Ischia, Salerno, Amalfi. Het zijn geen namen waar wijnliefhebbers van gaan likkebaarden. Deze gebieden in de Italiaanse provincie Campania staan niet bekend om de goede kwaliteit wijnen die ervandaan komen. En toch… Op vakantie kunnen onbekende wijnstreken je aangenaam verrassen, niet alleen door de schoonheid van hun ligging maar ook door de kwaliteit van de wijnen. Daarover gaat dit blogje.
Tijdens mijn recente vakantie in juni stapte ik op het eiland Procida, een uurtje varen van de haven van Napels, op een zeiljacht, om er zeven dagen later op datzelfde Procida weer vanaf te komen. We voeren in die week langs Ischia en Capri, met telkens de Vesuvius op de achtergrond. We zeilden door, naar Salerno, bezochten de indrukwekkende tempels van Paestum en legden aan in pittoreske en bekende haventjes als Cetara en Amalfi. Op vier avonden hadden we een speciaal Wine & Sail-arrangement geboekt, waarbij we wijnmakers bezochten en genoten van buffetten met lokale lekkernijen. Een paar aanbevelingen vanuit die tocht, voor de vakantievierder die in de regio wat anders wil proeven dan obligate huiswijn in met citroenen beschilderde kannetjes. (Die overigens ook best dorstlessend kan zijn.)
Zondag: wijnproeven bij Il Giardino Mediterraneo op het eiland Ischia
Vanuit de haven van Forio bracht een bus ons naar de andere kant van Ischia. Het populaire vakantie-eiland is dicht bevolkt, maar midden op het eiland domineert de berg Epomeo (787 meter) het landschap. Op de hellingen tref je honderden kleine tuinen en akkertjes, waaronder ook veel met druiven. Heel vaak groeien de druiven hier hoger boven de grond dan ‘normaal’, waardoor er onder de ranken ruimte is voor groente en kruiden.
Bij Il Giardino Mediterraneo, net boven de stad Ischia, troffen we echter ‘moderne’ wijngaarden, keurig geleid volgens de methodes guyot en spaliera en veel lager bij de grond.
Wijnmaker Francesco ontving ons in de oude gerestaureerde palmento uit de 18e eeuw. In dit stenen gebouw werd eeuwenlang wijn gemaakt, in grote betonnen bassins. Net als op Sicilië mag er nu geen wijn meer op deze manier geproduceerd worden. Tenminste, niet als je DOC Ischia op het label wilt zetten. Van deze oude cantina leidde een monorail door de wijngaarden naar een moderne proefruimte en terras met schitterend uitzicht over Ischia, Procida en de Baai van Napels. Uiteraard namen we plaats op de monorail. De trap was voor watjes…
Tijdens het buffet proefden we drie wijnen: wit, rosé en rood. De witte Biancolella, een lokaal druivenras, was licht, kruidig en vrolijk, met een vleugje mineraliteit (Ischia heeft vulkanische bodems) en tonen van bloemen en zacht wit fruit. De fruitige rode en de vriendelijke rosé waren gemaakt van het druivenras per e palummo (elders piedirosso), net als biancolella een lokaal ras. Il Giardino Mediterraneo produceert 200.000 flessen per jaar, van circa 30 hectare wijngaard. Slechts vier daarvan zijn in eigen bezit. Voor de overige benodigde druiven worden afspraken gemaakt met lokale telers, vertelde eigenaresse Francesca Novelli. Het handhaven van de oude traditie van wijnmaken op Ischia staat hoog in het vaandel, maar dan wel met moderne methoden. Er wordt alleen gewerkt met lokale druivenrassen, wat de wijnen een heel eigen karakter geeft.
Datzelfde karakter troffen we een paar dagen later ook aan in een wijn van een andere, meer bekende, producent van het eiland, Casa d’Ambra. Het een huis is al sinds 1888 actief. De Biancolella 2014 die we van dit huis proefden, in restaurant Gorgonia aan de haven van Corricella op Procida, was kwalitatief nog een stukje beter dan de eerder geproefde: heel vol en zilt, maar met dezelfde kruidige tonen (venkel) en impressies van wit fruit (peer bijvoorbeeld). Dus voor wie naar Ischia of de Baai van Napels gaat: vergeet niet om een van de genoemde wijnen te gaan proeven!
Volgende keer: over buffelmozzarella, tempels en Griekse druiven
