Een boeiend wijngebied, een uitstekende conferentie, geweldige mensen, dat is in een nutshell een opsomming van de onlangs gehouden 4e European Wine Bloggers Conference in Brescia, Noord-Italië. Zo’n 220 wijnbloggers waren er te gast van het Consortium van Franciacorta, die ons lieten kennismaken met hun mousserende wijnen en hun kleine, historische wijngebied in noordoost Italië. Over Franciacorta publiceerde ik al een verslag, meer volgt binnenkort.
Sponsors
Diverse andere sponsors droegen hun steentje bij, waaronder Wines of Chile en Austrian Wine. De organisatie was in handen van Vrazon, het bedrijf dat Gabriella en Ryan Opaz samen met Robert McIntosh oprichtten na de 3e EWBC, vorig jaar in Wenen. Plaats van samenkomst dit jaar was het schitterende kloostercomplex van de Santa Giulia en de San Salvatore, ter beschikking gesteld door de gemeente Brescia. Kern van het complex is het vrouwenklooster dat de Longobardische hertog Desiderius in 753 liet bouwen, vlak voordat hij tot koning van de Longobarden werd gekroond. Het complex huisvest het stadsmuseum van Brescia, waarin de beide kerken, de kerk van Santa Maria in Solario en de opgegraven resten van diverse Romeinse villa’s de topstukken vormen. Bovendien is in de Santa Giulia een conferentieruimte ingericht, en zijn er naast de ingang van het museum diverse moderne zalen waar de wijnproeverijen en de lunch plaatsvonden.
Aan een conferentie als deze zijn natuurlijk vele aspecten: de plaats, de mensen, het onderwerp van de conferentie. Vandaag aandacht voor het thema van de conferentie: Storytelling, Verhalen vertellen.
George Taber
Belangrijkste spreker rondom dit thema was journalist George M. Taber, auteur van Judgement of Paris, In Search of Bacchus en het binnenkort te verschenen A Toast to Bargain Wines. Taber hield een sterk pleidooi voor de journalistieke aanpak van een verhaal: hij hamerde op het belang van het checken van feiten en ging in op zíjn aanpak van een verhaal. Een aantal van zijn quotes: ‘History is about people; storytelling is about characters.’ ‘Find that thing that is interesting about the person. Bring your character to life.’ ‘Details are fascinating, but get them right! But… that takes time. It takes time to find the little nuggets that make the story.’
En als advies bij het houden van een interview: ‘Save the toughest questions for the end.’ Stel je je belangrijkste vraag te vroeg tijdens het gesprek, dan loop je het risico dat je gesprekpartner zich afsluit. Vaak ook krijg je de beste anekdotes van mensen om het onderwerp heen, of zelfs van vijanden; niet van de bron zelf.
Taber stelt dat een verhaal nooit om de auteur draait, maar om de hoofdpersoon, het onderwerp (character). In de discussie die later door diverse panelleden werd gevoerd, kwam echter naar boven bij bloggen nu juist wel vaak een rol is weggelegd voor de auteur van het verhaal. De discussie met Taber hierover is niet ‘en plein public’ aangegaan, maar aangezien hij de rest van de conferentie bijwoonde, kan ik me voorstellen dat die elders is gevoerd.
Bloggerspanel
Het genoemde panel bestond uit verdedigers van het geschreven woord (Jeremy Parzen, wijn- en food historicus en blogger op Do Bianchi), het gesproken woord (Evan Dawson, radiopresentator en auteur, afkomstig uit New York State), het beeldverslag (Emily Troutman, fotografe en blogger) en het videoverslag (Paolo Casalis, documentairemaker, onder andere over de Langhe Doc). In Nederland allemaal minder bekende wijnpersoonlijkheden, in tegenstelling tot de Angelsaksische wereld.
Fotografie
Van deze sprekers maakte fotografe Emily Troutman de meeste indruk op mij; zij wist met een reportage van handen die een wijnglas vasthouden, genomen tijdens het diner voorafgaand aan de conferentie, de zaal veel oeh’s en aah’s te ontlokken en wist duidelijk te maken dat je met foto’s een verhaal kunt vertellen dat je soms nauwelijks in woorden kunt vatten. (De foto’s staan op Facebook, hopelijk kunnen jullie ze zien…) ‘Pictures can tell a story that you are not saying out loud.’ Zij vroeg ons na te denken wat het verhaal van de ruimte was waar we op dat moment waren: de historische middenbeuk van de Santa Giulia. ‘What is the story of this room?’. Het leverde later op Facebook, Flickr en Google+ mooie impressies op!
Emily gaf op zaterdagochtend een workshop met praktijkopdracht, waarvoor zo’n 25 bloggers Brescia introkken op zoek naar een verhaal. Ook ik nam aan die workshop deel. We kregen de opdracht een close-up te maken, een vergezicht, een portret en een foto van een object in beweging. Daarnaast moesten we nog een ‘design’-shot maken. Belangrijk bij dit alles was te letten op ‘wat er aanwezig is’: ‘Seeing what is there’. Door omstandigheden kon ik de workshop niet afmaken, maar de lessen van Emily hebben me zeker geïnspireerd meer met fotografie te doen hier op Wijnkronieken!
Als vingeroefening heb ik op Google+ een reportage geplaatst over de mensen achter de tafels tijdens EWBC. Geïnteresseerden nodig ik uit daar een kijkje te nemen (en mij in hun Circles op te nemen….). Op Flickr staat al een beeldverslag van mijn bezoek aan Berlucchi Guido en van ‘People and bottles’. Bovendien zal ik binnenkort met een fotoverslag op Wijnkronieken komen. Nog een laatste quote rondom storytelling: ‘The future of wine storytelling is specialisation!’ En dat ga ik zeker uitvoeren. Wijnkronieken zal zich de komende tijd veel meer gaan richten op een aantal onderwerpen: geschiedenis, wijntoerisme, reisverslagen, achtergronden. Ik blijf natuurlijk proefnotities maken, maar deze zullen nog vaker dan nu al gebeurt ingebed worden in een breder kader. Zo’n EWBC zet je zeker aan het nadenken!
