In 2011 bezocht ik samen met een aantal andere wijnschrijvers Moravië, het grootste en bekendste wijngebied van Tsjechië. Toentertijd was ik er danig van onder de indruk, vooral ook omdat ik me niet had gerealiseerd dat Tsjechië zo’n lange wijngeschiedenis kende. Ik schreef er diverse artikelen over, die onderaan dit artikel vermeld staan. Zes jaar later, op 6 juni jongstleden, kreeg ik opnieuw de kans Tsjechische wijnen te proeven, tijdens een lunch gevolgd door een proeverij in de residentie van de Tsjechische ambassadeur, mevrouw Jana Reinišová. Een kans die ik met veel plezier heb aangenomen. En ik werd niet teleurgesteld. Sterker nog: ik durf te stellen dat de wijnen in zes jaar absoluut beter zijn geworden. Wél zijn er nog diverse halfzoete of zo je wilt halfdroge wijnen. Maar hoewel de Tsjechen zelf graag een wat zoeter glas wijn drinken, wordt er in toenemende mate ook droge wijn geproduceerd, vanuit de wens om te exporteren en aan te sluiten bij een meer internationale smaak. En steeds meer wijnboeren produceren voor de export. Helaas is die export naar Nederland nog niet erg succesvol. De importeur waarmee ik zes jaar geleden op stap ging, is inmiddels gestopt, en de pogingen van diverse Tsjechische wijnboeren om via WineProfessional importeurs te vinden zijn ook nog niet geslaagd. Dat was de reden dat er dit keer twaalf wijnproducenten vertegenwoordigd waren in Den Haag.
Cool climate-wijnen
Aangezien Tsjechië op de 49e breedtegraad ligt en het klimaat koel maar ook continentaal is, geldt als algemene karakteristiek van de wijnen dat ze vooral licht tot ‘medium bodied’ zijn, hoofdzakelijk wit maar met een groeiend percentage rood. De zuurgraad is hoog, de alcoholpercentages zijn laag en er zijn diverse aromatische rassen. Precies het soort wijnen dat mij het beste bevalt.
Van de producenten die ik zes jaar geleden heb leren kennen waren er ook nu enkele aanwezig: Sonberk, Reisten, Víno Marcinčák en Mikrosvín Mikulov. Nieuw voor mij waren onder andere de boutique winery Krásna Hora, met een fantastische biologische Pinot Noir Barrel Selection 2015, die goed combineerde bij het wilde zwijn in roomsaus met Carlsbad dumplings. Ook bij de zalmmousse trof ik een voor mij nieuwe producent: Víno J. Stávek met de uitstekend Rosé Bočky 2016 van Saint Laurent.
Hé, Saint Laurent, een Oostenrijkse druif? Jazeker, want neem maar eens een kijkje op Google Maps. De wijngaarden van Moravië lopen naadloos over in die van het Oostenrijkse Weinviertel. Eeuwenlang was dit gewoon één gebied, niet doorsneden door een ijzeren gordijn maar allemaal behorend tot dat ene Habsburgse Rijk. Behalve overeenkomsten in wijnstijl zullen de toerist onder andere ook de overeenkomsten in keuken, architectuur en natuur opvallen.
Welschriesling, Palava en meer druivenrassen
Tijdens de proeverij die volgde op de geanimeerde lunch heb ik me geconcentreerd op Welschriesling. Ik ben een grote fan van dit druivenras, en altijd blij als ik er voorbeelden van aantref. Ooit leerde ik dat dit een minderwaardig ras is; dat bracht de behoefte in mij boven het tegendeel bewezen te zien. Gelukkig heb ik al heel wat goede Welschrieslings geproefd, en ook in Tsjechië kan dit druivenras uitstekende resultaten leveren. Ryzlink vlašský, zoals hij in het Tsjechisch heet, staat vooral aangeplant in de regio Mikulov, het meest historische van de diverse wijnregio’s. De bodem van de Palava-heuvels zorgt er voor volle, fruitige wijnen met regelmatig een mooie mineraliteit. Goede geproefde voorbeelden kwamen van Víno J. Stávek, Vinařství Volařík, Kolby en Mikrosvín Mikulov. Ook wordt Welschriesling wel gebruikt in de blend van mousserende wijnen, zoals de prima Sekt Mikrosvín 2012 die we voorafgaand aan de lunch kregen geschonken.
Naast Welschriesling was er een grote keuze in witte wijnen: Riesling, Grüner Veltliner, Pinot Blanc, Pinot Gris, Chardonnay, Sauvignon Blanc en Traminer. Ook de inheemse Palava heb ik geproefd bij Vinařství Volařík. Dit is een kruising tussen müller-thurgau en traminer; hij ontstond in de jaren ’70 in een Tsjechisch wijnbouwinstituut. Normaal gesproken levert palava mildzoete en edelzoete wijnen met aroma’s van rozen en lychee, met een lage zuurgraad. Deze wijn was vol, had veel citrus en grapefruit in geur en smaak, met een hint van groene kruiden. Jammer dat niet meer producenten voorbeelden van deze druif hadden meegenomen, om te kijken wat er in zes jaar met Palava was gebeurd.
Wijntoerisme
Al met al heb ik dankzij deze lunch een beter beeld van de Tsjechische wijnen. De wijnen van de aanwezige wijnboeren verdienen absoluut een plaats op de internationale wijnkaart en zullen vooral liefhebbers van koel klimaat-wijnen bevallen. Nog leuker is het natuurlijk de wijnen ter plekke te leren kennen. Gelukkig is het toerisme in de wijnstreken goed ontwikkeld en kun je er uitstekend wandelen en fietsen. Hier vind je bijvoorbeeld een vierdaagse wijnroute op de fiets door Moravië.
In het najaar zijn er bovendien tal van wijnfeesten. Aarzel ook niet een bezoek te brengen aan een van de genoemde wijnhuizen. Acht ervan zijn verenigd in de Aliance Vinařů V8, vooral om de wijnen in binnen- en buitenland onder de aandacht te brengen. Het filmpje hieronder geeft je een goede indruk van deze moderne wijnhuizen.
Nazdravje!
Meer lezen over Tsjechische wijn:
Tsjechische witte wijnen deel 1
