Eigenlijk zou het altijd zo moeten gaan: wijn proeven terwijl er bijpassende hapjes geserveerd worden. Zeker als je wijnen van minder bekende druivenrassen wilt aanbieden, is dit een uitstekend middel de kwaliteit van die wijnen onder de aandacht te brengen. Zo kun je niet alleen de wijn zelf op zijn merites beoordelen, maar krijg je gelijk een idee van de keuken van het land én hoe zo’n wijn is in te zetten.
Voor de vier wijnen die Nikos Kavounis enige weken geleden liet proeven, werkte dit concept uitstekend: in de sfeervolle omgeving van de Griekse specialiteitenzaak Olivity op de Amsterdamse Overtoom raakten de aanwezigen al snel in de ban van vier bijzondere Griekse druivenrassen. De kookkunsten van Caterina Tzoridou, eigenaresse van Olivity, hielpen daar niet weinig bij.
Nikos en zijn bedrijf Oinovation introduceerde ik hier al eerder: de jonge Griekse ondernemer wil de Nederlandse markt graag kennis laten maken met een viertal kwalitatief hoogstaande druivenrassen uit zijn land. Bij de diverse wijnen van deze vier druivenrassen – moschofilero, assyrtiko, agiorgitiko en xynomavro – had Nikos Caterina gevraagd een bijpassend gerecht te maken.
Wijnen en gerechten werden geserveerd in de keuken van Olivity, in het gezelschap van diverse wijnliefhebbers en professionals. Achtereenvolgens proefden we: Moschofilero met een deegflapje gevuld met kaas, Assyrtiko met quinoasalade met feta, broccoli en ui, Agiorgitiko met gehaktballetjes in tomatensaus (soutzoukakia) en Xynomavro met gekruide grote bonen.
Moschofilero
Producent Bosinakis maakt 15.000 flessen van de Mantineia 2012 die goed combineerde bij de feta in heerlijk kruimelig zanddeeg. Bleekgeel van kleur, licht sprankelend; geurt subtiel naar muskaat, smaakt naar citrusfruit, is vederlicht, droog en lekker fris zuur. Een wijn voor op het terras, bij het zwembad, in bad, tijdens de picknick of bij de lunch. Mantineia, centraal gelegen in de Peloponnesos, is hét oergebied voor Moschofilero; om Mantineia op het etiket te mogen gebruiken moet 85% van de wijn uit moschofilero bestaan. Traditioneel is het alcoholpercentage van moschofilero laag, 11%. In 2012 werd echter 13% bereikt!
Assyrtiko
Twee heel verschillende Assyrtiko’s zette Nikos ons voor. Santorini Assyrtiko 2012 van Santo Wines: licht gesloten, na enige tijd in het glas vol en krachtig, gerijpt op de lie (fijn bezinksel), zonder gebruik van hout. Een wijn die bij velen in de smaak zal vallen, bijvoorbeeld bij een visje op een terrasje in de haven, maar ook als apéritief. En heerlijk bij de quinoasalade met broccoli en ui die Caterina erbij had gemaakt.
De tweede Assyrtiko, uit 2013, kwam ook van Santorini, hét oorsprongsgebied van deze druif, maar van een andere maker, Gavalas. Bovendien was aan deze wijn een beetje Aidani (een ander typisch druivenras van Santorini) toegevoegd. Gavalas is een kleine traditionele wijnmaker; de familie maakt al wijn sinds het eind van de 19e eeuw. Geur en smaak zijn totaal anders dan de Assyrtiko van Santo Wines: mineralig, met een indruk van groene kruiden. Vol en vet in de mond, strakdroog. Een échte eetwijn.
Agiorgitiko
De wijnen van PDO (Protected Designation of Origin) Nemea, in het noordwesten van de Peleloponnesos, moeten voor 100% uit het druivenras agiorgitiko bestaan. De ‘druif van Sint Joris’ is de meest aangeplante rode druif in Griekenland en kan uitstekende wijnen opleveren; zolang hij maar goed verzorgd wordt. Bij de gehaktballetjes in tomatensaus met komijn (soutzoukakia) bleek de Nemea 2011 van wijnmaker Constantin Gofas opnieuw gewoon een erg goede wijn. (Dit was de wijn die we al eerder proefden, toen we Nikos leerden kennen.)
Xynomavro
Het vierde druivenras tenslotte was de xynomavro. Nikos schonk ons een Naoussa 2008 van de coöperatie Vaeni: helder rood van kleur, heerlijk fruitig en sappig, smakend naar tomaat en olijven, met fraaie tannines waar je lekker een beetje op kon kauwen. Bij de schotel van koude, grote bonen een verrukkelijke combinatie. Xynomavro is afkomstig uit noord-Griekenland, en vooral bekend van de wijnen van Naoussa, een PDO in Grieks Macedonië. Het is het tweede meest aangeplante rode druivenras van Griekenland, na agiorgitiko.
Foto’s 1 en 2: Nikos Stampoulopoulos
