Helaas bevestigen de twee wijnen die we uitkozen voor Wine Blogging Wednesday in september opnieuw het algemene imago van de supermarktwijnen: technisch vaak goed gemaakte wijnen, geschikt voor een heel groot publiek. Geef je er echter serieuze aandacht aan, ook als ‘leek’, dan blijft er weinig van deze wijnen over. Het zijn wijnen die snel vermoeien, waar geen spanning of lol in zit, die na één slok weg zijn en geen indruk achterlaten. Of het moet dat eeuwige zoetje zijn, dat deze maand bij niemand in de smaak viel. Het ging in september om de Jean Rosen Pinot Blanc uit de Elzas, verkrijgbaar bij Plus en Super de Boer en de Michel Schneider Pinot Blanc uit de Pfalz, verkrijgbaar bij de Mitra.
Eerlijk gezegd viel het anderszins ook niet mee deze maand: slechts één andere proever heeft zich gemeld. Zelfs niemand heeft het heerlijke recept uitgeprobeerd dat Onno Kleyn weer voor WBW plaatste. We zullen het er maar op houden dat iedereen in september zo druk is met in het ritme komen na de zomer, dat er geen tijd overbleef om even naar de supermarkt te gaan. Wat dat betreft zullen we het jullie volgende keer een stuk makkelijker maken, let maar op de Wine Blogging Wednesday-aankondiging van woensdag 4 oktober!
Maar nu de oordelen over ‘september’. Carla proefde de Jean Rosen en dronk hem eerst zonder iets te eten erbij. Ze vond hem vervelend zoet in de afdronk. Met een stukje Munsterkaas als begeleiding ging het wat beter, maar dat lag vooral aan de kaas en niet aan de wijn. Zij zal de Jean Rosen niet meer kopen.
Van dat zoete, daar hadden meer mensen last van. Op het Ministerie van Eten en Drinken vonden ze het zoet in de wijnen te opdringerig, alsof de smaak daardoor wat verstopt was. De Jean Rosen had een nadrukkelijke, onaangename geur. De Michel Schneider vonden ze wat slapjes, hooguit te gebruiken als terraswijn. Bij een maaltijd kregen de wijnen wat meer waardering. Ook Paul en Ellen zullen de wijnen niet meer kopen.
Ed schreef de onderstaande persoonlijke notities: “Beide wijnen hebben veel onderlinge overeenkomsten, de verschillen zijn gering. Ook wat kleur betreft kon ik weinig verschil tussen Schneider en Rosen ontdekken. Beide wijnen zijn mild droog, redelijk fris met wat fruit (appeltjes). Persoonlijk zag ik de wijnen liever wat droger gevinifieerd. Door hun vrij neutrale smaak en het kleine restzoetje, zullen ze, commercieel gezien, beter in de markt liggen dan zoals ik ze graag had gezien.
De twee Pinot Blancs zijn op zich zelf correcte wijnen met een goede prijs/kwaliteit verhouding. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de Elzasser van Jean Rosen, want deze is, mijns inziens, toch iets meer uitgesprokener en diepgaander dan de Duitser van Michel Schneider.”
En daar heb ik zelf helemaal niets meer aan toe te voegen. Het zouden mijn eigen woorden kunnen zijn. Met als aanvulling dat ik de wijnen op een feestje misschien nog zou willen drinken, maar Nico ze echt veel te zoet vond. Voor hem komen ze er niet meer in.
Volgende week pakken we het daarom weer eens anders aan: geen supermarktwijnen! Maar wat dan wel? Dat houden we natuurlijk nog even geheim. Kijk op 4 oktober, in de Nationale Wijnweek, op
Wijnkronieken
Wijnerij
wijnsuggestie
Proost.blogo.nl
Ministerie van Eten en Drinken
Onno Kleyn’s Culilog
Wijn.blog.nl
Al deze blogs zullen de wijnen van oktober weer presenteren en bovendien proberen iedere woensdag iets over het thema te schrijven.
Tot volgende week!
Edith zegt
Dat is jammer, dat dit keer maar weinig mensen buiten het vaste clubje mee hebben gedaan. Ik moet bekennen dat ik ook ben afgehaakt en wel omdat de plus, super en mitra voor mij toch een flink eind omfietsen betekenen en dat is voor witte wijnen voor mij wel een hele opgaaf. Toch heb ik het geprobeerd, maar de Michel Schneider bij 2 mitra’s al op. Tja, dan haak ik af hoor!
Mariëlla zegt
En gelijk heb je, het is niet anders. Maar volgende keer hoef je de deur niet uit, let maar op volgende week!
Wim zegt
Beetje late reactie op de WBW van september, maar toch, ter aanmoediging: wij hadden het recept van Onno Kleyn dus wel klaargemaakt (niks mis mee) en de Elzasser gedronken (niet opwindend maar ok), maar we konden niet vergelijken want de Pfalz-versie die ik had gekocht bleek zwaar kurk te hebben… Volgende keer beter? Aan die Spaanse wijnen van deze maand wagen we ons trouwens waarschijnlijk weer níet, sorry. Maar ik blijf het volgen , met plezier.
Mariëlla zegt
Leuk, bedankt voor je reactie Wim. Je bent geen fan van Spaanse wijnen? Die van Telmo Rodriquez (Dehesa Gago), moet goed zijn, volgens de berichten.
Hopelijk tot een volgende keer.