet van andere grote proeverijen…
Om met de positieve kanten te beginnen: de presentatie van een aantal wijnen bij diverse smakelijke amuses was zowel leerzaam als nuttig. Ieder half uur presenteerde de Spaanse topsommelier Roger Viusa een producent en zijn wijn. Die producent werd door Viusa kort geïnterviewd, waardoor je snel een aantal zaken over de wijn te weten kon komen. De combinatie met het hapjes zorgde voor inzicht in de gastronomische inzetbaarheid.
Aan de minkant vraag ik me af wat je nu in zo’n drukke, warme en roezemoezende ruimte kunt leren. Je moet wel een topproever zijn om in zo’n gezellige ambiance ook nog eens objectief een oordeel over een wijn te kunnen geven. Je staat met je glas, je bloknoot en je pen in je hand te luisteren naar een soms lastig verstaanbaar verhaal en krijgt ook nog eens een hapje geserveerd….

In aangrenzende ruimtes stonden vervolgens een fors aantal producenten achter kleine tafels, waarop een selectie van hun wijnen werd gepresenteerd. Vaak was het dringen om bij een tafel te komen, dringen om weer uit de menigte te geraken en dringen om een spuugbak te vinden. Als je gezelschap dan ook nog eens uit gezellige vinologen in spe bestaat, valt het serieus proeven niet altijd mee 😉

Maar nu genoeg kritische geluiden: de kwaliteit van de wijnen was tenslotte hoog, precies zoals je tegenwoordig van Spanje mag verwachten. Zo’n proeverij is namelijk wél weer altijd goed voor een algemene indruk over het thema, in dit geval dus het land Spanje. Een aantal wijnen blijft je bij, en daar schrijf je dan over. Eerder deze week schreef ik al over de Xarel.lo van Celler Pardas. Hieronder een kleine greep uit de wijnen die indruk op me hebben gemaakt.

Marques de Grinon
We proefden van dit huis, in recente jaren gecreëerd door Carlos Falco, de daadwerkelijke markies van Grinon, de wijnen El Rincon, Summa Varietalis en Emeritus. Tjonge, dat was even andere koek (nou ja, wijn dan). Het oude Spanje van de stevige Rioja’s meets het moderne Spanje van de fruitige, onder temperatuurcontrole vergiste wijnen. Absolute toppers, om nog eens rustig voor te gaan zitten.

Expression White 2007, door Adega Pazo do Mar, gemaakt van 100% treixadura. Een wijn uit Galicië; bloemig, heel teer, fris, aangename zuren en uitstekend in combinatie met gazpacho met pata negra ham. Gezien mijn nieuwe voorliefde voor gazpacho wil ik hier nog wel eens een doosje van aanschaffen.

Gotin del Risc Mencia 2005, van Bodega del Abad, gemaakt van 100% mencia. Een wijn uit Bierzo (Noordwest Spanje); kruidig, romig en zacht. Vijf maanden in Amerikaans en Frans eiken, hout fraai geïntegreerd. Heerlijk de komende herfst, na een stevige boswandeling.
Er is ook een Gotin del Risc Essencia, met 15 maanden rijping op Frans eiken vaten; dit is meer een wijn voor bij een lekker stuk vlees, minder voor zo-door-de-week.

En natuurlijk de wijnen van Celler Espelt, die ik al eerder beschreef.

De proeverij van Vinites bevestigde volledig het beeld dat ik eerder dit jaar al kreeg, bij een presentatie Spaanse wijnen in Scheveningen: een uitermate spannend wijnland, dat mij telkens weer verbaast door kwaliteit in de wijn, moderniteit in wijnstijlen, vormgeving van etiketten e.d. De verbazing moet maar eens ophouden, de feiten zijn daar!