Afgelopen donderdag hebben Nico en ik een nieuwe wijnclassificatie bedacht: het driepunten-systeem van Wijnlog. We dronken namelijk een door het Ministerie aangeraden Barbera bij de gegrilde worstjes, eigen gebakken brood en salade. De Barbera kwam van de locale grootgrutter (AH) en was niet slecht. We gaven hem categorie 2: ‘Prima wijn, blij als we dit op een feestje krijgen geserveerd’. Natuurlijk vraag je je af: wat zijn dan categorie 1 en 3? Categorie 3 staat voor: ‘Nee, niet voor herhaling vatbaar’. Deze wijnen bespreken we bij voorkeur niet!
En categorie 1 dronken we vanavond, bij de parelhoen met spinazie en granaatappel van Jamie Oliver. Een St. Laurent 2002 Trocken van het huis Wagner-Stempel uit Rheinhessen. Een Duitse rode wijn dus, die heel veel weg heeft van een pinot noir. Een categorie 1-wijn: ‘Yes! daar wil ik meer van’.
St. Laurent is een druif die nauw verwant is aan de pinot noir. Hij is voornamelijk bekend uit Oostenrijk, maar blijkt ook in Duitsland steeds vaker voor te komen. In de geur meenden we af en toe de karakteristieke frambozensnoepjes van Pinot Noir te herkennen, maar net niet helemaal. De St. Laurent is kruidiger, pittiger en had in dit geval iets minder afdronk dan een Pinot Noir. Bij de met tijm en ricotta gevulde en met spinazie en granaatappel gegarneerde parelhoen was het een uitstekende combinatie, waar we erg van genoten hebben. (We hebben vanavond alvast ons Paasdiner op, aangezien echtgenoot morgen wijnloos wil blijven. Tweede paasdag moet een halve marathon gelopen worden.)
St. Laurent wordt bij het Weingut Wagner-Stempel met de hand geoogst en krijgt door de drie weken contact met de schil de nodige tannine in de wijn. Vervolgens blijft de wijn twaalf maanden in 20% nieuwe en 80% oude barriques. Weingut Wagner-Stempel ligt in Siefersheim, Rheinhessen, een streek tussen de historische steden Mainz, Bingen en Worms. Rheinhessen is een wijngebied met een rijke traditie. Reeds de Romeinen verbouwden hier wijn. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw was Rheinhessen het gebied van de laffe zoete wijnen als Liebfraumilch, maar in de jaren negentig is het roer om gegaan. Er komen nu topklasse Rieslings vandaan, van beroemde akkers langs de Rijn, de zogenaamde Rote Hang. De laatste jaren zijn het vooral de jonge wijnboeren met een internationale opleiding die van zich doen spreken, door zich op optimale kwaliteit te concentreren. Daniël Wagner is zo’n wijnboer van de nieuwe generatie. Hij heeft sinds 1993 de regie over het al uit 1855 stammende wijngoed en zet zich in voor terroir-gebonden wijnen met een individueel karakter. Weingut Wagner-Stempel werd in mei 2004 opgenomen in de Verein Deutsche Prädikatswinzer (VDP) – de top 200 wijnboeren van Duitsland. Op de 12 ha wijngaarden van het wijngoed wordt Riesling (45%), Grau- en Weissburgunder (23%), Sylvaner (8 %), Spätburgunder en St. Laurent (samen 17%) verbouwd.
Wagner-Stempel is in Nederland onder andere verkrijgbaar bij Wijnhandel van Huystee uit Laren en RieslingPartners&Co. in Rhoon.
dick zegt
Prima systeem hanteren jullie! Want zo eenvoudig is het natuurlijk: iets is niks, iets is voor een feestje voor mensen die toch niet beter proeven en iets is goed. Hooguit nog een vierde categorie misschien: wijn die je je jaren later nog herinnerd (omdat die zo goed was natuurlijk …)